Hoofdcategorieën
Home » Tokio Hotel » Learn from A little city » *5*
Learn from A little city
*5*
Bill:
‘WAKKER WORDEN SLAAPKOPPEN!’ een of ander hels kabaal verstoorde mijn zo rustige droom. Ik opende 1 oog en zag Lily naast ons bed staan. Aangekleed en wel. ‘hoe laat is het?’ kreunde ik terwijl ik me omdraaide. ‘7 uur in de morgen. Een normale tijd hoor.’ Weer kreunde ik en ging overeind zitten. Waarom was ik zo gek om me te laten wekken? Normaal had ik iemand die het waagde allang een klap verkocht. Tom lag nog gewoon te ronken in zijn bed en Lily haalde een wenkbrauw op. ‘gaat altijd zo.’ Mompelde ik terwijl ik naar mijn tas liep en er kleding uit pakte. ‘weet je wel zeker dat je dat gaat aandoen?’ hoorde ik achter me. ‘why not?’ vroeg ik terwijl ik mijn nette skinny bekeek met mijn shirt met een geweldige felgekleurde tekst. ‘we gaan vandaag de stallen uitmesten. Ik weet niet of je het wel zo leuk gaat vinden als je kleding vies word. Alhoewel het daarna gewoon in de was kan hoor.’ Ik bekeek nogmaals mijn kleding. Ik rommelde weer wat in mijn tas. Een oudere spijkerbroek haalde ik tevoorschijn. ‘dat is beter.’ Zei Lily en ik liep naar de badkamer om me om te kleden en op te maken.
Even later zaten we aan de ontbijttafel. Roger had weer een geweldig ontbijt voor ons gemaakt. Hij was wel even verbaasd geweest vanochtend. We zijn nu niet bepaald doorsnee types met onze uiterlijken. Maar zodra hij en Lily even gekeken hadden waren ze er al aan gewend. Sneller dan ik dacht. ‘ik ga vandaag naar Mark toe. Ik zou hem helpen met wat repareren. Daarna ga ik nog even langs de drogist. Ik zal vanavond voor het avondeten zorgen. Lily, vergeet je niet te kijken of er post bezorgd moet worden?’ ratelde Roger en Lily knikte braaf en ruimde de tafel af. Roger verdween en Lily stond op. Tom was om de een of andere onverklaarbare reden toch zijn bed uitgekomen en had nu toch nog een redelijk humeur. ‘wat eerst?’ vroeg hij aan Lily terwijl hij zijn veters van zijn sneakers vastbond. ‘wel, eerst de post maar doen. Daarna gaan we de stallen uitmesten. En het is vandaag maandag dus gaan we de koeien melken. En vervolgens de paarden het land op jagen. Dan kunnen wij daarna even rusten. De paarden hoeven pas vanavond weer de stallen in.’ Tom’s ogen werden als groter. ‘moeten we zoveel doen?’ vroeg hij ongelovig en ik keek Lily ook vragend aan. ‘ja natuurlijk. En dit is nog niet eens zo heel veel. Voorheen was het ietsje minder maar tegenwoordig doe ik meer alleen om pap wat rust te gunnen. Maar laten we nu eerst naar het postkantoor lopen.’ Ik zuchtte diep en liep achter haar aan naar buiten.
‘aaaaah!!!!’ en toen lag ik op de grond… jawel, er was een enorme Duitse dog zonet bovenop me geland en die likte mijn tedere snoetje nu grof af met de enorme baklap die uit zijn mond hing. ‘Bigbond AF!’ riep Lily naar de uit de kluiten gewassen schoothond die nu gehoorzaam van me af ging. Lily trok me recht en grinnikte. ‘ik had gister toch gewaarschuwd?’ ik klopte het stof van mijn kleding af en keek hoe Tom Bigbond nu liefkozend achter de oren krabde. ‘kijk Bill, het is een schatje! Hij vind me aardig!’ hij leek net een klein kindje. Wel leuk om te bekijken. Ik begon te lachen en Tom stak zijn tong naar me uit en stond overeind. ‘dag Bigbond!’ riep hij toen we het hek sloten en richting de hoofdweg liepen. Lily grinnikte en ik wisselde een veel betekende blik uit met haar. Tom stond nog steeds dom te zwaaien naar de hond die nu voor het hek stond. ‘aaah ben je verliefd geworden Tom?’ vroeg Lily plagend en Tom liep rood aan. ‘eigenlijk wel.’ Mompelde hij bijna onhoorbaar. Nu keek ik hem even raar aan maar hij bleek het niet te merken en liep achter Lily aan. Oké… Tom was verliefd op een hond? Bedoelde hij dat nou? Of bedoelde hij het anders? Ach wat.
