Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » Cinema Bizarre » Flashbacks » .: 16 :.

Flashbacks

19 dec 2009 - 15:52

887

2

219



.: 16 :.

"Laat me denken hoe ik het uit kan leggen." Zeg ik en ik lik mijn lippen. Mijn dochter kijkt me ongeduldig aan.

--Flashback--
Kiro kijkt me lachend aan terwijl ik nog een hapje taart neem. "Gezellig hé? Zo de taart van mijn verjaardag opeten in je eentje." Ik kijk hem boos aan. "Sorry, hoor.." Mompelt hij gelijk. Ineens krijg ik enorme pijn in mijn buik. "Fuck! Kiro!" Sis ik. "Wat heb ik nu weer gedaan?" Vraagt hij verbaasd. "Niks, maar breng me nu naar het ziekenhuis! De baby komt!" Gil ik. Kiro's ogen worden groot. "Wat? NU? Maar.. Hoe.. Ik.." Stamelt hij. "Stamel niet zo en breng me naar de auto!" Roep ik naar hem. In paniek grijpt hij mijn arm en trekt me overeind. Samen lopen we voorzichtig naar de auto en Kiro rent om de auto heen om er vervolgens in te springen en weg te racen.
--Flashback end--

"Nou, de baby kwam terwijl ik met Kiro alleen thuis was. En Kiro raakte een betje in paniek. We kwamen nog net op tijd aan in het ziekenhuis en Kiro moest maar meelopen omdat ze dachten dat hij de vader was." Lach ik. Kira lacht ook zachtjes, maar ik merk het niet echt. Ik denk al aan de volgende herinnering.

--Flashback--
Het kleine kindje word in mijn armen gelegd en er word mij verteld dat het een meisje is. Ik kijk glimlachend naar het kleine baby'tje in mijn armen en daarna kijk ik in mijn ooghoek even naar Kiro. Die ziet lijkbleek. "Wat is er Kiro?" Vraag ik zachtjes. "Nooit gedacht dat dit zo erg zou zijn. Je hebt mijn fucking hand fijngeknepen!" Zegt die verontwaardigt en hij wrijft over zijn pijnlijke hand. "Hoe heeft Shin dit de vorige keer volgehouden?" Ik lach. "Misschien is hij toch stoerder?" Zeg ik tegen Kiro en ik kijk weer naar het prachtige kindje in mijn armen. "Hoe heet ze?" Vraagt een zuster mij. "Samantha." Zeg ik met een gelukkige glimlach op mijn gezicht. De zuster knikt en loopt weg. "Ik ben toch blij dat ik homo ben, hoef ik dit ook nooit meer mee te maken." Zucht Kiro en hij gaat op een stoel zitten. Ik grinnik even. "Romeo word binnenkort ook vader, misschien neem hij je ook wel mee." Zeg ik onschuldig en ik grijns naar Kiro. Die steekt zijn tong uit en rolt met zijn ogen. Maar ik besteed er geen aandacht aan, want de deur gaat open en mijn man en oudste dochter komen binnen gelopen. Shin snelt zich naar het bed en tilt Kira op het bed, zodat ze naast me kan zitten. Mij geeft hij een kusje en hij kijkt naar Samantha. "Sorry dat ik er niet was." Fluister Shin. "Je kon er niks aan doen. Het was wel jammer, maar je kan je excuses beter aan Kiro geven. Die vond het verschrikkelijk." Lach ik. Shin grinnikt en plaatst nog een kus op mijn lippen voordat hij zijn jongste dochter van me overneemt.
--Flashback end--

"Het was ook geweldig, maar anders omdat papa er niet bij was geweest. Maar daarna maakte hij alles weer goed door veel thuis te zijn en samen met mij voor onze kinderen te zorgen. Ons wereldje was compleet en perfect. En dat vinden we nu, 4 jaar later, nog steeds." Sluit ik mijn verhaal af. Kira zucht tevreden. "Het is een mooi verhaal. Wil je het vaker vertellen?" Zegt ze. Ik knik. "Maar wel de korte versie, want nu waren we wel een hele lange tijd bezig." Lach ik. Kira giechelt, maar ze valt stil als we een auto voor het huis horen stoppen. Mijn dochter gluurt uit het raam en grijnst als ze Shin, Kiro, Strify en Samantha ziet. Ik hoor de voordeur opengaan en ik sta langzaam op als mijn dochter opspringt. De deur van de woonkamer vliegt open en mijn 4-jarige dochtertje rent op me af. Ik buig door mijn knieën en ze springt in mijn armen. Ik ga weer rechtop staan en het kleine meisje slaat haar korte armpjes om mijn nek. "Was het leuk bij Elise?" Vraag ik haar. Ze knikt hevig en verstopt haar gezicht in mijn nek. Ik kijk hoe de anderen binnenkomen. Shin glimlacht breed als hij me ziet en loopt ook op me af, terwijl onze oudste dochter keihard op Kiro afrent. Die buigt door zijn knieën en laat zich stevig omhelzen door het meisje. Als ze hem even later loslaat grijnst hij breed. "Waar heb ik dat aan te danken?" Vraagt de half-blondine. "Dat was omdat je zo lief bent voor papa en mama en ze samen hebt gebracht." Kiro begint te grinniken en woelt even door Kira's haar. Shin staat inmiddels breed grijnzend naast me en drukt een kus op mijn lippen. "Vond ze het een leuk verhaal?" Vraagt hij me en hij aait even over de rug van het kleine meisje in mijn armen. Ik knik. "Volgens mij wel." Mijn man drukt nog een kusje op mijn lippen en loopt vervolgens naar de keuken, waarschijnlijk om biertjes te halen voor de jongens. Strify en Kiro gaan op de bank zitten en ik ga ook maar weer zitten. Mijn dochter kruipt uit mijn greep en komt dicht tegen me aan op de bank zitten. Ik glimlach als ik haar lieve gezichtje naast me zie. "Dus wat eten we vanavond?" Vraagt Strify me. Ik glimlach. "Gewoon, boerenkool."


Reacties:


Waardigheid
Waardigheid zei op 21 jan 2010 - 15:17:
Het einde is fun
"Gewoon, boerenkool."
Eerst een super romantisch *zucht* verhaal
en dan afsluiten met een gewoon te debiel, te komisch, te geweldig en droog zinnetje

maar al jouw verhalen zijn gwn nice


neversay
neversay zei op 20 dec 2009 - 10:15:
Aah, dit moet ik even kwijt
Ik vind dit echt een ongelooflijk mooi en leuk verhaal (:
Helaas is hij afgelopen, maar ja aan elk verhaal komt een eind...
Dus ook aan deze reactie

Xxx,