FanFic.nl

Goodbye my friend (afgelopen)

Number three; Goodbye my friend. You have been the one. You have been the one for me.

Ik zat op mijn bed en doofde alle lichten. Ik blies de kaars uit die op mijn kastje stond langs mijn bed. Ik duwde op play van mijn radio. James Blunt vulde mijn kamer met het liedje ‘Goodbye my lover’ Het is zo een mooi liedje. Het was Emily haar favoriete liedje. Nu de mijne. Ik zuchtte even en sloot mijn ogen. Met James Blunt zijn stem viel ik inslaap. Ik schrok toen mijn moeder me wakker maakte. “Je moet naar school”� zei ze. Ik wreef even door mijn ogen en stond op. Mam was al weer verdwenen. Ik deed al mijn ochtend rituelen. Mam was al weg toen ik onder kwam. Mijn boterhammen stonden klaar. Dat deed ze altijd als ik laat wakker was. Als die gast dit allemaal maar niet gaat veranderen. Ik schrok toen de bel ging. Ik dacht dat mam wat vergeten was. Ik opende de deur. Bill stond er voor. “Oef ik heb het juiste huis gekozen”� zei hij met een glimlach. “haay”� zei ik met een glimlach. “Ik kom je ophalen voor naar school te gaan”� zei hij. “Wacht even, ik neem mijn spullen”� zei ik. Bill knikte. Ik trok snel mijn schoenen aan en stopte mijn boterhammendoos in mijn tas. En griste mijn jas van de kapstok. “Ik ben er”� zei ik. “Goed”� glimlachte hij. Even was het stil. “Je ruikt naar kaarsen”� zei Bill opeens. Ik trok even mijn wenkbrauw op. Ik keek op mijn broek. “Shiit”� bromde ik. Ik zag een grote vlek met kaarsenvet. “Hoe heb je dat gedaan?”� vroeg Bill. “Ik had een kaars gebrand”� zei ik. Bill knikte. Ik vertelde hem over de kaarsen obsessie van mij en Emily. Bill moest even lachen. “Ik vind jou kaarsen obsessie wel gaaf”� zei hij. “Heb jij dan nergens een obsessie voor?”� vroeg ik. “Telt muziek ook?”� vroeg hij. “Ja”� zei ik. “Nena”� grijnsde hij. “Echt?”� vroeg ik met een lach. “Ze zingt goed”� zei Bill. “jaah”� zei ik. “En naar wat muziek luister jij?”� vroeg Bill. “Bwa, van alles wat. Green Day, Placebo, Paramore en zo”� zei ik. Bill knikte. “Waarom staat er dan een tekst van James Blunt op je tas geschreven?”� vroeg Bill. “Je kent de tekst?”� vroeg ik. “Ja, het is de tekst van ‘Goodbye my lover”� zei Bill. “Het was het lievelings liedje van Emily”� zei ik. “aahn”� zei Bill. We liepen het schoolplein op. Het was rustig. We waren vroeg. “Wil je nu een sigaret?”� vroeg Bill die me meetrok naar de toiletten. “nee, ik hoef geen stinkstok”� zei ik. “Die stinken niet, maar smaken goed”� zei Bill. “Dan nog”� zei ik. Nu zaten we met z’n 2 achter de toiletten. Ik zat op de grond hij stond recht en rookte een sigaret. Ik keek nog eens een les na. Maar ik kreeg de letters niet in mijn hoofd. De bel ging. Bill duwde zijn sigaret uit en trok me recht. “Als het pauze is, kom je dan naar hier?”� vroeg Bill. Ik knikte. “Jammer dat we niet samen in de klas zitten”� zei ik. “Ja, vind ik ook”� zei Bill. Ik kon me maar niet concentreren. Telkens als ik niet bij Bill was, spookte Emily haar val in mijn hoofd. Dan zag ik weer alles voor me. Als Bill bij me was, zag ik niets. Hij deed me mijn pijn vergeten. En mijn verdriet. Ja, hij was een goed persoon voor me. Ik wil hem wel eens horen zingen. Ik schrok door de bel. Ik vluchtte zo snel mogelijk naar de toiletten. Bill stond er al te wachten. Hij wilde net zijn sigaret opsteken. Zoveel roken kan toch niet goed zijn? Bill begon te hoesten. “Roken is erg ongezond”� zei ik en nam een slok van mijn cola. “ik had gewoon wat in mijn keel”� zei Bill. Ik grijnsde. “Tuurlijk”� zei ik en ging zitten. “Gelukkig is het morgen woensdag.”� zei ik. “Ja”� zei Bill. “Ik wil je kamer dolgraag zien”� grijnsde ik. “ja, ik zal ze mooi opruimen voor je”� zei Bill. Ik lachte. “Wist je dat je geweldig bent”� zei ik. “Ja”� zei Bill. Ik lachte even. “Ik vind het leuk als je lacht, zeker na wat je hebt meegemaakt”� zei Bill. Bill glimlachte. Dat was erg schattig. Ik glimlachte even. “Je doet me mijn verdriet en pijn vergeten, dat is geweldig”� zei ik. De bel was vervelend. “Tot zo”� zei Bill. De uren verliepen traag. Ik was blij toen ik Bill zag bij de schoolpoort. We liepen samen naar huis. “Ik zie je morgen hè”� zei Bill. “Jip”� zei ik. Ik sloeg mijn straat in. Ik zwaaide nog even. Ik glimlachte. Ik denk dat ik hem wel leuk vind. Toen hij uit mijn zicht was kreeg ik maagpijn. Ik kreeg een huilaanval. Zo had ik het altijd als Bill niet bij me was. Dan kwam mijn verdriet. Daarom wilde ik eigenlijk zo veel mogelijk bij Bill zijn.

Reacties: