Hoofdcategorieën
Home » Twilight » A big familie with a lot of Secrets & Magic[Twilight, Charmed] » Chapter 38- Coma
A big familie with a lot of Secrets & Magic[Twilight, Charmed]
Chapter 38- Coma
Alec POV:
Stacey en Melody waren weg. Er waren nu 2 mega wrakken in huis, Saskia en Brooke, 2 wrakken, Emmett en ik, en de rest was gewoon verslagen. Saskia lag in mijn armen. Opeens ging ze recht opzitten en kreeg ze een afwezige blik in haar ogen.
“Het is begonnen. Hij zal ons allemaal op komen halen.”ť Zei ze alsof ze in trance was. Iedereen staarde haar aan. Even wist ik niet waar ze het over had. 2 tellen later drong het tot me door.
“Wat! Hoe weet jij dat!”ť Riep Brooke in paniek en ging voor Saskia staan. Saskia staarde haar afwezig aan.
“Het is zoals in onze droom. Iedereen waar we van houden zal worden gestolen en wordt vermoordt of gemarteld.”ť Zei Sas vaag.
“Jij had ook nachtmerries!”ť Riep Brooke uit en schudde Saskia heftig heen en weer.
“Ja, iedereen, maar dat ook echt iedereen, werd gemarteld door lieve kleine schattige jongetjes van hoog uit 10 jaar. En in mijn droom van vannacht, werd iedereen ondergedompeld in kookende olie en Barbas stond er lachend bij.”ť Vertelde ze huiverend en begon weer te huilen. Ik nam haar weer in mijn armen. Brooke stond als versteend voor ons.
“Let alsjeblieft super goed op Melody. En voor de rest, blijf alsjeblieft bij elkaar. Ik denk dat we het beste allemaal hier kunnen blijven. Dan lopen we het minste risico.”ť Zei Sas zachtjes. Brooke kneep zachtjes in haar hand.
“Zal ik doen.”ť Beloofde Brooke. En de rest beloofde haar om hier te blijven. Saskia was
Sas was steeds onrustig en liep naar buiten. Ik liet haar gaan, het zou haar misschien rust geven. Nog geen 2 tellen later kwam ze binnen vliegen. Ze was door 3 muren heen gegaan. Iedereen keek haar geschokken aan. Ze had een bloedlip, en keek echt heel erg boos.
“Kut debiel. HIJ is hier.”ť Zei ze buitenadem en rende terug.
“WAT?”ť gilde Brooke en ze rende erachteraan. Ik volgde Brooke. Buiten stond een gladjakkus. Arrogante grijns op zijn kop. Brooke en Saskia stonden pisnijdig naar hem te kijken. Ik had niet bepaald door wie het was, maar wel dat ie niet aardig was.
“WAAR IS MIJN DOCHTER EN WAAR IS MIJN NICHTJE!!!”ť Riep Saskia uit. De man begon gemeen te lachen. Ik wist nu wie hij was, Barbas. Ik keek hem boos aan. Saskia keek ondertussen hatelijk en haar handen waren vuurballen.
“Ze zijn nog veilig. Maar dat blijft alleen zo, als jullie mee werken.”ť Zei hij gemeen.
“Wat wil je!”ť Riepen Sas en Brooke tegelijk.
“Jullie!”ť Riep hij gemeen.
“NO F*CKING WAY! Je blijft van hun af! Kut debiel!”ť Riepen Chris en Wyatt tegelijk. Ik bedacht me niets en rende op Barbas af en raakte hem in zijn buik. Hij viel achterover. Ik werd weg getrokken door Saskia. Ik trilde gewoon van woede. Ik dwong mezelf om naar Saskia te kijken. Ze schudde haar hoofd.
“Niet doen. Stacey heeft je nodig.”ť Fluisterde ze zacht. Ik werd rustiger en legde mijnn arm om haar heen.
“Als zij Stacey en Melody krijgen, krijg jij mij!”ť Zei Saskia vast besloten. Barbas lachde gemeen. Ik verstrakte mijn greep om haar. Ik wilde haar niet kwijt en al helemaal niet op die manier.
“Laat me gaan! Als ik niet ga, vermoord hij meer mensen dan alleen mij en waarschijnlijk zal dat Stacey zijn!”ť Zei ze sissend. Het klonk logisch wat ze zei en ik liet haar wat losser. Ze maakte zich helemaal los van mij en liep naar Brooke en gaf haar een knuffel.
“Doe geen domme dingen en zorg goed voor ze.”ť Zei ze. En zo ging ze iedereen af. Bij mij stoptte ze.
“Alsjeblieft. Zorg goed voor Stacey. Dat MOET je me gewoon beloven.”ť Zei ze. Ik keek haar even aan en knikte toe. Als ik zou kunnen huilen, zou ik dat nu gedaan hebben. Ik wist niet wat ik moest doen. Ik wilde haar niet laten gaan, maar ik wilde ook niet nog meer doden. Mijn hart brak in tweeën. Ze draaide zich om en liep naar Barbas. Hij had ondertussen Stacey en Melody in zijn armen. Ik schrok.
“MAMA!”ť Riep Stacey huilend. Ze had Melody stevig vast. Sas nam hun snel over en bracht ze naar mij en Brooke. Ze knuffelde Stacey nog even flink.
“Doe geen domme dingen en luister naar papa, oke?”ť Zei ze met traanogen. Stacey keek haar bang aan, maar knikte wel. Ze liep naar Barbas, en begon opeens te sprinten. Vlak voordat hij haar te pakken kon krijgen, blies ze zichzelf de lucht in. Ze schoot met een hoop vuurballen, de meeste waren ook raak. Ik begon me toch wel een beetje trots te voelen.
“AHHHH!!! Dom kind! Denk je nu echt te kunnen winnen!”ť Riep hij uit van woede en pijn.
“JA! Dat denk ik ja! Want ik ken liefde!”ť Riep ze terug. Ze bleef door gooien met vuurballen. Ze pakte met 1 hand haar flesje en met de andere bleef ze door schieten. Ondertussen stond ze aan de andere kant van Barbas. Snelde draaide hij zich om.
“GOOI DIE FLESJES!”ť Riep Sas naar ons toe. Barbas gooide een energybal naar haar toe. Iedereen gooide nu zijn flesje. Sas was naar achteren gevlogen. Barbas loste op. Ik rende op mijn snelste de kant op, waar Sas was verdwenen.
“SAS!”ťRiepen ik, Brooke en Nick tegelijk. 2 tellen later stonden we om haar heen en 5 tellen daarop stonden ook Carlisle en Edward erbij. Ze leefde nog maar net. Haar pols was zwak.
“Stom dom en lomp kind! Wil je dat alsjeblieft nooit, maar dan ook echt nooit! Meer doen!”ť Begon Brooke. Sas keek haar vaag aan.
“Gaat het wel?”ť Vroeg ik bezorgt.
“nop.”ť Bracht ze uit. Carlisle begon haar te onderzoeken.
“Ze moet snel terug.”ť Was alles wat hij zei. Ik tilde Sas op en rende op top snelheid naar het huis. Ondertussen was ze helemaal weg gezakt. Ik legde haar op het “onderzoeksbed”ť neer. Carlisle stuurde iedereen weg. Alleen ik mocht blijven. Hij deed verschillende dingen en Saskia reageerde nergens op. Ik begon weer in paniek te raken. Carlisle draaide zich wanhopig om.
“Haal iedereen mer genezende krachten op!”ť Beval hij. Nu was ik echt gestresst. Ik rende naar beneden.
“IEDEREEN MET GENEZENDE KRACHTEN! HIEREEN!”ť Schreeuwde ik en rende meteen weer terug. Een paar tellen later waren Brooke, Chris, Wyatt en Leo er ook.
“Ik kan nu niets voor haar doen.”ť Zei Carlisle. Ik werdt nu pas goed nerveus. Brooke liep naar Sas toe en strekte haar handen boven haar uit. Haar vader en broers deden hetzelfde en ze gaven elkaar een hand. De bekende gloed kwam uit hun handen. Ik was bang dat dit hetzelfde zou aflopen als de vorige keer, maar dat gebeurde niet. De gloed verdween.
“Ze is in een coma he?”ť vroeg ik bang.
“Het spijt me Alec!”ť Zei Brooke en gaf me een knuffel. Ik gaf haar bedroeft een knuffel terug en daarna liep ik terug naar Saskia en ging naast haar zitten. Ik hoorde de deur open gaan, maar keek niet op. Opeens klom Stacey bij mij op schoot en ik hield haar stevig vast. Ze keek me bang aan.
“Pappa? Waarom slaapt mamma?”ť vroeg ze bang.
“Mamma was moe, en we moeten haar een paar dagen laten slapen, anders word ze zwakker.”ť Zei ik en knuffelde Stacey nog steviger.
“Ga maar met tante Brooke, ome Emmett en Melody spelen he?”ť Zei ik.
“Oke. Maar ik kom straks bij jou zitten!”ť zei ze koppig en liep naar Brooke toe. Net zo koppig als dr moeder. Ik glimlachde. Brooke tilde Stacey op en gaf mij nog een kusje op mijn wang en liep daarna naar beneden. Ik zat altijd bij Saskia, ik wilde haar niet alleen laten. Brooke was ook veel bij ons. Het was leeg zonder Sas. Iedere dag probeerde Brooke, Wyat, Chris en Leo Saskia met hun krachten te genezen, maar het lukte niet. Brooke nam altijd the book of shadows mee. Ze probeerde allemaal spreuken die zouden kunnen helpen, maar niets werkte. Ik begon de moed te verliezen. 3 dagen lang was Saskia nu al in coma en Brooke was bij de laatste pagina’s van het boek. Brooke begon steeds moedelozer te worden, en daardoor werd ook mijn hoop de grond in geboort.
“The Awakening Spell!”ť riep Brooke. Ik schrok op uit mijn gedachtes. Nog geen minuut stond iedereen in de kamer.
“de watte spell?”ť vroeg ik verbaast.
“The awakening spell, gebruik deze om je geliefden uit de zware slaap te ontwaken. Leg een brandbare pop of knuffel op je geliefde en zeg de onderstaande spreuk op.”ť Zei Brooke. Brooke rende naar beneden en kwam terug met een knuffel van Stacey en legde die op Sas neer. Was ze nu helemaal gek geworden?
“Mam, Paige, Lidewij, lees de spreuk samen met me op.”ť Zei Brooke. Ze kwamen allemaal naast haar staan en samen zeiden ze de spreuk op.
“Troubled blood with sleep's unease, remove the cause of this disease. Sleep eternal nevermore and shift the source of illness borne to this poppet whom none shall mourn.”ť Dat zeiden ze 3 keer. Na de 3e keer was er een heleboel licht, en een koude wind. Saskia knipperde met haar ogen en ging voorzichtig overeind zitten.
“Sas!”ť riep ik en vloog haar om de nek. Ik gaf haar een innige zoen. Brooke rende weg met de knuffel. Saskia maakte zich los en volgde haar. Voorzichtig ging ik achter haar aan. Brooke gooide net de knuffel op het vuur.
“Brooke? Waarom verbrand je die knuffel van Stacey?”ť vroeg Saskia. Brooke rende naar haar toe en knuffelde haar bijna dood.
“Omdat anders iemand besmet raakt met die coma, en om dat te voorkomen moet hij verbrand worden. Lang verhaal, geen zin om het uit te leggen.”ť Zei Brooke. Zo, dat snapte ik ook weer.
“Doe me dat echt never ever nooit meer aan!!!”ť zei Brooke erachteraan.
“Het spijt me, maar dat was de enige manier die ik kon bedenken. En weet je? Er gaat gewoon niet gevochten worden de volgende weken!!!”ť lachde Sas.
“Ik ben het helemaal met je eens!”ť Lachde Brooke mee. Saskia wankelde en snel ondersteunde ik haar.
“Jij gaat mee naar binnen en gaat rust houden, stomme kip!”ť Zei ik gespeeld boos. Saskia keek me verontwaardigd aan.
“Ik ben geen kip, en al helemaal geen stomme kip.”ť Zei ze lachend.
Reacties:
Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.