FanFic.nl

Light me up!

juist hier...

Nog steeds een beetje verbaasd sta ik naast Melis. Drie en een halfuur geleden kwam ik hier aan, al dolblij dat ik überhaupt een kaartje had voor Emilie Autumn. En nu... nu... sta ik naast een meisje, dat ik net drie en een halfuur ken. Die me eigenlijk hoort te haten, ik was echt een bitch de vorige keer. Ik was toen eigenlijk ook heel anders dan dat ik nu ben. Zodra ze dat zei: “Ook al was je de vorige keer voorgedrongen in de rij,”� realiseerde ik me opeens dat ik haar echt herkende, dat het niet gewoon verbeelding was... de woorden galmen nu door mijn hoofd. En de schaamte had zich gevormd. Eigenlijk kan ik nu alleen nog maar naar beneden kijken of wegkijken van Melis. En toen kwam Maggot aan... wouw! Dit is echt een droom.
Nog steeds een beetje afvragend waarom Melis nou juist mij heeft gekozen, kijk ik haar aan. Ze merkt een hele tijd niks, zodat ik haar rustig kan bestuderen. Ze heeft een mooi gezicht met haast zwarte ogen, ze glinsteren. Ik krijg er spontaan een glimlach van. Dan kijkt Melis om, snel draai ik mijn hoofd weg hopend dat ze niet doorheeft dat ik naar haar keek. Ze grijnst. Ik doe alsof ik het niet zie. Ik schrik op uit mijn gedachten van de deur die open vliegt. In de deuropening staat Emilie, met open mond staar ik haar aan. Dit moet een droom zijn!
“Hey!”� zegt ze. Ze ziet er zoals altijd prachtig uit. Ik kijk opzij naar Melis, die ook met grote ogen staat te kijken naar Emilie. Geweldig eindelijk je idool kunnen ontmoeten. “Shall I take you guys to your seats. You’re the ones with the VIP-cards, aren’t you?”� Melis en ik knikken allebei heftig bevestigend. Wow… Emilie Autumn… We staan een paar meters verwijderd van Emilie Autumn... wouw... we lopen haar achterna en gaan zitten waar we naartoe gewezen worden. Er zijn maar twee stoelen... en de ruimte is best wel klein, maar aan de andere kant maakt dat de ruimte erg knus juist.
We zitten ontzettend dicht bij het podium. Melis gaat eerst naar binnen en gaat zitten op haar stoel. Ik volg haar en ga op de stoel naast haar zitten. “I have to go prepare now, but you’ll see me in a bit.”� Emilie geeft nog een knipoog en verdwijnt dan in de gang. Melis en ik zitten nu alleen in de kleine ruimte. Waarom heb je eigenlijk mij uitgekozen? De vraag begint weer te dagen ik raap al mijn moed bij elkaar en vraag dan. “Waarom heb je mij eigenlijk uitgekozen?”� Ze kijkt me even nadenkend aan.
Onbewust zakt ze onderuit en kijkt daarna even het podium op. Een bedenkelijke uitdrukking staat op haar gezicht waarna ze een kleine grijns op haar gezicht krijgt, mij weer aankijkt en haar schouders ophaalt. “Ik heb werkelijk geen idee, maar ik vind het niet erg. Je bent aardig en daar gaat het toch om?”� vraagt ze dan, ik knik. Aardig ja. Vorige keer niet. En zit er toch niet meer achter dat ze aardig doet nu ineens tegen mij? Vorige keer op het andere concert leek het echt alsof ze me wilde aanvallen!
Ze kijkt weer weg en ik krijg weer kans om naar haar te kijken. Ze zit na te denken, dat kan ik gewoon zien. Haar ogen staan best afwezig. Mooi blauw zijn ze, maar net in de andere kamer leek het net alsof ze zo donker waren. Nu kan ik echter zien dat haar ogen helderblauw zijn en er zit ook iets van wit in. In een kleine seconde duwt ze een dread achter haar oor, maar haar blik blijft best wel afwezig. Ook als de dread gewoon weer vrolijk terugvalt. Zacht grinnik ik en dat hoort ze wel. Meteen kijkt ze ook mij kant uit, recht in mijn ogen en ik kijk dus ook meteen weg.
Waarom kijk ik zo naar haar? Is ze dan zo fascinerend? Misschien… misschien wel, maar ik ken haar nog niet eens zo goed! Misschien is ze helemaal niet zo aardig als dat ze lijkt. Schijn kan bedriegen. En wat als ze dat nou wel is? Dan heb ik een verkeerd beeld van haar gekregen door mijzelf. Ik zucht zacht, ga even met mijn hand door mijn haar en kijk dan vooruit. Is drie en een half uur genoeg om iemand echt al aardig te vinden?
“Waar denk je aan?”� hoor ik ineens dichtbij mijn oor. Ik kijk geschrokken opzij en zie dan dat Melis mij met een vermaakte en kleine grijns aankijkt. Ik trek even mijn wenkbrauwen op en haal mijn schouders op. “Ik zat eraan te denken dat je mij niet eens kent en dat je me toch hier naartoe hebt meegenomen. Ik bedoel, ik was al blij toen ik te horen kreeg dat mijn moeder voor mij kaartjes had geregeld omdat ik jarig was gisteren. Dat hoorde ik zo een vier uur geleden. En dan kom ik jou tegen terwijl ik de vorige keer niet echt aardig was en van alle personen neem jij mij gewoon mee backstage!”�
“Oh! Je bent gisteren jarig geweest! Gefeliciteerd!”� roept Melis meteen, geeft mij een hand en drukt ook een kus op mijn wang om mij zo ook te feliciteren. Ik schrik meteen even. Van twee dingen. De tweede snap ik niet echt, maar de eerste is omdat ze zo spontaan doet. Ik vind het best wel… leuk? Ja, ik denk dat dat het goede woord is. En daarbij? Hoort die plek een beetje te branden? Volgens mij niet, maar waarom doet het dat dan?
“Dankjewel,”� zeg ik zacht en krijg een glimlach op mijn gezicht. “Ik had nooit verwacht dat ik de dag na mijn verjaardag juist hier zou zitten,”� grinnik ik en kijk dan naar Melis die een vrolijke blik op heeft gezet. Het zorgt ook meteen voor een glimlach op mijn gezicht. Uit het niets begint ze in haar tas te rommelen, komt naar boven met een spiegelreflex camera die er nog nieuw uit ziet. Daarna kijkt ze geconcentreerd naar het schermpje. Ze begint allemaal dingen in te stellen op het ding en ik, ik kijk weer naar haar. Zou ze het echt doorhebben dat haar kleren totaal niet bij elkaar passen?
“Ho! Wat is dit?!”� roept Melis ineens en schiet hard in de lach. Ik kijk nieuwsgierig op het schermpje en zie dan een jongen met blonde haren voor zijn ogen, tong half uit zijn mond die een nogal een debiele pose aan heeft genomen. “Wie is dat?”� vraag ik grinnikend. Melis kijkt op, grinnikt nog even na en schudt dan haar hoofd. “Mijn broer,”� grinnikt ze en kijkt dan weer naar de camera. “Oh, ik ga hem zo hard irriteren met dit plaatje,”� grijnst ze daarna, wiebelt even met haar wenkbrauwen waarna haar piercing blinkt in het gedempte licht. Ik raak er best wel gehypnotiseerd door. Raar.

Reacties: