Hoofdcategorieėn
Home » Tokio Hotel » Learn from A little city » *4*
Learn from A little city
*4*
Tom:
de volgende morgen werd ik vroeg wakker dacht ik. 9 uur was vroeg voor mij dan. Ik stond op en liep naar de badkamer om daar onder de douche te springen. Ik gaf een luide gil toen het water ijskoud op me neer kwam. Bill was me dus al voor geweest met douchen. Fijn. Die kreeg hij nog wel terug!
Bill zat op zijn bed met zijn mobiel te klooien. Hij had zo te zien zijn haar nog niet gedaan. Jaha lieve mensen. Mijn broertje hield van afwisseling in kapsels. Sinds kort had hij behoefte gekregen aan een enorme hanenkam die elke ochtend zorgvuldig omhoog gezet werd met de nodige haarlak en een handje ultra-strong gel. Het enige wat al zijn kapsels gemeen hadden was dat alles zwart was. Zwart of zwart met wit. Maar nu hing het dus warrig neer om zijn hoofd. ‘had je niet even kunnen zeggen dat je al gedoucht had?’ vroeg ik ietwat nukkig. Bill haalde zijn schouders op. ‘ik heb nog steeds geen bereik hier.’ Zei hij en ik schudde mijn hoofd.
Na het ontbijt beneden in het café checkte we uit en betaalde onze overnachting en gingen op weg naar het vliegveld.
‘o ik zal echt super blij zijn als we weer thuis komen.’ Zei ik vrolijk. Dit dooie stadje gaat snel vervelen. Serieus, waarom noemen ze het een stadje? Dorp is beter. We wilde richting het vliegtuig lopen toen we een groep mensen in zicht kregen vlak bij ons vliegtuig. Onze piloot werd vastgehouden en tegen het vliegtuig aangeduwd. We hoorde gekraak en gelach. Het geluid van brekend glas vertelde me dat we volgens mij vandaag niet naar huis konden gaan. Als versteend bleven we staan. ‘hé jullie daar!’ riep een jongen naar ons. Foute boel!!! Ik kwam als eerste weer in beweging. ‘rennen Bill!’ ik rende zo snel ik kon weg. Met Bill in mijn voetzolen. Welke kant moesten we op? Links of rechts? Gok, rechts! En fout! Een hek versperde de weg. ‘wat nu?’ riep Bill hard hijgend. ‘geen idee.’ Zei ik licht paniekerig. We konden geen kant op. Of we moesten wel heel snel naar links of rechts rennen. Maar dan was de kans wel heel groot dat ze ons zouden zien. De groep mensen kwam langzaam dichterbij.
Bill:
mijn hart ging nu zeker duizend keer erger tekeer dan gister in onze kamer. We wisten precies wie die gasten waren. Dezelfde gasten als gister die ons nu maar al te graag een kopje kleiner wilde maken. Ik had mijn tas voor mijn buik geklemd en mijn handvat van mijn koffer stevig in mijn hand.
Maar toen ik naar de persoon keek die midden in de groep liep keek, leek mijn hart even te bevriezen.
het was een meisje, duidelijk te zien. Het enige meisje uit de groep. Ze had raafzwart haar met veel laagjes erin en een schuine bles. In haar haren zaten verscheidene knal roze en groene plukjes. Ze had groene ogen en een strakke blik. Ze had een wenkbrauwpiercing en een snake bite. Ze zag er ruig uit en droeg echte bikerskleding. Een wit, gescheurd shirt met diepe inkijk waardoor er een tatoeage in de vorm van een klein hartje te zien wat bij haar decolleté. Hierbij een strakke zwarte broek met leren stukken erin die in wijde pijpen uitliep met daaronder een stel grove motorlaarzen. Een zwaar, kort, leren motorjack maakte haar look af.
ze leek niet op ons te letten. Eerder op iemand die vlak bij haar liep. De groep stapte als dichterbij. Jawel, nu was het toppunt van de cowboyfilm bereikt dacht ik. Meestal hoort er nu iets als een redding te komen toch? Waar blijft onze redding dan?! Of is dit eerder zo’n horrorcowboyfilm? Dan vind ik deze absoluut niet leuk meer!!!
De groep was nog maar een paar stappen verwijderd. O alsjetoe!!! Laat er een redding zijn!
Op dat moment klonk er een schot. Met daarachter een schreeuw. ‘ren nu!’ riep degene van wie het schot kwam. Dat lieten we ons geen 2e keer zeggen. De groep bleek even verbaasd te zijn. En wij rende zo snel we konden langs de linkerkant weg. We hoorden nog wat geroep achter ons en bleven rennen achter de persoon aan van wie het schot was. Na wat een eeuw leek waren we eindelijk gestopt. Ik boog voorover om op adem te komen en hijgde het uit. Dat scheelde zo weinig!
‘jullie hebben mazzel gehad.’ Zei een zuivere stem ietsje hoger. Ik ging recht staan en keek recht in 2 groene ogen van een meisje.
‘b…bedankt.’ Wist ik er uit te persen. ‘volgens mij zijn jullie uitgeput. Kom dan gaan we de boerderij binnen.’ Ik keek eens goed om me heen. We stonden op een erf van een grote boerderij. Ietsje verderop kon je een enorme paarden en koeienwei zien. Ik tikte Tom aan die even als bevroren vast stond. We liepen achter het meisje aan naar binnen en eenmaal binnen vulde mijn neusgaten met een heerlijke lucht. De lucht van vers gebakken taart. We gingen aan een eettafel zitten en kregen een kop koffie aangeboden. Nu bekeek ik eens goed wie ons gered had zonet.
een meisje van rond de 18 stond voor ons. Ze had bruin lang haar waarvan de lange pony achterover zat waardoor er een soort slag in lag. Een soort Ariel look. Er zaten wat lichtere plukken in die duidelijk door de zon gekleurd waren evenals haar egale bruine huid. ze had groene fonkelende ogen en mooie volle lippen die vrolijk tot een glimlach opgekruld waren. Ze was zo rond de 1.75M en droeg een losse tuinbroek en een blouse waarvan de mouwen opgerold waren. Ze had er een stel gympen eronder die flink vuil waren en ze droeg een paar touwarmbandjes. Ik opende mijn mond om wat te zeggen maar sloot die vervolgens weer. Had zij ons zonet gered? Dat leek natuurlijk niet erg raar. Maar het rare was juist dan dat zij degene moest zijn geweest die had geschoten. En een meisje wat kan schieten? Dat kom je in de stad never tegen! Alleen als een agente. Niet als een… boeren meisje?
‘was jij degene die schoot?’ vroeg Tom die de woorden uit mijn mond viste. ‘jep, we hadden afleiding nodig en een schot is altijd de beste manier dan.’ik slikte de krop in mijn keel door. ‘nou, dankjewel daarvoor… denk ik?’ ze glimlachte witte tanden bloot en ging achterstevoren op een stoel zitten. ‘wie ben je eigenlijk?’ vroeg Tom een tikkeltje brutaal. ‘ik ben Lily Tences.’ Antwoordde ze. Wij stelde ons ook even voor en vertelde waarom we op het vliegveld waren. ‘haha, dus jullie ouders hebben jullie gewoon gedropt hier en jullie maar denken dat dit een superstad is?’ zoals ze het nu zei klonk het best wel dom. ‘euh… duidelijk wel dus.’ Zei ik met lichte blos. Lily lachte hartelijk. ‘maar nu kunnen Julie hier dus niet weg?’ ik keek even naar Tom die slikte. Voor zover we zagen was het vliegtuigje niet meer in staat te vliegen. Althans niet binnen een week. Dat bracht me weer terug naar de piloot.
‘de piloot ligt daar nog!’ riep ik en schoot overeind. Lily sprong ook op en duwde me neer. ‘wees gerust. Als er een schot is komt er altijd wel iemand kijken. En daarbij is onze Corbon een taaie. Hij zit al een aantal jaartjes in het vak hoor.’ Ik haalde weer opgelucht adem.
‘maar zijn jullie van plan de rest van de tijd door te brengen in het café?’ vroeg Lily en we knikte. ‘we kunnen niet anders.’ Lily fronste haar voorhoofd even. ‘ik kan vragen of jullie hier willen verblijven? Maar dan ben ik wel bang dat jullie wat klusjes moeten doen…”¯ AANGENOMEN!’ riep Tom vrijwel gelijk hierna. Oké was dit mijn broer? Mijn broer die op een boerderij wilde verblijven en klusjes wilde doen?! Ik haalde mijn wenkbrauw op en keek mijn broer vragend aan. ‘wat?! Ze bied het aan toch! Onbeleefd om af te wijzen. En daarbij wil ik wel eens weten wat er op een boerderij gebeurd.’ Zei hij. ‘range eigenlijk. Jullie zijn op de Tences range. We hebben hier ook wel andere dieren maar voornamelijk paarden en koeien.’ Tom knikte en keek me bijna smekend aan. ‘oké dan… maar alleen als het mag en kan. We zijn niet zulke handige gasten als het op klusjes uitkomt.’ Lily kreeg een brede grijns. ‘geen probleem. Dat beloofd alleen maar meer lol. Ik zal het pap even vragen.’ Ze stond op en haalde onze bekers van tafel en plaatste ze in de gootsteen. Vervolgens liep ze de keuken uit en riep een paar keer hard naar haar vader. Even later kwam ze weer binnen gevolgd door een man van rond de 50. Hij had kort haar wat heel donker blond was. Een vriendelijk gezicht en een klein buikje.
‘aha hallo daar!’ zei de man die met rustige pas naar ons toe liep. ‘ik stel mezelf even voor. Ik ben Roger Tences. Ik hoorde dat jullie een beetje vastzitten en dat mijn dochter jullie wel onderdak wilt bieden? Ik vind het prima. Ze kan vast wel een paar hulpkrachten gebruiken.’ Weeral stelde we ons voor en Roger nam plaats aan de keukentafel terwijl Lily weer wat te drinken inschonk voor ons allemaal. Er werd gepraat over koetjes en kalfjes en voor we het wisten was het al weer rond etenstijd. ‘laat de kleine klusjes maar zitten lieverd. Dat kan morgen ook nog wel. Laten we eerst even koken oké?’ Lily knikte en stond op. ‘we koken voor vier vandaag.’ Zei ze en Roger knikte. Dus zo ging Roger aan de gang en zei dat Lily ons ondertussen kon rondleiden.
De boerderij bleek niet zo enorm groot te zijn als dat het er van buitenaf uit zag aangezien de helft van het huis maar gebruikt werd voor woongedeelte. De ingang waardoor we de keuken binnen gekomen waren bleek aan de achterzijde te zijn van de boerderij.
we liepen de keuken uit naar een woonkamer die vrij ruim was. Er stond een grote hondenmand in de hoek en ergens op een kastje een kattenmandje waar een zwarte kater in lag te slapen. ‘we hebben nog een waakhond hoor. Dus niet schrikken als je plots een Duitse dog hier ziet.’ Ik slikte. Geen flauw idee wat een Duitse dog was. Zelf hadden we thuis bij mam en Gordon ook wel honden maar die waren over het algemeen klein en bekend voor ons!
door de woonkamer heen liepen we naar een brede gang. Met aan het eind de voordeur. ‘hier links is het toilet en de zadelkamer en werpkamer.”¯werpkamer?’ vroeg Tom niet wetende wat dat inhield. ‘ja, werpkamer. Weet je niet wat dat is?’ Tom schudde zijn hoofd en ook ik haalde mijn schouders op. ‘wel, dat is de kamer waar onze kleinere dieren hun jongen werpen. Zoals de hond of de katten. Binnenkort moet een van onze poezen trouwens weer bevallen vandaar.’ Tom keek even dom in de richting van de houten deur. Hij fronste even en daarna grijnsde hij breed. Soms snapte ik echt niets van hem.
Lily ging ons voor naar boven. Een eikenhouten trap begeleidde ons naar de 1e verdieping waar een diep donkerrood tapijt lag. vraag me niet waarom dit opviel want het viel gewoon op aan mijn oog.
op de bovenetage waren 6 deuren. Aan het einde van de gang zat de zolder waar we even geen kijkje konden nemen zei Lily. Er waren 2 badkamers en de rest was slaapkamers. De meest rechter was die van de vader van Lily en die daarnaast was een in tweeën gedeelde kamer. Daar zouden wij mogen slapen. Aan de linkerkant zat nog een badkamertje en de slaapkamer van Lily.
‘let niet teveel op de troep hoor. Ik heb niet al mijn klusjes kunnen doen vandaag dus mijn kamer is nog niet aan bod gekomen.’ Zei ze terwijl te ons voor ging.
Lily’s kamer was vierkant en gekleurd met paars en gifgroen. Een felle en gewaagde combinatie. Er lag laminaat met een rode tint en er stond een stapelbed in haar kamer. Beide bedden ervan waren netjes opgemaakt. Naast het stapelbed wat tegen de muur stond, stond een enorme oude antieke kledingkast.
Aan de linkerkant stond een heel stelsel van boekenkasten boven een bureau. Overal stonden boeken en andere dingetjes. Ook een heleboel bekers en paardenbeeldjes. En aan de andere kant van haar kamer lag op de grond een vacht van een wit schaap met daaromheen kussens en rieten manden met spulletjes erin. Ook hingen er hier en daar waar nog plek was op de muur posters en tekeningen. De troep die er lag viel wel heel erg mee. Zeker als je de kamers van mij en Tom zag. wij waren niet zo van het opruimen…
Er werd vanaf beneden geroepen dat we konden eten en Lily ging ons weer voor naar beneden.
Roger bleek en goede kok te zijn. Lang niet zo goed als Mark van het café gaf hij zelf toe maar goed genoeg om een stevige maaltijd te maken. Een maaltijd die zeker smaakte.
Na het eten zei Lily ons dat we maar beter naar bed konden gaan. ‘als jullie morgenochtend al willen gaan beginnen met helpen zullen jullie eerst maar eens aan de wektijd moeten wennen.’ Tom had zijn schouders opgehaald. Ik was inderdaad wel aan wat rust toe. Vandaag was niet bepaald rustig verlopen dus was er nog al wat in te halen. We bedankte Roger nogmaals dat we mochten verblijven en hierna gingen we naar boven.
Onze kamer bestond uit een kamer die je in 2 aparte kamers kon verdelen door middel van een schuifwand. ‘zoiets had mam voor ons moeten bedenken.’ Zei ik en Tom knikte. Lily keek ons raar aan. ‘tja, we zijn zeg maar een tweeling. Toen we nog klein waren wilde we niet vaak alleen op een kamer. Dus nu we dit zo zien zou dat voor toen eigenlijk wel een goede oplossing zijn geweest.’ Lily glimlachte wat droevig. ‘ja, dat zou een goede oplossing zijn geweest…’ mompelde ze. Ze zuchtte eens diep. ‘ik laat jullie even alleen. Ik wek Julie morgenochtend wel.’ We knikte en Lily verliet onze kamer.
Ik keek eens goed rond. De muren waren allemaal fel gekleurd en er stonden 2 tegen elkaar aangeschoven 1 persoonsbedden in het midden van de kamer tegen de achterwand. De 2 gedeeltes van de kamers waren met dezelfde meubels ingericht. Een kledingkast, bureau, rommelkast en kapstok. Meer niet. En lag een dik wolharig kleed door de kamer heen die kriebelde onder mijn voeten die ik zonet had ontdaan van mijn schoenen. Tom sloot de Gordijnen voor de ramen en pakte een van zijn koffers die hij op bed neer gooide en er zijn slaapspullen uitviste. Wel te verstaan uit alleen een schone boxer.
ik kleedde me snel om. Met de ruggen naar elkaar toe om elkaar toch nog wat privacy te schenken. Hierna pakte ik mijn toilettas en liep naar de badkamer van Lily. Ze had ons gezegd haar badkamer te gebruiken. Snel mijn make-up eraf en mijn haar even een beetje ordenen. Vervolgens liepen we snel naar onze bedden. En zodra mijn hoofd het kussen raakte was ik al weg diep verzonken in een heerlijke rustige droom. Waarin tot mijn verbazing het meisje van op het vliegveld een rol speelde…
Reacties:
Bill in love, en en en en en
Dat dudette heeft ook een twin gehad.
Dat weet ik zeker, of dat meisje van de bende is het 8D
Like, geweldig ^^
<3
Oké en waarom ga jij mij geen reclame maken van jou verhaal?
Naja ik denk dat dat meisje iets met Lily te maken heeft, iets als tweeling -ik weet niet hoe ik eraan kom maar zo iets kwam bij me binnen en het zal wel-
Naja Verder?<3
verder,
xx