FanFic.nl

I Gotta Find you

10. One day at a Time

“Broertje!”� Zegt hij en ik grijns breed. Ik heb geen flauw idee wat hij hier doet, dus ik vraag het hem. Hij draait zich om, wijst naar een meisje.
“Litha?”� Hoor ik Anne verbaasd vragen en ze knuffelen elkaar.
“Dus dí¡t was haar geheime lover.”� Fluistert Anne in mijn oor en ik grinnik, waarna we met z’n viertjes naar binnen gaan. We kopen vier kaartjes en ik hoor Litha klagen. We gaan naar 17 Again en Zac Efron speelt daarin de hoofdrol, wat Litha dus niet echt geweldig vind. Ik ken Zac wel, hij is aardig. Ik bedenk me dat ik haar maar eens aan hem moet voorstellen.
“Ik vind de film wel cool, maar de speler..”� Grinnikend kijk ik Litha aan.
“Zac is heel aardig, hoor.”� Ze haalt haar schouders op en dan komen Kevin en Anne terug met cola, popcorn en suikerspin. Ik ga naast Kevin staat, en dan lopen we naar de zaal.
“Nick zal wel chagrijnig zijn, dat we allebei weg zijn.”� Zeg ik zacht en Kevin knikt.
“Nogal.”� We lopen de zaal binnen en ik ga naast Anne zitten. Zij zit naast Kevin en daarnaast zit Litha. Er zijn stoelen met inklapbare armleuningen, en ik klap die tussen Anne en mij in. Ze gaat direct dichter tegen me aan zitten. De lichten dimmen en de muziek gaat uit, want de film begint. Ik rek me even uit, en maak gelijk van de mogelijkheid gebruik door mijn arm om haar schouders heen te leggen. Ze kijkt me glimlachend aan en ik steek even mijn tong naar haar uit, waarna ze zich op de film richt. Ik besluit dat ook maar te doen, maar het verhaal dringt niet echt tot me door. Even ga ik iets voorover zitten, om te zien wat Kevin uitspookt. Litha zit dicht tegen hem aan en ze praten wat. Snel ga ik recht zitten, Anne draait zich half om.
“Wat deed je?”� Ik glimlach naar haar. “Niets bijzonders.”�
Ze laat een instemmend geluidje horen, zakt weer tegen me aan. Ik til haar voorzichtig op, zet haar op mijn schoot en sla mijn beide armen om haar heen. Ze zegt niets, maar legt haar hoofd op mijn borstkas. Al gauw is onze ademhaling precies gelijk, ik druk mijn neus even in haar zachte haar. Het ruikt lekker. Ze beweegt wat en ik zie dat ze haar ogen niet meer op de film heeft gericht, maar op mij. We glimlachen precies tegelijk, waardoor mijn glimlach nog breder word. Ze pakt haar suikerspin-in-een-potje en haalt er een groot stuk uit, waarna ze die voor mijn mond houd. Ik hap erin, maar het past niet allemaal in mijn mond. Blijkbaar had ze dat al verwacht, want ze hapt het overgebleven stuk er zelf af. Haar lippen gaan rakelings langs de mijne en dat laat me glimlachen.
Ik slik het roze spul door en ze legt haar hoofd weer neer. Plots gaan de lichten aan, er staat enorm ‘pauze’ op het scherm, in spiegelbeeld. Grinnikend wijs ik Anne erop, en ze staat glimlachend op. Ik krijg het gelijk behoorlijk koud, omdat haar lichaamswarmte weg is.
“Lith, we gaan ff naar de wc.”� Ik kijk Kevin met opgetrokken wenkbrauwen aan als ze weg zijn.
“Waarom dat altijd met z’n tweeën moet, is me nog steeds een groot raadsel.”� Zeg ik en Kevin knikt. Samen wachten we tot de beide meisjes weer terugkomen, en als ze dat inderdaad doen hoor ik ze in een vreemd taaltje praten. Vertwijfeld kijk ik Anne aan, ze prikt zachtjes haar vinger in mijn zij.
“Dat snap jij niet, hé?”� Zegt ze grinnikend en Litha schakelt ook alsof het niets is weer over naar het Engels, wat mij beter in de oren klinkt. Ik glimlach en sla mijn arm om haar heen, waarna ik haar tegen me aan druk. De pauze is bijna voorbij en we gaan weer terug naar de zaal, dit keer gaan Kevin en Litha ergens anders zitten. Als ik zit, trek ik Anne weer bij me op schoot en ze slaat haar arm om mijn nek, waarna ze me aankijkt. Ik kijk doordringend terug, een glimlach speelt om mijn lippen en onze ogen blijven op elkaar gericht.
Ze gaat vlug met haar vinger over mijn neus en dan gaat ze tegen me aanzitten. We richten onze blik weer op de film, maar dan kijk ik even naar Litha en Kevin. Ze doen niet veel bijzonders, ze praten nog steeds. Ik zie dat Anne haar telefoon pakt, in het berichtje zie ik enkele Engelse woorden staan.
“Lith! Jessie komt 10 Januari aan, dus volgende week!”� Roept ze onbeschaamd door de zaal en er word van alle kanten ge-sst. Ik grinnik en doe even wat van haar donkerblonde, bijna bruine haar achter haar oor.

We lopen al kletsend de bioscoop uit, en Anne zegt me dat ze geen zin heeft om al naar huis te gaan. Ze hoeft pas om half twaalf thuis te zijn, en het is nog maar half tien.
“Ik weet een prachtig plekje, Nick vind het geweldig om zijn vriendinnetjes dat te laten zien. Maar ik weet nog iets mooier.”� Ze glimlacht en pakt mijn hand. “Doen we.”�
Vragend kijk ik Kevin aan, maar hij gaat iets anders doen. Dan wend ik me tot Anne, die me breed grijnzend aankijkt.
“Het is absoluut niet ver hier vandaan, kom.”� Zeg ik, en ik trek haar mee. Nog geen vijf minuten later hou ik haar stil, en ik doe mijn handen voor haar ogen.
“Joseph Adam Jonas, wat haal je met me uit.”� Zegt ze dreigend maar ik reageer niet. Ik leg mijn ene hand op haar schouder, met mijn andere hand belemmer ik haar zicht.
“Nog maar een paar stapjes. Ja, doe je ogen maar open.”� Ik haal mijn handen voor haar gezicht weg en kijk trots naar de prachtige omgeving voor me. In het donker is het prachtig, met alle lichtjes en kaarsjes. Ze draait zich om en slaat haar armen uitbundig om mijn nek.
“Dit plekje is echt prachtig. Net een sprookje.”�
Ik glimlach breed.
“Eens, heel lang geleden, waren er een prins en een prachtige prinses, uit een prachtig, klein, ander land. De prinses had bruin haar, de prins had zwart haar. Hij hield ervan om aan haar haar te zitten.”� Mijn verhaal word onderbroken door Anne die haar vinger op mijn lippen legt.
“Shh, geniet nou eens.”� Ze slaat haar armen nu om mijn middel en legt haar hoofd tegen mijn borstkas.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.