‘Morgen Jim!’ zei Lily tegen een lange man achter een balie in het postkantoortje. ‘dag Lily. Wie zijn deze heren hier bij je?’ Lily keek ons even aan. ‘dit zijn Tom en Bill. Ze zijn door een akkevietje hier vast komen te zitten en verblijven zo lang bij ons thuis. Ze moeten mij helpen bij het werk.’ Jim siste tussen zijn tanden. ‘dan hebben jullie flink wat werk te doen jongens. Maar ik ben Jim. Hoofd van het postkantoortje van T.B. Ville. Niet dat hier schrikbarend veel post is maar goed.’ We begroette elkaar en liepen daarna achter Jim aan die ons een vrij kleine tas bracht. ‘de post van vandaag. Alvast gesorteerd. Niet veel bijzonders.’ Lily knikte en nam de tas over en bekeek de lijst die ze van Jim kreeg. ‘we gaan eerst langs het vliegveld. Brief voor Corben.’ We knikte en zeiden Jim gedag.
Met de tas op sleeptouw liepen we in de richting van het vliegveldje. Corben bleek in het airport gebouwtje te zitten met een arm in een mitella en in zijn vrije hand een kop koffie. ‘morgen Lily. Morgen heren. Wat kan ik voor jullie betekenen?’ Lily grabbelde in de posttas en overhandigde Corben een brief. ‘oh dank je. Die is waarschijnlijk vanuit de thuisbasis.’ Ik voelde me een beetje ongemakkelijk bij Corben. We hadden hem in feite wel gewoon achtergelaten toen we met Lily wegvluchtte. Ook al zei ze zelf dat het niet uitmaakte. Corben zag me kijken en ik keek even beschaamd naar beneden. ‘het is niets hoor. Ik heb het al eens erger meegemaakt. Gelukkig zijn jullie nog heel gebleven. En daarbij kun je beter wegrennen in zulke gevallen. Oh en dank je voor het schot Lily, de apotheker was er al binnen 3 minuten.’ Ik haalde opgelucht adem. Ook Tom glimlachte nu wat meer. Corben scheurde de brief open en las hem vlug door. Zijn gezicht betrok een beetje. ‘verdomd. 3 weken.’ Mompelde hij en wende zich vervolgens naar mij en Tom. ‘ik heb een beetje slecht nieuws. De nieuwe onderdelen kunnen pas over 3 weken geleverd worden. Dat betekend dat jullie hier nog wel een tijdje vastzitten.’ Bij die woorden stokte mijn ademhaling even. Meer dan 3 weken?! Dat zou ik niet volhouden!!! Tom aan mijn zijde, bleek hetzelfde te denken als mij. ‘langer dan 3 weken?! Is er niet een vliegveld in de buurt?’ Corden keek ons even moeilijk aan. ‘het dichtstbijzijnde vliegveld is ongeveer 9 dagen te paard.’ Zei hij. Te paard? Ze hebben hier toch auto’s? ach wat. Dat zou dus veels te lang duren… kwamen we hier ooit nog eens weg?!
Reacties:
Bill, goed voor je om lekker lang daar te zitten,
verder,
xx
Ik hoop het stiekem niet Bill
En boood,ik zal je lerrn hoe je naar page 2 gaat,je kan bij niemand page 2 aanklikken.
Als ik op de pc (nu zit ik op de mobiel) laat ik je zien hoe je toch alles kan lezen ;3
<3
komop divaa's ! die dikke luie kont wordt vanzelf niet weer sexy hoor bill