FanFic.nl

Verhuisd (TC)

27. Wakker worden

Bill pov
Als ik m’n ogen weer open doe lig ik ineens op een bank, met Tom naast me die mijn hand vast houdt. Hij is met Anouk in gesprek over iets, ik kan het nog niet volgen, mijn hersenen zijn nog aan het opstarten. Na een paar seconden vang ik dingen op zoals “morgen niet naar school”� en “ziek melden”�. Ik vraag me even af waar ze het over hebben. Waarom zouden we morgen niet naar school willen?
Wacht.
Shit.
Ik begin weer te hyperventileren wanneer ik me besef dat we morgen een snij practicum zullen hebben bij biologie. Mijn luide ademhaling laat Tom en Anouk merken dat ik ook weer wakker ben.
‘Bill! Je bent weer bij!,’zegt Tom opgelucht,’Rustig ademhalen, we vertellen het straks aan mam en dan wil ze ons vast wel afmelden.’
Nog steeds proberend mijn ademhaling te bedwingen, schud ik met mijn hoofd. Ik wil niet dat ze denken dat ik bang ben voor een oogje. Correctie: ik wil niet dat ze wéten dat ik bang ben voor het oog.
‘Wat? Waarom niet?,’vraagt Tom verbaasd,’Je viel flauw man, weet je zeker dat je dat zou overleven?’
Ik doe mijn ogen even dicht om me op mijn ademhaling te concentreren. Ik vind het idee doodeng. Het snijden in een echt oog. Nu even aan iets anders denken.
‘Bill gaat het wel goed?’ hoor ik Tom bezorgd vragen. Ik knik.
Tom.
Ik houd van Tom. Hij is echt zo lief geweest sinds ik erachter kwam. Hij maakt het me steeds moeilijker om afstand van te nemen. Mijn verstand zegt dat ik het uit moet maken, voor onze eigen bestwil. Maar mijn hart zegt dat ik hem nooit moet laten gaan, dat dit het beste is wat ons ooit kon overkomen.
Deze gedachtes kalmeren me ook niet echt.

‘Bill? Kom op! Zeg eens iets!’ zegt Tom paniekerig.
‘Het gaat wel goed,’antwoord ik zeurderig,’weet je ook eens hoe ik me gisteren avond voelde toen jij plat ging.’ Toms hoofd neemt de kleur van een aardbei aan.
‘Wat? Viel Tom ook flauw?,’lacht Anouk,’Dé Tom Kaulitz viel flauw? Hoe dat zo?’
‘Niks’ zegt Tom, terwijl hij ontwijkend de andere kant op kijkt. Vragend kijkt Anouk mij aan.
‘Ik had jouw test gevonden, en tsja… Om een lang verhaal kort te maken, Tom raakte in paniek toen ik vertelde dat ik het wist.’
‘Ik zal je nog eens opvangen.’ Zegt Tom mompelend.
Met een pruillipje kijk ik hem aan. ‘Niet boos zijn, Tomi.’
Voorzichtig kijkt hij mijn kant op, en heeft daar zo te zien meteen spijt van. Ha! Hij kan er niet tegen als ik hem zielig aankijk. Hij drukt zachtjes een kusje op mijn mond. ‘Ik ben niet boos, ik heb alleen liever dat niet iedereen het weet.’
‘Ach, aan het gebrek aan schrik op Anouks gezicht kan ik zien dat zij toch alles al weet voor de rest. Dan kan dit ook nog wel.’
We kijken beiden tegelijk Anouk aan. Betrapt kijkt ze terug.
‘Toen ik je belde, hoorde ik het wel.’ Zegt Anouk grinnikend.
Tom kijkt haar verbaasd aan.
‘Wat hoorde je wel?’ vraagt hij verward.
‘Jij wou de telefoon terug van Bill, en hij had jou toen omgekocht om stil te zijn met een kusje,’ Zegt ze lachend,’Ik vond het zo schattig! En net toen jullie aan kwamen lopen zag ik ook wel dat jullie hand in hand liepen.’
Schuldig kijken we haar aan.
‘Kijk, ik wist dat dit kon gebeuren. Maar jullie moeten wel meer oppassen voor het geval anderen jullie zien of horen. Het viel namelijk wel nogal op.’
‘Ja, dat zeiden de G’s ook al,’ Zegt Tom terwijl hij de andere kant op kijkt,’Ik keek te veel naar Bill tijdens het interview.’ Voegt hij er blozend aan toe.
‘Maar ze weten het nog niet, hè?’ vraag ik bezorgd. Hij schudt zijn hoofd.
‘Gustav vermoedde wel iets, maar Georg verklaarde hem voor gek.’

Reacties: