Hoofdcategorieën
Home » Tokio Hotel » Nobody's wife. » Why?
Nobody's wife.
Why?
Ik zit op mijn verrotte matrasje. Verderop zit iemand te spuiten. De kapotte koelkast staat wit te wezen in een hoekje. We hebben geen elektriciteit, maar wel bier. Veel. Daarom staat de koelkast er. Een opslagplaats voor al het bier, wat men hier binnenbrengt. En dat is nogal veel. De banken met scheuren tekenen zich raar af. We hebben er drie, maar alle drie zijn ze anders. Geen setje. Voor de rest staat er nog een tafel, waar lege bierblikjes, etensresten en kapotte asbakken met uitgedrukte peuken of joints staat. En natuurlijk liggen overal matrassen. Oude matrassen, die stinken, die mensen niet meer willen hebben. Maar wij zijn hier blij met helemaal niets. Voor mij ligt een pen en een blaadje. Één van de weinige dingen die ik van huis heb meegenomen. Ik lees de tekst die erop staat nog eens door.
Waarom sta ik in de kou?
Ik wil bij je zijn.
Waarom heb ik zoveel pijn?
Ik wil slapen op je borst.
Waarom komt er op de wond geen korst?
Ik heb je nodig.
Waarom voel ik me overbodig?
Ik wil met mijn hand door je haar gaan.
Waarom voelt de afstand als aarde - maan?
Ik wil met jou door het leven varen.
Waarom kan ik niet stoppen met staren?
Ik word betoverd door jou lach.
Waarom wordt de nacht weer dag?
Ik heb jou de hele tijd in gedachten.
Waarom moet ik steeds zo lang wachten?
Ik wil je tranen drogen.
Waarom staat er zoveel pijn in mijn ogen?
Ik wil je niet hoeven missen.
Waarom moet ik nou weer achter het net vissen?
Ik wil voor ons vechten.
Waarom valt de wond alleen maar te hechten?
Ik wil niet alleen zijn in de nacht.
Waarom lijken jou lippen zo zacht?
Ik zal altijd op je wachten.
Waarom valt de pijn niet te verzachten?
Ik wil voor altijd bij jou blijven.
Waarom blijf ik nauwelijks op zee drijven?
Ik zal voor altijd van jou zijn.
Waarom breekt bijna mijn lijn?
Ik word van jou altijd blij.
Hou jij ook van mij?
Ik slik. Bill. Hij is sinds ik hem heb ontmoet, vorige week, nog niet uit mijn gedachten geweest. Steeds weer droom ik over hem. Steeds weer wordt ik badend in het zweet wakker. Mijn matras wordt er niet schoner op. Ik wil gewoon bij hem zijn. Ik denk aan de gitaar, die ergens in een kluisje op het station van Berlijn zit. Goed opgeborgen. Mijn gitaar, gekregen voor mijn zestiende verjaardag, nog niet eens een jaar geleden. Ik zucht, en probeer een melodie te bedenken. De enige melodie die in me opkomt is die van het volkslied. Ik zucht. Dit wordt niks. Ik heb mijn gitaar nodig, om deze tekst van een melodie te doen voorzien, en er een nummer van te kunnen maken. En laat ik nou net niet naar het station toe willen.
Reacties:
Jaaaa ze moet naar het station!
Ze moet contact krijgen met Bill
en ze moen samen nog lang en gelukkig leven!
Xxx
Jaweeel! Ze moet wel naar het station gaan, wie weet wat er gebeurt! Nuuuuuu!!
Ehh, verder gaan pleaseeeeee <33333
Ze MOET naar het station gaan!
Snel verder ^^