FanFic.nl

Voor eeuwig . [Twilight] [done]

A weird gift

''Dus het is eigelijk nog niet zo lang uit'' vroeg Edward nu, het verhaal begrijpend. Ik schudde mijn hoofd. ''Een paar weken. We hebben nu officieel zomervakantie in Phoenix'' zei ik. ''Ik zou ook naar het laatste jaar gaan, samen met Alicia. Ik kan zeker ook niet naar haar toe?'' vroeg ik zacht. Edward schudde zijn hoofd. ''Je zou onze familie in gevaar kunnen brengen. Als je je niet kunt beheersen en haar vermoord, zou je het geheim kunnen verraden'' legde Edward uit. ''Wie heeft me eigelijk gevonden?'' vroeg ik aan Edward. ''Alice en Jasper. Ze zagen je daar bloedend op de grond liggen met veel pijn. Alice heeft je helemaal hierheen gedragen, terwijl Jasper al weg was. Hij is nog niet zo lang vegetariër, maar hij wist dat als hij je zou leegdrinken.. Hij Alice verdriet zou doen. Alice heeft zichzelf dus kunnen beheersen en je toen naar Carlisle gebracht. Hij zag dat het al te laat was en toen besloten we dat je maar hier moest blijven'' vertelde Edward.''Hoe oud ben je nu eigelijk?'' vroeg Edward na een stilte aan me. ''Ik ben 17. Maar ik ga even naar Carlisle'' zei ik en ik stond op. ''Is goed'' zei hij. ''Weet je waar zijn kamer is?'' Beschamend schudde ik mijn hoofd. ''Ik loop wel even mee'' zei Edward en hij trok me mee de trap op. ''Carlisle?'' zei Edward en hij klopte op de deur. ''Kom maar'' hoorde ik Carlisles stem. Edward opende de deur en liep me voor de kamer binnen. Ik sloot de deur achter me en nam plaats, net als Edward in de stoel voor het bureau. ''Ik ga een paar testen doen met je, om te kijken of je een gave hebt. Daarna ga ik je een paar vragen stellen over je verleden, goed?'' vroeg Carlisle. Ik knikte. ''Ik heb hier een boek met gaves. Ik heb er een paar uitgezocht, en zou die op je willen uitproberen'' zei Carlisle. ''Eerst ga ik kijken of je dingen kunt laten vliegen'' zei Carlisle. Hij pakte een boek en legde dat achter me op de grond. ''Concentreer je goed'' zei hij. Ik concentreerde me op het boek, maar er gebeurde niets. ''Oke, dan gaan we door'' zei Carlisle. Hij pakte het boek weg en ging terug zitten. ''Concentreer je eens op Edward...'' Deze keek Carlisle verontwaardigd aan. ''Rustig maar'' zei Carlisle. ''Kijk eens of je zijn gevoelens kan beïnvloeden'' ging Carlisle verder. ''Edward, doe eens alsof je enorm kwaad bent'' zei hij weer. Ik voelde Edwards woede door mijn lijf stromen. Ik concentreerde me en hij werd rustiger. ''Watteheck?!'' riep Edward uit. Edward viel neer op de grond. ''Ik heb totaal geen energie meer'' riep hij uit. Ik grijnsde. Ik concentreerde me weer op hem en hij kon weer opstaan. ''Zo! Dat is een boeiende gave'' zei Carlisle. Edward veegde zijn kleren af en ging terug zitten. ''Mag ik je nu wat vragen over je verleden?'' Ik knikte. ''Had je last van stemmingswisselingen?'' vroeg hij. ''Nadat ik in pleeggezinnen terecht kwam wel ja'' gaf ik antwoord. ''Zag je energievelden om mensen heen?'' vroeg hij. ''Soms, alleen om de mensen waar ik een band mee had.'' ''En was dat een duidelijk beeld?'' vroeg hij weer. Ik knikte. ''Ik kon zien of ik met die persoon kon praten of niet. Of hij boos was of juist gelukkig'' zei ik zacht. ''Jason?'' vroeg Edward zacht. Ik knikte. ''Wie is Jason?'' vroeg Carlisle nu. ''Mijn ex-vriendje hier uit Forks.'' ''Dus iemand hier weet wie je bent?'' vroeg hij weer. Ik knikte. ''Dan veranderen we je naam'' zei Carlisle. ''Niemand mag weten dat jij die Haiden bent die al eerder daar was'' zei hij weer. Ik slikte. ''We willen hier nog lang blijven, want we wonen hier net. Vandaar dat we niet verhuizen, maar je naam veranderen'' legde Edward uit. Ik knikte.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.