Hoofdcategorieën
Home » Twilight » A big familie with a lot of Secrets & Magic[Twilight, Charmed] » Chapter 29 & 30
A big familie with a lot of Secrets & Magic[Twilight, Charmed]
Chapter 29 & 30
Chapter 29 - The birth
Saskia POV:
De twee afgelopen weken ging aan me voorbij. Ik lag vaak op bed en was snel moe. Iedereen had zijn plekje gevonden in huis. Nick en Alec waren goede vrienden geworden. Ik vond het fijn om mijn hele familie om me heen te hebben. Nick, Alec en mama waren heel veel bij me. En Brooke ook. De rest liet me een beetje met rust. Ze kwamen allemaal wel is even bij me en daar was ik ze ook dankbaar voor. Alice, Brooke en Nick waren druk bezig met iets, waar ik niets van mocht weten. Ik had wel een vermoeden, maar ik wilde er niet over nadenken. Carlisle had gezegt, dat ik waarschijnlijk nu ieder moment zou kunnen bevallen. En dat maakte me zorgen. Ik had Jasper al de deur uit gezet, ik vond dat hij niet nog een keer een bevalling hoefde mee te maken. Ik lag nu in bed, met 3 gebroken ribben, een blauwe buik en dus met pijn. Alec zat naast me en hield mijn hand vast. Ik keek hem aan. Hij moest dit alles toch zo langzamer hand wel bui zijn?
“Ben je me nog steeds niet zat? Of deze situatie?”ť Vroeg ik hem.
“Ik zou je nooit zat kunnen zijn, want jij bent mijn allesje. En het is ons kind, dus deze sitautie delen we.”ť Zei hij lief. Ik zuchte. De pijn kwam uit het niets.
“SHIT ZOOI!”ťRiep ik keihard. 2 tellen later stonden Paige, Nick en Carlisle om me heen.
“Het komt. En zo gaat het niet goed. Naar de andere kamer NU!”ť Riep Carlisle. Ik werd opgetild en vocht tegen de zwarte put.
“Ze wordt vermoord. Dit gaat niet goed.”ť Zei Carlisle zachtjes. Ik voelde gewoom dat het verkeerd gnig.
“Carlisle, help haar. Alsjeblieft. Ik overleef het wel.”ť Zei ik zachtjes. Ik zag hem twijfelen. Ondertussen was Brooke er ook mij komen staan. Iedereen keek erg bedrukt. Carlisle besloot toch naar me te luisteren. En ik zakte langzaam weg in een diep zwart gat. Vaag hoorde ik iedereen om mee heen wel. Ik kon alleen niet voelen of zien.
“Blijf wakker, sas. Alsjeblieft blijf erbij. Kom op. Kom op. Doe het voor ons allemaal.”ť Hoorde ik Alec zeggen, met paniek in zijn stem.
“Alec, je hebt een dochter.”ť Zei Carlisle. Ow god. Een dochter. En toen hoorde ik ook niets meer.
Chapter 30 - A new live is here!
Alec POV:
Ik was eerst verbaasd geweest over Nick. Nu waren we hele goede vrienden. Ik kon heel goed met hem overweg. Hij en Saskia leken echt veel op elkaar. Carlisle had gezegt, dat ze nu elk moment kon gaan bevallen. Sas had Jasper al met geweld de deur uit geknikert. Ze wilde hem deze bevalling besparen. Sas lag al bijna een week in bed en het ging steeds slechter. Ze was sneller moe, ze had nu 3 gebroken ribben en haar buik was blauw. Nick, Paige en ik waren altijd bij haar. Naja, bijna altijd. Brooke was er ook heel veel en de rest kwam zo af en toe langs. Ze gaven haar de rust die ze nodig had.
“Ben je me nog steeds niet zat? Of deze situatie?”ť Vroeg ze mij. Hoe kon ze dat nou denken?
“Ik zou je nooit zat kunnen zijn, want jij bent mijn allesje. En het is ons kind, dus deze sitautie delen we.”ť Zei ik. Zomaar, in eens, kromp ze in elkaar en begon ze te schreeuwen.
“SHIT ZOOI!”ťRiep ze keihard. 2 tellen later stonden Paige, Nick en Carlisle om ons heen.
“Het komt. En zo gaat het niet goed. Naar de andere kamer NU!”ť Riep Carlisle. Ik tilde haar voorsichtig op en rende naar de andere kamer. Ik legde haar zachtjes naar. Sas leek nog maar half aanspreekbaar. Dit zou fout gaan.
“Ze wordt vermoord. Dit gaat niet goed.”ť Zei Carlisle zachtjes. Sas kneep in mijn hand. Ik gaf haar ook een zacht kneepje, en vocht tegen mij tranen en paniek.
“Carlisle, help haar. Alsjeblieft. Ik overleef het wel.”ť Zei Sas zachtjes. Ik zag hem twijfelen. Ondertussen was Brooke er ook bij komen staan. Iedereen keek erg bedrukt. Carlisle besloot toch naar haar te luisteren. Terwijl Carlisle zijn spullen snel pakte, zag ik Saskia weg glijden. Ik werd wanhopig.
“Blijf wakker, sas. Alsjeblieft blijf erbij. Kom op. Kom op. Doe het voor ons allemaal.”ť Zei ik, door mijn tranen heen. Brooke legde haar hand op mijn schouder, het gaf me wat troost, maar niet veel. Na wat wel uren leek-het waren maar 6 minutjes- hoorde ik iemand huilen.
“Alec, je hebt een dochter.”ť Zei Carlisle. Ow god. Eerste wilde ik haar niet. Maar zij was waar Saskia voor geknokt had. Ik nam haar over van Carlisle. Ondertussen was Saskia helemaal weg gezakt. Ik zag dat Nick en naja, iedereen zich echt zorgen begon te maken.
“Moet ik haar genezen?”ť vroeg Brooke onzeker.
“Kun je dat?”ť vroeg Nick.
“Ja. Paige, haal Wyatt en Chris zo snel mogelijk. We zullen onze krachten moeten combineren. Snel!”ť Zei Brooke tegen haar. Paige rende naar beneden en was met 3 seconde weer terug. Achter haar liepen Chris en Wyatt. Ze schrokken toen ze Sas zaggen.
“Snel. We moeten haar genezen!”ť riep Brooke. “Alec, stap alsjeblieft even een paar meter achteruit.”ť Ze er achteraan. Snel liep ik achteruit. Ik had onze dochter nog steeds vast. Sas en ik hadden het niet over de namen gehad. En ik wilde ze liever niet alleen verzinnen. Ze strekte hun handen boven Saskia uit en pakte elkaars handen vast. Hun handen begonnen te gloeien en langzaam helde Saskia weer. Brooke, Wyatt en Chris werden moe. Dat kon je zien. als dit maar goed ging.
“Volhouden. Alsjeblieft. Nog even.”ť Hijgde Brooke. Op dat moment kwam Sas bij en zakte zij in elkaar. Ik kon niets den, want ik had onze dochter nog vast.
“Nee!!”ť riep Carlisle. Paige, Nick en Carlisle konden ze nog net optijd opvangen en brachten hun ieder naar een bank of bed. Ik liep snel naar Sas toe.
“Ik, wat, wat gebeurde er?”ť Vroeg ze verward, en toen had ze pas door wie ik vast hield.
“IS dat?”ť Verder kwam ze niet.
“Ja, dat is onze dochter.”ť Zei ik een beetje opgelucht. “Had je al een naam in gedachte?”ť Vroeg ik haar.
“Ja, Stacey. Dat betekent opstandig. En als ze op mij lijkt, past dat wel bij der.”ť Zei ze zachtjes.
“Als tweede naam dan Alicia? Dat betekent van edele afkomst. Alicia was de naam van mijn moeder.”ť Zei ik zachtjes terug.
“Stacey Alicia Halliweill da Sollei.”ť Mompelde Saskia. Ik gaf Stacey aan haar en ging naast haar zitten.
“Wat gebeurde er net?”ť Vroeg ze.
“Ze… je was er slecht aan toe. Je leek wel dood…”ť Ze onderbrak me.
“Dat ben ik al, dus dat scheeld.”ť Zuchte ze.
“Flauw hoor, Dit keer leek je echt dood, dood. Maar goed. Brooke, Wyatt en Chris zorgden ervoor dat je weer bij kwam, alleen chrasde hun.”ť Vertelde ik verder.
“OW, KUT!!! Dat hadden ze niet moeten doen!”ť Zei ze bezorgd. “Mag ik eigenlijk al naar beneden toe?”ť Vroeg ze er achter aan.
“Vast wel.”ť Zei ik lachend. Ik Hielp haar overeind en gaf haar een spijkerbroek en een T-shirt aan. “Maar doe eerst dit aan.”ť Voegde ik er aan toe. Saskia gaf Stacey aan mij en kleedde zich om. Daarna liepen we samen naar beneden. Bijna iedereen kwam meteen op ons af. Iedereen vond Stacey zo lief.
“En wat is de naam van mijn lieve kleine nichtje?”ť Vroegen Nick en Jane tegelijk. Saskia schoot in de lach en kwam er even niet uit.
“Stacey Alicia Halliweill da Sollei. Oftewel Stacey.”ť Zei ze toen ze was uit gelachen.
Reacties:
Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.