FanFic.nl

I Gotta Find you

14. This is Me

Haar voorhoofd voelt warm aan, en ze zegt iets over New York.
Ik grijns en druk zacht mijn lippen op haar voorhoofd, ze verschiet gelijk van kleur en kijkt naar beneden. Ik kijk even rond en zie Kevin en Litha knus liggen, en voor ik het weet zit Anne bij me op schoot. Grijnzend kijk ik haar aan, maar dan sluit ze haar ogen. Mijn ademhaling gaat rustig en ik voel me helemaal gelukkig. Mijn armen liggen losjes om haar heen, en ik voel hoe ze even gaat verliggen. Mijn blik gaat naar de film, waar alles nu instort. Ik weet dat het einde er bijna is, en dan gaat mijn blik naar mijn oudere broer. Ze lijken echt gelukkig samen, en dat is goed. Dat is wat Kevin nodig heeft, een eerlijk vriendinnetje. En aangezien het een vriendin van Anne is, zal dat wel goed zitten. De film is afgelopen met een hartverscheurend en romantisch einde, al snap ik niet zo goed waarom dat laatste stukje er nog op zit. Ik kijk Anne aan die even gaapt, blijkbaar is ze niet gewend om zo vroeg al op te zijn. Nouja, vroeg.. Het is onderhand al middag, maar ze was er om half acht al uit en ze vertelde dat ze van uitslapen hield, en alleen op schooldagen er om half acht uit ging. Ik strijk weer een plukje haar uit haar gezicht als ze me aankijkt, en ze glimlacht. Ik glimlach terug.
“Wat wil je nu gaan doen?”� vraag ik dan, ze grijnst.
“Wat dacht je van eten, meneer actief?”� Zegt ze zacht en ze drukt met haar vinger op mijn neus. Ik pak hem beet en bijt erin.
“Hee!”� roept ze verontwaardigt, dan geef ik een kusje op haar vinger.
“Zo goed?”� vraag ik dan, en ik grijns. Ze knikt uitbundig en staat dan op, waarna ze mijn hand pakt en me overeind trekt. Ik volg haar naar de keuken die ze om een of andere onbekende reden zo weet te vinden.
“Okee, pak maar borden, messen, brood, een pannetje, boter, eieren en een spatelding voor me.”� Zegt ze als een echte ‘coach’ en ik pak braaf de spullen die ze opnoemde. Dan begint ze met een stukje boter in de pan, waarna ik boterhammen klaar maak.
“KEVIN, LITHA, BROODJE EI?”� Roept ze keihard en dan horen we bevestigende antwoorden, waarop ik vier borden met twee broodjes leg. Niet veel later ruik ik de heerlijke geur van versgebakken ei, en ik snuif het op.
“Ruikt heerlijk, kokkin!”� Merk ik grijnzend op, en dan legt ze behendig het ei op een van de boterhammen. Dan begint ze aan de volgende, terwijl ze even in mijn zij prikt.
“Hou jij je mond maar.”� Zegt ze, waarna ze haar tong uitsteekt en een nieuw ei breekt. Gefascineerd volg ik al haar handelingen, maar ik zeg niets. Een glimlach speelt om mijn lippen.
“Wat?”� zegt ze, half lachend, half verontwaardigd, als ik haar al minstens vijf minuten aanstaar. Ik grinnik even en kijk naar het aanrechtblad.
“Je bent gewoon te mooi, als ik niet naar je kijk ga ik dood ofzo.”� Zeg ik, en ze maakt een schattig geluidje. Ik kom helemaal overeind en ga achter haar staan, waarna ik mijn armen om haar middel sla en mijn hoofd op haar schouder leg. Ze draait het ei in de pan en draait dan haar hoofd naar mij toe, ik voel haar adem op mijn wang. Kort voel ik haar lippen, en net als ik mijn ogen gesloten heb zijn ze al weer weg. Toch hou ik mijn ogen dicht, er speelt nog steeds die glimlach om mijn lippen. Als ik mijn ogen weer open, zie ik dat ze klaar is met de eieren en ik pak twee borden. De andere twee pakt zij, en ik geef een van de mijne aan Kevin. Zij deponeert er eentje bij Litha, waarna we samen op de bank ploffen. Ze kruipt gelijk dicht tegen me aan en zet het bord op mijn bovenbeen. Ik sla mijn arm om haar schouder en even later is het behoorlijk stil, omdat we alle vier helemaal in beslag zijn genomen door de lekkere broodjes ei. Als ik de mijne op heb, zet ik het bordje op tafel en ik kijk even voor me uit. Ik heb geen zin om vandaag uitgebreid dingen te gaan doen, de afgelopen vier dagen zijn druk genoeg geweest - zowel voor mij als voor Anne. Zij heeft nu ook haar eten op, en ze legt het bordje bovenop die van mij.
“Joe, je moet me je kamer laten zien.”� Zegt ze en ze staat op. Weer trekt ze me overeind, maar nu trek ik haar mee. De trap op, mijn kamer in. Gelijk heeft ze de gitaar te pakken, en zit ze ermee op het bed.
“Ik kan niet veel hoor, alleen een liedje..”� Ze probeert wat en heeft dan een goede greep. Zacht speelt ze Michel van Anouk, een van de weinige nummers uit haar kikkerlandje dat ik ken. Het klinkt precies zoals in het liedje zelf.
“Zal ik je eens wat leren?”� Vraag ik, ze knikt blij.
“Jaaa! Kan je me I gotta find you leren?”� Zegt ze gelijk en ik plof naast haar neer. Ik pak haar hand en zet hem op de goede plek, waarna ik laat zien welke vingers ze op welke snaren moet zetten. Zo ga ik nog een tijdje door, en dan speelt ze de intro van I gotta find you. Het stuk erna is net iets anders, maar veel verschilt het niet. Dan heeft ze dit ook onder de knie, en ze begint van voor af aan. Ik zet in na de intro, en zing het eerste couplet. Daarna moet ze een stuk spelen dat ze nog niet kent, wat ik haar voordoe. Blijkbaar is ze een natuurtalent - ze pakt het heel erg snel op, en heeft gelijk door als ze een fout maakt. Dan lukt het plots niet meer, en even later legt ze de gitaar weg.
“M’n handen doen echt pijn.”� Geeft ze als verklaring, en ik grijns. Ze staat op en kijkt de kamer rond, knikt dan. Plots ziet ze de vleugel die ik heb staan, en twee tellen later zit ze erachter. Liefdevol opent ze de kap over de toetsen, en haar vingers glijden over het wit. Ik zie hoe ze toetsen indruk, en hoor dat het This is Me is. Dan zet ze in, en haar stem betoverd me gelijk weer. Ik loop naar haar toe, glimlach breed, kijk hoe ze het doet en bij het stuk uit I gotta find you zet ik ook in. Glimlachend kijkt ze me aan terwijl ze speelt, ze speelt zonder noten. Als This is me afgelopen is begint ze plots met de volgende, die ik eerst niet herken - tot ze begint te zingen. Weer een nummer van Demi, dit keer Believe in me. Dan houd ze op.
“Dat nummer wilde ik gelijk leren spelen, toen ik hem kende. Alleen toen stond de piano nog in de schuur. Ik heb hem mezelf aangeleerd, door heel goed op te letten in het liedje, en de punten waar ik niet uit kwam heb ik opgezocht op bladmuziek. Maar ik kan niet spelen met bladmuziek, dan moet ik twee dingen tegelijk doen. Ik kan niet spelen en muziek lezen tegelijk, dat wil niet.”� Zegt ze, en ik grijns. Ze staat op, legt haar armen om mijn nek en legt haar hoofd tegen me aan. Ik sla mijn armen om haar onderrug en zing zacht een liedje voor haar, vanwege haar. Ze is echt de reden dat ik zing.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.