FanFic.nl

momenteel naamloos

1 Alone

Vrijdag , de bel ging en de laatste speeltijd ging van start . Iedereen is dan natuurlijk blij maar elk om een andere reden . De ene omdat die dan lekker lang kan uitslapen , de andere omdat die dan kan afspreken en kan feesten tot in de vroege uurtjes en dan nog een andere omdat die dan tenminste twee dagen weg is van al die mensen die dat verdriet en pijn uitstrooien .
Ik hoor bij de derde groep .
Ik ben altijd al een buitenbeetje geweest .
Altijd Caitlin die niets durft te zeggen en nooit eens iets uitspookt . Ook een prooi voor de gemene roddels die op school constant rondgaan .
Ik heb maar één vriendin , Katho maar ik ben voor haar meer haar persoonlijke slaafje .
Ik pakte mijn spullen bij elkaar en liep de klas uit richting Katho .
Ze was druk aan het overleggen met Sabrina , een verwent kind die altijd en overal haar zin kreeg . Haar ouders hadden veel geld en daar profiteerde zij altijd van .
Ik mocht blijkbaar niet weten waarover het ging want toen ze mij zagen aankomen stopte ze meteen met praten .
‘Hey ,’ zei ik om niet te laten merken dat ik eigenlijk nieuwsgierig was over wat ze allemaal hadden gezegd . ‘Caitlin, ik denk dat het tijd word om een punt achter onze vriendschap te zetten .’ ‘Waarom?’vroeg ik een beetje geschrokken van haar plotselinge beslissing , al had ik het toch vroeg of laat zien aankomen .
‘Je denkt alleen maar aan jezelf en je hebt op alles commentaar .’ Daar kon ik echt niet tegen .Zij beschuldigde mij van iets wat zij deed !
‘Volgens mij is het omgekeerd !’ Nu ging ze te ver , ik ben altijd vriendelijk tegen haar geweest en heb veel voor haar gedaan en nu deed ze alsof ik er nooit voor haar ben geweest .
‘Wat wil je daar mee zeggen?’ Ze keek zo onschuldig mogelijk maar ik had ze door en zag de lichtjes van plezier in haar ogen .
‘Ik denk dat dat wel duidelijk genoeg is.’
‘Ik snap je nog steeds niet,’begon ze pesterig te zeggen . Dit had ze blijkbaar voorbereid want normaal kwamen de woorden er nooit zo makkelijk uit dus volgens mij was dit het gespreksonderwerp geweest dat daarjuist plaats vond tussen haar en Sabrina die hier echt van genoot . ‘Ik ben het echt beu dat je mij behandeld als slaafje!’,riep ik uit .
‘Ik heb je altijd goed behandelt !’,ontkende ze .
‘Ga je nu nog ?’ Ik kon niets anders verzinnen , ze kwetste mij echt veel te hard .
Ik had zo’n zin om in tranen los te barsten maar dan zou zij er plezier in hebben en dat gunde ik haar echt niet ! Die tranen zouden dat maar voor vanavond zijn , als ik in bed zou liggen en niemand mij kon zien . ‘Mij best maar je kunt toch niet zonder mij .’
‘Dat denk je , jij bent niet de enige persoon op de wereld hoor .’
‘Ik heb niets meer te zeggen .’ ‘Ga dan !’ Ik probeerde zo overtuigend mogelijk te klinken maar mijn stem trilde zo hard , dat ze een beetje piepte . Dat had ze gehoord en ze liep al lachend weg .
Gelukkig was het het laatste lesuur van de dag en teven de laatste van de week .
De bel rinkelde en ik liep naar mijn lokaal , en deze keer helemaal alleen .
Natuurwetenschappen , het vak dat ik normaal zo leuk vond , kon mij vandaag niets schelen .
Ik was zo verdiept in mijn gedachten dat meneer drie keer zijn vraag heeft moeten herhalen voor ik antwoord gaf .
Ik zag dat Katho naar mij keek en deed onmiddellijk alsof ze mij niets kon schelen . Maar acteren was nooit mijn sterkste punt geweest .
Ze begon direct te fluisteren met haar nieuwe vriendin - Sabrina dus - gevolgd door een giechelbui . Meneer moest ze tot zwijgen brengen en dreigen straf te geven voor ze stopte .
Zo ging het nog een heel lesuur door . Ik was blij toen de bel ging en ik naar huis kon .
Ik spurtte naar mijn fiets en reed zo snel als mijn benen aankonden naar huis . Mijn ouders zouden een week of misschien langer naar Italië zijn .
Het was niets nieuw want ze waren bijna altijd weg , maar als ik zag hoe gelukkig ze waren , kon het me eigenlijk niets meer zoveel schelen .
Ik maakte maar wat soep klaar want ik had toch niet veel honger en ik verwachte ook geen bezoek . Ik vond het ook niet erg want ik had nu toch geen zin om onder de mensen te komen. Na het eten , nam ik een hete douche en kroop daarna direct mijn bed in.
Het was een koude en regenachtige nacht en ik wachtte tot mijn tranen zouden komen en mijn kamer wazig zou worden maar dat kwam maar niet .
Misschien kwam dat door de gedachten dat ik haar niet nodig had en dat ik op een dag de gelukkigste persoon op de wereld zou zijn of gewoon doordat ik al zo vaak had geweend dat ik nu geen tranen meer over had .
Na een kwartier piekeren , viel ik dan toch in slaap .


Zo , wat vinden jullie ervan ? Trouwens , als je een gepaste titel zou weten , dat is altijd welkom !

Reacties: