FanFic.nl

The Difference -Jack E. Strify-

2. His voice

Ik had besloten dat het niet goed was om naar hem te kijken, ik droomde alleen maar weg als ik naar hem keek. Maar na een tijdje kon ik er niet meer onderuit..

"Eef? Help jij die jongen bij de kassa even?" Riep Elise door de winkel.

Ow, das waar. Ik heb jullie nog niet verteld hoe ik heet. Mijn naam is Eva, maar ze noemen me vaak Eef. Ik weet niet echt waarom.. Elise noemt me ook wel Angel. Ze vind dat ik een engel ben. Maar pas op als je mij vertrouwt, ik kan dichtbij komen en je vreselijk pijn doen..

Ik keek naar de kassa en zag 'hem' staan. "Maar ik heb pauze!" Riep ik als excuus naar Elise. "Kan me niet schelen." Riep ze terug. Ik zuchtte. Op hoop van zegen dan maar. Ik liep naar de toonbank en begon zijn artikelen in te scannen. Een zwarte skinny jeans, een wit shirt, een leren jasje en een riem. Nu kwam het moeilijkste deel. Ik moet tegen hem gaan praten. "85 Euro, alstublieft." Kwam er zonder stotteren uit mijn mond. Het koste me wat moeite, maar het lukte. Hij gaf me 90 euro, dus ik opende de kassa, pakte zijn wisselgeld en gaf het samen met het bonnetje aan hem. Daarna pakte ik een plastic tasje en deed de kleren erin. "Fijne dag nog." Mompelde ik en ik glimlachte naar hem. "Hetzelfde!" Lachte hij en hij liep weg, mij in een plasje achterlatend. Ik was bijna letterlijk gesmolten. En ik wist zijn naam niet eens! Maar ik wist dat hij geweldig was. Jammer dat ik hem waarschijnlijk nooit meer zou zien..

Dat dacht ik toen. Nu weet ik wel beter...

De volgende dag stond ik weer in de winkel. Ik verveelde me een beetje. Elise en ik waren maar steen-papier-schaar gaan spelen. "Zou je vanavond kunnen afsluiten? Ik moet wat eerder weg." Zei Elise ineens. Ik keek haar verbaasd aan en knikte. Ik had toch niks te doen. Het was een gewone donderdag.. "Thanks, Angel." Glimlachte Elise. Ik glimlachte naar haar, maar mijn glimlach was snel van mijn gezicht toen ik zijn perfecte stem hoorde. "En zou deze engel ons ook kunnen vertellen of dit shirt er ook in small is?" Ik draaide me om, en daar stond hij. Hij wees naar een shirt dat een andere jongen in zijn handen had. Ik vergat bijna dat ik zijn vraag nog moest beantwoorden, omdat ik verdwaalde in zijn ogen. God, ik leek wel zo'n slechte soap. "Ik zal even voor jullie kijken." Mompelde ik snel en ik liep weg. In het magazijn zocht ik naar de shirts. "Medium, medium, large, medium, large.. Ah.. Small." Mompelde ik terwijl ik zocht. Daarna liep ik weer terug naar de jongens en gaf het shirt aan de kleinere jongen. Hij glimlachte dankbaar en verdween in een pashokje. Ik wou weglopen toen hij begon te praten. "Kiro wou naar de winkel komen toen ik erover vertelde. Ik vind het hier echt geweldig." Zei hij. Ik keek hem verbaasd aan. "Mijn naam is Strify."

Ik kwam er later pas achter dat hij volledig Jack E. Strify heette. En dat dat niet eens zijn echte naam was. Maar toen nam ik genoegen met Strify, nu had 'hij' tenminste een naam als ik over hem droomde.

"En ik neem aan dat je niet echt Angel heet." Vervolgde hij. Ik schudde mijn hoofd. "Tis Eva." Zei ik, een zo kort mogelijke zin. Dan was er minder kans dat ik stotterde of iets stoms zei. Strify glimlachte. "Mooie naam." "Bedankt." Mompelde ik. Zo kort mogelijk.. Zo kort mogelijk.. De andere jongen (waarvan ik aannam dat hij Kiro was) kwam uit het pashokje. "Deze past inderdaad beter." Zei hij. Strify knikte. Even later stond ik het shirt in te scannen, en ze betaalden. Strify liet een papiertje achter op de toonbank. Eerst dacht ik dat hij het gewoon was vergeten, maar toen ik het las wist ik dat het opzet was.

Hij had zijn telefoonnummer opgeschreven, met de tekst: 'Bel me <3'. Ik twijfelde. Hij was perfect in mijn ogen en hij gaf me de kans om hem vaker te zien. Maar als hij zo perfect was, waarom twijfelde ik dan?

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.