FanFic.nl

The Difference -Jack E. Strify-

30. His laziness

Die bus was echt een gekkenhuis op wielen. Ik kon dan ook niet wachten tot we in Los Angeles een paar dagen in een hotel zouden slapen, omdat we pauze hadden. Maar daar waren we nog niet. We waren nog bezig in Phoenix, en dan moesten we nog helemaal naar Los Angeles rijden.. Pfffff... Vermoeiend hoor, een rockster daten! Maar ik vond het ook geweldig. Het hele rocksterren wereldje beviel me wel. En de mensen ook. Ik heb geweldige mensen leren kennen, daardoor kreeg ik steeds minder spijt van mijn keuze. En na een klein tijdje had ik al geen spijt meer. Het wereldje waarin ik was beland was geweldig. Iedereen vraagt zich wel eens af hoe het er echt aan toe gaat. Ik vond het uit, en ik genoot er ontzettend van. En weet je wat het nog beter maakte? Dat Strify er was. Mijn Strify.
We waren de laatste dingen in de bus aan het zetten voor we weg konden. Of dat wil zeggen.. Strify en ik keken hoe de anderen de spullen in de bus aan het zetten waren.

Strify strekte zich uit en gaapte. We keken samen hoe Shin en Kiro nog wat dingen gingen halen en Romeo en Yu zetten de laatste dingen in de bus. Strify ging achter me staan en sloeg zijn armen om mijn heupen. Hij legde zijn hoofd op mijn schouder en drukte zijn neus in mijn nek. Ik glimlachte gelukkig. "We zijn in een dag of twee in LA.. Weet je wat we dan kunnen doen?" Zei hij zacht. Zijn adem streelde mijn huid en ik sloot mijn ogen. "Nou?" Vroeg ik, maar ik wist het antwoord eigenlijk al. "Ganzenborden." Grinnikte Strify. Ik giechelde zacht en legde mijn handen op de zijne. "Dat zou leuk zijn." Fluisterde ik. Ik opende mijn ogen weer en zag dat Shin en Kiro ook klaar waren met inpakken. "Nog bedankt voor de hulp, hè?" Zei Kiro sarcastisch. "Graag gedaan, voor jou altijd!" Lachte ik en ik knipoogde naar hem. Kiro rolde met zijn ogen en stapte de bus in. "Zullen we ook maar naar binnen gaan, babe?" Fluisterde ik. Strify grinnikte bij die naam en knikte. Ik wou weglopen, maar Strify legde één arm om mijn middel en één arm in mijn knie en tilde me op. Geschrokken pakte ik zijn schouders beet en gilde. "Strify!" Hij lachte alleen maar en tilde me naar de bus. Als een bruid droeg hij me binnen en zette mij op de bank. Daarna kroop hij over me heen, zodat ik op de bank lag en hij boven me hing. "Sorry.." Fluisterde hij en hij drukte zijn lippen op de mijne. Ik vergaf hem gelijk.

Bij elke zoen vergat ik iets minder prettigs, bij elke lach vergat ik een traan, bij elk woord vergat ik een stilte, maar niets zou me Strify ooit kunnen laten vergeten..

Ik hoorde Kiro zuchten. "En ja hoor.. Ze zijn weer bezig." Daarna hoorde ik Shin grinniken. "Laat ze toch. Ze zijn verliefd." Kiro zuchtte nog een keer en ik hoorde hem naar zijn bed lopen. Er deed iemand de tv aan, maar ik heb geen idee wie en wat er op de tv was.

Ik concentreerde me op Strify. Tenslotte was hij belangrijker, interessanter, leuker en sexier. Want Strify was Strify.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.