FanFic.nl

Thank you for loving me -TC

Tom what the hell are you upto ? [8]

Bill pov *dat was het al toch?*

'waarom stopte je mij niet?' vraagt Tom met een lieve ondertoon. Beschaamd sla ik mijn wimpers neer, ik kan moeilijk zeggen dat ik het té lekker en opwindend vond om te stoppen. Dan lacht hij mij voor de rest van zijn leven uit, of hij wordt zo boos dat hij me nooit meer wil zien en dan laat hij me in de steek en dan ben ik alleen en dan dan.. Oke stop met denken. Schuldig kijk ik hem recht in zijn prachtige donkerbruine kijkers aan. 'Gott nein, Bill dat meen je niet, je je..' Hij komt niet meer uit zijn woorden en kijkt me raar aan. Bang voor wat er gaat komen richt ik mijn blik op de grond. Dan barst mijn tweelingbroer in lachen uit. Oké, dit had ik dus niet verwacht. Ik weet niet zo heel goed wat ik hiervan moet denken dus lach maar voorzichtig mee. Tom daarintegen heeft het niet meer en grijpt naar zijn buik van het lachen.
Na een tijdje kijkt hij mij aan en legt zijn hand op mijn schouder. 'Maagdje van me.' Brengt hij nog altijd grinnikend uit. 'Jouw maagdje?' Ik trek mijn wenkbrauw op. Stiekem klinkt dat wel leuk, ik van Tom. Ik glimlach even maar zie mijn geliefde broer me raar aankijken. 'Als je broer ja.' Ik bloos en maak een whatever gebaar. 'Zullen we maar even weer naar de G's toe gaan? voordat ze denken dat we weer raar bezig zijn.' Stelt Tom voor met een knipoog naar mij. Onderin mijn buik kriebelt wat. Even wrijf ik er met mijn hand over om het weg te laten gaan, tevergeefs. Ik besluit er verder geen aandacht meer aan te schenken en wandel achter Tomi aan naar Georg en Gustav toe. Deze zitten ons raar aan te kijken wanneer we binnen komen. Ik haal mijn schouders op en besluit maar te gaan ontbijten ofzo, want om nu weer met Tom in één bed te gaan liggen gaat niet werken denk ik. Tree voor tree loop ik rustig naar beneden. Plots hoor ik een paar voetstappen achter mij die ik uit duizenden herken, de voetstappen van Tom. Waarom gaat hij niet gewoon slapen ofzo? Ik ben expres naar beneden gegaan om niet bij Tom te zijn, gaat die gast me achterna. 'Wat ga je doen?' Klinkt zijn diepe donkere stem. Ik ril kort. 'ontbijten.' Is mijn korte maar krachtige antwoord. 'Om 7 uur 's ochtends op zondag?' Lichtelijke verbazing klinkt door zijn stem heen. Ik schenk er geen aandacht aan en pak een pak cornflakes met chocoladestukjes uit de kast. Ooit in een interview hebben Tom en ik gezegd dat we niet van chocolade houden, maar dat is verre van waar, hoe kan een mens nou ní­et van chocola houden? Nee inderdaad, dat is onmogelijk. Een pak melk en een kommetje volgen. 'En wat doe jij hier dan nu op dit moment bij mij in de keuken?' Besluit ik uiteindelijk maar te vragen. Ik kan moeilijk stil blijven tegen Tom, dan heeft hij binnen de kortste keren door dat er iets is. Plots voel ik kort de hand van Tom op mijn arm. 'Mijn lieftallige maagdelijke broertje gezelschap houden.' Even krijg ik weer dat nare betrapte gevoel wat door mijn lichaam sputtert. Ik zie hoe Tom een bak aangebroken kwark uit de koelkast vist en een lepel uit de bestekla pakt. Nonchalant wandelt hij achter mij aan naar de keukentafel. Het verbaasd me dat ik geen kater of iets dergelijks heb, niet eens een sprankje hoofdpijn ofwat, terwijl ik toch best veel heb gedronken voor mijn doen. Tom zet zich tegenover mij aan de moderne designtafel en steekt de lepel die gevuld is met het witte spul wat men kwark noemt in zijn mond. Zijn lippen, zo identiek aan de mijne maar op de een of andere manier zó aantrekkelijk, sluiten zich eromheen laten de lepel verdwijnen om hem even later weer schoon tevoorschijn te laten komen. Ik krijg tintelingen van alle gedachtes die er nu door mijn hoofd spoken, dingen waar ik niet aan mí¡g denken, maar die o zo interessant en verleidelijk zijn om toch te doen. Mijn prachtige broer likt nog even langs zijn lepel om er zeker van te zijn dat hij schoon is en doopt hem vervolgens weer in de kwark. Ik bereid mij voor op nog een overdosis tintelingen maar vlak bij zijn mond staakt hij zijn handelingen. 'Billa, je mondje hangt open.' Zijn lieve, goddelijke stem dreunt door in mijn gedachtes. Ik schrik op en weet niet wat te zeggen dus besluit ik wat door mijn cornflakes te roeren en maar een hap te nemen. Blijkbaar vindt Tom het nodig om met zijn voet telkens tegen de mijne aan te tikken terwijl hij eet. Elke tik laat tintelingen achter op het plaats delict. 'Tom stop.' zeg ik geërgerd. 'met wat? dit?' Zijn voeten kruipen langs mijn benen omhoog, tot eng dichtbij mijn inmiddels gespannen boxer. Sarcastisch kijk ik hem aan. 'dat ja.' Hij steekt zijn tong uit waarop ik ook mijn tong uitsteek. Jammer genoeg voor hem reflecteerd de ochtendzon op mijn piercing en weerkaatst een fel licht in zijn ogen. 'Bitch.' Grinnikt Tom. 'Player.' Lach ik terug. Hij denkt even na. 'Broertje wat geil wordt van mij' Zegt hij expres verleidelijk met een blik op mijn boxer terwijl hij naar de vuilnisemmer loopt om zijn inmiddels lege bakje weg te gooien. Met een rood hoofd bedek ik hetgene waar Tom zojuist naar keek. Scheiße, ik heb me echt veel in mijn hoofd gehaald. 'Dat wordt een koude douche Billa.' Hij brengt het alsof het de normaalste zaak van de wereld is. Hij loopt achter mij langs maar blijft plots staan. Zijn armen legt hij om mij heen en drukt zijn lippen in mijn nek. Ik verstijf en duizenden dingen gaan in een no-tempo door mijn hoofd om een reden te vinden waarom hij dit doet, zonder enig resultaat natuurlijk. Hij laat zijn handen richting mijn boxer glijden, mijn ademhaling versnelt; Wat is hij in hemelsnaam aan het doen?




Ja inderdaad Tomi
wat ben je in hemelsnaam aan het doen?
*pampampampaaaaaaaaaaaaam*
nu zijn jullie allemaal HEUL nieuwschierig
zeg maar ja
maarmaarmaar
laat maar gewoon een reactie achter
met misschien een antwoord op de vraag:
Is het nog wel interessant?

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.