FanFic.nl

A twincest story?!

29

Een zonnestraal op mijn gezicht zorgt ervoor dat ik uit mijn slaap onwaak. Ik ga rechtzitten op de harde ondergrond en een steek gaat door mijn hoofd. Oh, wacht, harde ondergrond? Voorzichtig open ik een oog en en die kan ik net lang genoeg open houden om te zien dat ik op de grond naast mijn bed lig. Djeezus, ik moet serieus dronken geweest zijn! Met een hand tegen mijn hoofd sta ik recht en ga in de badkamer op zoek naar een asperine. Een uur later voel ik me een stuk beter en begint mijn honger op te komen. Ineens besef ik ook dat in noch mam, noch Bill vandaag al gezien heb. Tijd om mijn sexy broertje op te zoeken dus! Ik slof de trap op en ga zonder kloppen zijn kamer binnen. Hij zit met de witte oortjes van zijn rode iPod in zijn oren op de vensterbank naar buiten te kijken. Ik ga achter hem staan en sla mijn armen om hem heen.
"Goedemorgen, Billy."
"Blijf van me af!" Zijn stem zit vol met woede, en het is zeer duidelijk te horen dat hij gehuild heeft.
"Billy, wat is er?"
"Noem me geen Billy! En wat er is?! Dat je niet van je groupies kan afblijven, dat is er! Ga weg en blijf van me af! Ik moet niks meer van je hebben, vuile player!" Ohnee, wat heb ik gisteren weer uitgespookt?
"Bill, ik..."
"Weg!" Ik blijf staan, naar hem kijkend en niet wetend wat te doen. "Hoorde je me niet?! Ga weg!"
Bang ga ik weg. Als Bill kwaad is kan je beter niet in de buurt zijn.
Oke, alles op een rijtje zetten. Ik ben wakker geworden op de grond, met mijn kleren aan, dus ben ik er zeker van dat ik geen meisje mee naar huis genomen heb, dus kan dat ook niet het probleem zijn. Het moet dus gisteren op het feest geweest zijn. Wat kan ik daar gedaan hebben? Wat het ook geweest is, ik heb Bill er behoorlijk mee gekwetst.

Bill
Gustav had gelijk, hij had verdomme gewoon gelijk! Ik wilde hem niet geloven. Ik bedoel, ik ben zijn tweelingboer, ik ken hem al heel zijn leven, ik zal hem toch wel het beste kennen, dacht ik. Blijkbaar niet, kennelijk kent Gustav hem beter dan ik. Hij is gewoon een player, en dat zal hij altijd blijven. Ik ben blijkbaar niet belangrijk genoeg om daar verandering in te kunnen brengen. Hoe kon ik ooit zo dom geweest zijn om te geloven dat hij van me houdt? Waarom zou hij ook? Hij kan zowat elk meisje krijgen dat hij wil, waarom zou hij dan voor zijn gestoorde tweelingbroer met zieke gedachtes kiezen? Hij bewijst het nu nog eens. Hij doet gewoon alsof er niets gebeurd is, alsof het de normaalste zaak van de wereld is dat je zomaar voo de neus van je lief staat te kussen met een ander. De klootzak! Hoe kon hij?! Ik zucht en veeg enkele tranen op mijn gezicht weg, maar weet dat dat eigenlijk geen zin heeft. Ik ben zo kwaad op hem, hij loog tegen me!!
En toch zal ik hem blijven houden op deze zieke manier...

[reacties??]

Reacties: