Hoofdcategorieën
Home » Overige » Drugs VS Love » Hoofdstuk 25: The hills are alive
Drugs VS Love
Hoofdstuk 25: The hills are alive
POV Vivian
Een tijdje reden we in stilte naar de geheime plek. Nog steeds wil hij niet zeggen waar we heen gaan. Stiekem keek ik naar links. Zijn haar zat een beetje door de war. Dave leek diep in gedachte te zijn. Misschien wel over de smiley’s. Ik schudde mijn hoofd, niet aan denken nu. Er lag een lichte denkrimpel op zijn voorhoofd. Zijn ogen waren op de weg gericht. We reden steeds verder weg van de stad. Volgens mij ben ik nog nooit deze kan op gereden. Raar eigenlijk, want ik woon hier toch al mijn hele leven. Mijn ouders gaan liever naar het buitenland. Niet dat ik daar problemen mee heb, maar soms wilde ik ook wat van Nederland zien. Waar zou Dave eigenlijk heengaan op vakantie? Een glimlach verscheen op mijn mond. Dave in een zwembroek en een cocktail in zijn hand, liggend op het strand.
Alsof hij voelde dat ik naar hem keek, draaide hij zijn hoofd naar mij toe. Dave glimlachte schaapachtig en richtte zich weer naar de weg. Verlegen draaide ik mijn hoofd naar beneden en ik begon aan de zoom van mijn jurk te friemelen. ‘Waar denk je aan?’ Zijn stem deed me schrikken. Ik had niet verwacht dat hij wat zou gaan zeggen. Ik voelde dat mijn wangen kleurde en ik mompelde wat onverstaanbaars. Zelfs ik begreep mijn eigen woorden niet.
Dit zorgde ervoor dat ik alleen maar nog roder werd.
POV Dave
Ik kon het niet helpen. Vivian deed het gewoon met me. Ik had geen controle meer over mijn eigen lichaam meer. Zij had me totaal in haar macht. Met rode blosjes keek ze beschaamd naar de zoom van haar jurk. ‘Mag ik het niet weten?’ Grijnsde ik. Misschien is ze toch niet zo braaf als ik had gedacht. Geschrokken keek ze op. Met grote ogen keek ze me aan. ‘Dave! Zo is het niet. Ieuw viespeuk.’ En ze trok een vies gezicht. Ik lachte en keek weer naar de weg. Ik probeerde zo veilig mogelijk te rijden, zodat Vivian niets kon overkomen. ‘Ik dacht aan jou, waar je op vakantie heen gaat.’ Verbaasd haalde ik mijn wenkbrauwen op. Serieus, waar denkt dat kind wel niet over? Soms wilde ik wel eens in haar hoofd een kijkje nemen.
‘Ik ga de laatste tijd niet op vakantie. Niet sinds-‘ Een brok in mijn keel zorgde ervoor dat ik niet meer verder kon praten. Ik mocht niet gaan janken. Niet bij mijn meisje. Niet op deze dag. Niet op onze date. ‘Laat maar, ik leg het later wel uit, oké?’ Ik nam aan dat Vivian knikte, want ze zei niets meer. Met mijn handen kneep ik hard in het stuur. Ik moet mezelf weer onder controle zien te krijgen. Het gaat alleen een stukje moeilijker, doordat Vivian naast me zit. Ik probeerde mijn hoofd te legen, en alleen maar op de weg te letten.
POV Vivian
Hij leek wel geëmotioneerd. Wat een heel raar gezicht was overigens. De stoere jongen blijkt toch nog gevoelens te hebben. Stiekem was ik wel blij dat hij zich zo kwetsbaar opstelde. Dat betekende waarschijnlijk dat hij zich vertrouwd voelde bij mij. Jammer genoeg wilde hij er niet meer over praten. Ik knikte en keek uit het raam.
Een groen landschap schoot voorbij. We kwamen in een heuvelachtig gebied. Sinds wanneer woon ik dicht bij heuvels? Waarom heb ik dat nooit eerder geweten?
‘Zijn we nog steeds in Nederland?’ Vroeg ik verbaasd. ‘Ja, natuurlijk. We zijn er trouwens bijna. Nog ongeveer vijf minuutjes.’
Wat op aarde gingen we doen dan? Bergbeklimmen of zo?
Na een tijdje reed hij de auto naar de zijkant van de weg. ‘Bestemming bereikt.’ Zei hij met een robotstem. Ik lachte. Wat een sukkel is het soms ook.
Snel schoot hij uit de auto. Verbaasd keek ik hem na. Wat was hij nou weer van plan. Voor ik het wist, werd mijn deur opengedaan. ‘Mevrouw.’ En hij maakte een sierlijke zwaai met zijn arm. Ik knikte deftig en stapte de auto uit.
Mijn adem stokte in mijn keel. Wat een prachtig uitzicht! We keken uit op een diep dal, met allemaal kleine watertjes. ‘Tja, het is niet veel, maar ik wilde dit graag met je delen.’ Fluisterde hij zacht. Hij keek naar zijn voeten en schuifelde wat heen en weer.
‘Het is prachtig.’ Fluisterde ik terug. Een grote glimlach verscheen op zijn mond en zachtjes trok hij me mee. Dave zette zichzelf op de motorkap en trok mij tussen zijn benen.
Samen genoten we van het prachtige uitzicht, en van elkaar.
Reacties:
Ow wat lief.