Hoofdcategorieën
Home » Pokémon » It looks like a Diamond world. [DS. Pokémon Diamond Version. Told in a different way] » ''One'' Let's get it started!
It looks like a Diamond world. [DS. Pokémon Diamond Version. Told in a different way]
''One'' Let's get it started!
Het verhaal begint in de Sinnoh Regio, Twinleaf Town om precies te zijn.
‘Ruby!’, riep haar moeder van beneden. Een slaperig gegrom kwam vanachter de slaapkamer deur vandaan. ‘Ruby, schiet op, er is groot nieuws!’. Met een chagrijnig hoofd kwam Ruby overeind. Haar donkerblauwe haren zaten warrig en stonden statisch omhoog. Even wreef ze in haar ogen om de slaap weg te poetsen. ‘Ruby!’, riep haar moeder voor de zoveelste keer. ‘Ja-ha!’, schreeuwde ze terug. Vlug stapte ze uit bed en liep naar de badkamer. Als eerste begon ze haar haren te fatsoeneren. Met een grote borstel ging ze door haar haren. Tranen sprongen in haar ogen door alle klitten. Met een geërgerde zucht maakte ze haar midden scheiding en maakte haar pony. ‘Spiegelbeeld, laat me niet de haarspray gebruiken’. Maar er zat niks anders op. ‘Ruby, voor de zoveelste keer’. Een grote grom, gepaard met een hoestbui was een teken dat ze bijna klaar was.
‘Wat duurde er nu zo lang’, vroeg haar moeder met een verward gezicht. ‘Haren crisis…’, zei ze, alsof het de normaalste zaak van de wereld. ’Goed, groot nieuws, Eloise is hier sinds kort, ze vroeg naar je, en je hebt haar al lang laten wachten, dus zorg nu maar voor dat je er snel bent’. Ruby trok een wenkbrauw op. ’Snel?’. Haar moeder rolde met haar ogen. ’Ja je kan toch rennen?’. ’Ik?’. Haar moeder ging er verder niet op in en duwde haar het huis uit.
‘Eloise woont in dat kleine huisje daar’.
Ruby zette het op een lopen en klopte hijgend aan. ‘Eindelijk!’, riep Eloise vanuit het bovenste raam. Binnen een seconde was ze beneden en deed de deur open. ‘Kom! Kom snel, ik moet je iets moois laten zien, het is bij het meer, kom maar mee’.
Eloise duwde plomp Ruby aan de kant en sleurde haar vervolgens mee. Ze liepen het pad van Twinleaf Town uit en sloegen linksaf, daar was een grote opening van dichtbegroeide bomen.
‘Hier doorheen’
Ruby keek rond. Alles wat ze zag was een boel gras en… hoge plukken gras. Ze trok haar wenkbrauw op en stootte Eloise aan. ‘Wat?’, vroeg ze en streek met haar hand door haar lange rode haren. ‘Wie zijn dat?’, siste Ruby. ‘Wie?’. Meteen verschenen er twee mensen uit de hoge plukken gras. Een oudere man, met witgrijs haar en een grote snor, en een wat jonger, veel jonger meisje. Zij had dezelfde blauwe kleur haar als Ruby had. ‘Waarom heet je eigenlijk Ruby als je Sapphire kleurig haar hebt?’, vroeg Eloise. ‘Dat was dus zo’n random vraag’
De oudere man en dat meisje praatte wat met elkaar en liepen daarna snel weg.
