Hoofdcategorieën
Home » Overige » schrijfwedstrijden » Stoelen overheersen in 2060 1
schrijfwedstrijden
Stoelen overheersen in 2060 1
http://famous-relationships.topsynergy.com/!photos/Orlando_Bloom_Main.jpg (ik weet het, dat is Orlando Bloom, maar hij voldoet aan de beschrijving 
)
Bang zitten Lisa en Andreas onder de trap in elkaar gedoken. Ze verwachten weer een aanval, maar er gebeurt helemaal niets.
Lisa wil gaan kijken, maar Andreas trekt haar weer terug.
'Wat als het een val is?' fluistert hij. En niet veel later wordt zijn vermoeden bevestigd.
Het huis davert op zijn grondvesten.
Geschrokken kruipen Lisa en Andreas nog dichter tegen elkaar aan en sluiten hun ogen.
Bam! Weer een aanslag.
'Waar zijn mam en pap?' huilt Liisa.
Andreas weet het ook niet.
Ze zeiden dat ze gingen proberen om aan eten te komen. Dat doen ze iedere week, naar de stad, om hen te eten te kunnen geven.
Andreas is bang, dat ze zijn vader ook dwingen om in de oorlog mee te vechten.
Andreas' beste vrienden waren hun vader verloren aan de oorlog, hij is de enige die er nog een had van hun vriendengroepje.
Buiten zijn de aanvallen eidelijk gestopt, Lisa hoort de troepen oprukken.
Andreas is met zijn gedachten te ver weg.
Hij denkt aan het verhaal over het begin van de oorlog, dat hun ouders al zo vaak hadden verteld...
De robotstoel was uitgevonden.
Op het eerste zicht een metalen stoel met een zachte bekleding, maar het apparaat kon nog zoveel meet, zoals bewegen, spullen pakken en het kon zelfs de grootte van aan bank aannemen.
De uitvindeing van de eeuw, volgens velen, tot een fabriek een stoel verkeerd afstelde...
Alles op zijn pad werd vernietigt, mensen stierven en raakten gewond, totale chaos heerste, maar het ergste was, dat iedere andere stoel die met hem in contact kwam, net de zelfde programmatie kreeg: programmatie vernietiging...
Hoeveel van die robotstoelen er nu al zijn, is niet uit te rekenen. Een schatting ligt wel rond de tienduizend.
Daarom maken Lisa en Andreas zich zo'n zorgen om hun ouders.
De weg naar de stad is niet veilig. De stoelen hebben hun dorp al bereikt.
Op het radio'tje dat ze van hun oma hadden gekregen, zeiden ze dat het nog minstens een week zou duren voor ze hier zouden zijn, maar ze kwamen veel vroeger dan voorzien aan.
Lisa begint zacht te huilen en Andi slaat troostend een arm om haar heen.
'Stil maar, het komt allemaal weer goed!' suste hij haar...
Reacties:
Spannend! Je schrijft goed en hebt veel fantasie! Doorgaan Plzz?