‘Waar ging dat over?’, vroeg Eloise en Ruby haalde schouders op. Plots viel Eloise’s oog op een grote koffer midden in de plukken van het hogere gras. ‘Geweldig! Kijk dit’, zei Eloise glunderend, in haar handen hield ze drie Pokéballs. ‘Die zijn vast van die mensen, leg ze terug, dan gaan we ze zoeken, misschien krijgen we een soort… beloning’. Ruby had het haar mond nog niet uit of een paar Starly kwamen aangevlogen. ‘Ik haat dit, nu krijg jij je zin en moeten we het zeker gebruiken?’. Eloise knikte glunderend en wierp daarna een angstige blik op de Starly die vlak voor haar stond. ‘Oké, ik kies deze, hier vangen’, Eloise wierp een willekeurige Pokéball naar Ruby. Beide gooide hem op. Uit die van Ruby kwam een kleine aapachtige Pokémon. ‘Chim!’, zei het wezentje. ‘Een Chimchar’, zei Ruby en keek naar het vlammetje bij zijn staart. Uit de Pokéball van Eloise kwam een Turtwig. ‘Oh kijk wat een schatje!’. De Starly wachtte niet langer op het gezeur van de meiden en begonnen aan te vallen. ‘Welke aanvallen kennen deze Pokémon überhaupt?’. Eloise haalde haar schouder op en gaf een commando aan Turtwig. Zowaar werkte het en met een tackle lag de Starly al op de grond. ‘Nou dat moet een grap zijn, kan het al zo snel gaan?’. Ruby zuchtte en gaf ook een commando aan Chimchar. Die deed een scratch en ook de andere Starly lag op de grond. Beide waren niet uitgeschakeld, maar waren er slecht aan toe. ‘Waarom had Twinleaf Town ook alweer geen Pokécentre?’. Niet veel later verscheen het meisje weer. ‘Oh nee!’, riep ze wanhopig. Eloise keek haar aan. ‘Wat?’. ‘Jullie hebben de Pokémon gebruikt!’. ‘Ja, zelfverdediging’, zei Eloise, op een toon van dat het de normaalste en meest voorkomende situatie ooit was. Het meisje liep hoofdschuddend heen en weer. ‘Oké ik neem deze weer mee, ze zijn van Prof. Rowan, alsjeblieft kom naar zijn laboratorium in Sandgem Town.
Daarna haastte het meisje zich weg, met de koffer met de ene overgebleven Pokéball.
‘Laten wij maar eens terug gaan’, zei Ruby.
Die middag dacht Ruby de hele tijd aan wat er gebeurd was. ‘Wat is er lieverd?’, vroeg haar moeder. ‘N-nou…’. ‘Ehm, het zit zo, Eloise vroeg me mee naar het meer, daar vonden we twee mensen, die liepen weg en lieten een koffer met Pokéballs achter… Eloise pakte ze meteen en uit het niets kwamen er Starly…’ ‘Oh Nee!’, riep Ruby plots. ‘Wat?’, vroeg haar moeder. ‘We hebben de Starly achter gelaten, en ik denk nu niet dat ze het op zichzelf gaan overleven, ik moet terug, en ik moet sowieso naar Sandgem Town!’.
Haar moeder knikte als teken dat ze mocht gaan. ‘Neem Eloise ook mee, oh en er was telefoon voor je. Een jongen belde. Bailey dacht ik’. ‘B-Bailey?’, stotterde Ruby. ‘Ja, oh ik snap het, je mag hem wel hé?’. Haar moeder gaf haar een knipoog. ‘En hoe zit het met Erwyn? Heb je die nog onlangs gesproken?’. ‘Ja, hij is hier ook in Sinnoh, hij heeft al een eigen Pokémon, ik dan nog niet, maar hij heeft een Turtwig, hij zit nu in de Oreburgh Mine, hij heeft al een Geodude en is bezig met een Onix, hij belde een paar dagen terug, maar wat had Bailey te melden?’. Haar moeder lachte. ‘Bailey is hier ook in Sinnoh, ik denk dat je hem wel tegenkomt’. ‘Waar waar waar!’. Ruby begon op en neer te springen met een smekend gezicht. ‘Dat zei hij niet’. ‘Oh leugenaar!’. Met een pruillip liep ze de kamer uit en liep weer naar Eloise.
‘Die is net weg, ze ging naar Sandgem Town’. Ruby sloeg zichzelf voor haar hoofd. ‘Als ze nu al weg is… dan is ze vast eerder bij de man genaamd Rowan… en ik denk dat ze dan de Starly vergeten is’. De moeder van Eloise keek raar op. ‘Ja ze had het over Rowan… niet over de Starly. ‘Oké ik ga haar achterna, mag ik misschien uw oude fiets gebruiken?’.
Die moeder knikte en knikte naar de zijkant van het huis. ‘Daar staat hij, pas op dat hij niet in elkaar stort’, lachte ze. Ruby rende naar de fiets en sprong er op. Snel als ze kon reed ze weer naar het meer.
‘De remmen!’, schreeuwde ze. Met haar been sleepte ze over de grond en gaf een ruk aan het stuur. Glijdend over de grasachtige grond kwam ze tot stilstand vlak voordat ze het meer in kiepte. De twee Starly lagen er nog. ‘Kom mannen’. Eentje begon luid te protesteren. ‘Sorry, ik neem aan dat jij een vrouwtje bent dan’. De Starly liet zijn kop weer zakken en liet zich gewillig oppakken en in het fietsmandje stoppen.
Ruby reed weer terug en vond een bord waarop ‘Sandgem Town’ stond en een pijl. ‘Die kant dan neem ik aan’. Meteen kwam ze het laboratorium tegen. ‘Ah’, zei ze en voor de deur stond Eloise al. ‘Blij dat je er bent, ik ben bang dat hij kwaad is en dat hij gaat schreeuwen’.
Beide stapte naar binnen en de man stond ze al op te wachten.
‘Ah, jullie zijn er, mag ik ze misschien?’. Ze overhandigde de Pokéballs en verrast keek Rowan op toen hij wat aan het prutsen was. De meiden volgde er niks van. ‘Opmerkelijk, beide Pokémon zien er naar uit dat ze jullie mogen, en wat ook opmerkelijk is, jullie lijken al getalenteerde trainers, terwijl jullie pas beginnelingen zijn’. Beide meiden kleurde een beetje rood. ‘Wat vinden jullie ervan als jullie de Pokémon mogen houden? Gewoon als een cadeau?’. De meiden keken verrast. ‘Oh echt! Gaaf’, riep Eloise opgewekt. ‘Inderdaad gaaf’, zei Ruby wat bedeesder. ‘Oké, maar dan wil ik wel dat jullie wat doen. Kijk dit is een Pokédex, ik geef jullie er beide eentje, ik onderzoek de Pokémon hier uit de regio, jullie hulp kan ik goed gebruiken! Probeer zoveel mogelijk informatie in deze Pokédex te krijgen, en later zie ik wel hoe jullie het er vanaf gebracht hebben’.
Het meisje kwam ook aanlopen. ‘Ik ben Dawn, trouwens, en ik neem aan dat jullie Prof. Rowan… nu wel kennen hé?’. Dawn bleef even stil. ‘Wauw nu zijn jullie ook trainers, al blijf ik wel een stap voor op jullie’, lachte ze. ‘Oh meiden, vertel het wel aan jullie ouders, misschien moeten jullie wel ver reizen, en ja dan is het misschien wel verstandig dat jullie ouders er vanaf weten nietwaar?’.
Met zijn alle liepen ze naar buiten.
‘Prof. Rowan, voordat ik het vergeet, wat moet er nu gebeuren met deze Starly?’. ‘Geef maar’.
Ruby knikte.
Tijdens het diner was Ruby weer stil. ‘Mam, wat als ik nu eens vertel dat ik een Professor heb ontmoet, Rowan, en dat hij me de kans heeft gegeven om te gaan reizen, om zo Pokémon van heel deze regio soort van te registreren in deze Pokédex’. Ze liet het voorwerp zien. ‘Dat zou geweldig zijn, Pokémon zijn geweldige wezens en door middel van reizen bouw je een hechte vriendschapsband op en dat is geweldig, ga er voor, ik wou dat ik kon, nee natuurlijk moet je er van genieten, morgenochtend ben je vrij om te gaan. Als ik je af en toe maar eens zie’.
De volgende ochtend pakte Ruby op een rustig tempo al haar spullen en liep weer zoals gewoonlijk naar Eloise’s huis.
‘Klaar om te gaan?’. Meteen vloog de deur open en rende Eloise Ruby omver. ‘Klaar? Klaar? Natuurlijk!’.
Reacties:
het begin stukje doet me denken aan Sora die net uit zijn bed komt^^
maar wel grappig^^
Haha leuk verhaal zeg!
verder