Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » Twilight » Voor eeuwig . [Twilight] [done] » Almost catched

Voor eeuwig . [Twilight] [done]

2 jan 2010 - 17:10

743

0

258



Almost catched

45 minuten later schrok ik op van de bel en liep ik samen met Edward het lokaal uit. ''Wat hebben we nu?'' vroeg ik aan hem. ''Eerst wiskunde, daarna scheikunde en daarna Engels. Daarna hebben we uit'' somde hij op. ''Alice, Jasper, Rosalie en Emmet hebben later uit'' ging hij grijnzend verder. Ik grijnsde ook, dat zou Alice niet leuk vinden. Ze moest en zou met mij naar stad gaan vandaag. Want er kwamen van die leuke schoenen binnen die mij waarschijnlijk prachtig zouden staan. ''Ben ik blij'' zei ik lachend. ''Ik leef met je mee'' zei Edward nu ook lachend. ''Die Jason praat over je.'' ''Wat zegt hij dan?'' vroeg ik aan Edward. ''Hij verteld aan zijn vrienden dat hij jou nog niet gehad heeft, maar dat dat niet lang zou duren. En dat ...'' Edward stopte midden in zijn zin. ''En dat wat?'' vroeg ik hem, nieuwsgierig. ''Niets, laat maar'' zei Edward kortaf. Hij keek me aan. Zijn ogen waren zwart. ''Edward? Kom mee, nu!'' zei ik tegen hem en ik trok hem mee naar buiten. ''Edward!'' Hij reageerde niet. In paniek smste ik Alice.

Edward doet raar. We zitten buiten.
x Haiden

Binnen een paar minuten stond Alice voor ons, samen met Jasper. Alice trok Edward mee en even later kwamen ze terug. Edward had zijn goudbruine-oogkleur teruggekregen. Hij glimlachte naar me. ''Dankjewel dat je me naar buiten trok'' zei Edward. ''Anders was ik gek geworden'' zei hij weer. ''Wat was er dan?'' vroeg ik nieuwsgierig. Edward keek naar Jasper, deze knikte. ''Jason, die zei dat je, toen je nog met hem had, hij je gebruikte, en er nu een nieuw 'chickie' aan over hield'' zei hij zacht. Verdriet nam bezit van mijn lichaam. Het duurde niet lang, Jaspers gave. Hij zorgde ervoor dat ik rustig werd. ''Wat een eikel'' zei ik met een gebroken stem. ''Wil je naar huis?'' vroeg Alice bezorgd. Ik schudde mijn hoofd. ''Ik laat hem zien wie ik ben'' zei ik strijdlustig. ''Als je maar niet verraad dat je Haiden bent'' zei Jasper nu. ''Nee. Ik ben Jade Cullen, en ik ben geen ex van hem, maar dat wordt ik ook niet'' zei ik met een glimlach. ''Dankje Jasper'' zei Edward tegen hem. ''Ja, dankje'' zei ik nog steeds glimlachend. ''Anders was ik naar hem toe gegaan.'' We stonden op van het bankje en liepen naar binnen. Edward en ik haalden een briefje bij de administratie en gingen naar wiskunde. Na wiskunde kwam scheikunde en daarna was pauze. Opgelucht plofte ik neer aan een tafel in de hoek van de aula. Edward en ik hadden beiden een appel bij ons om de schijn erop te houden. Even later kwamen Rosalie en Emmet bij ons zitten, en daarna ook Alice en Jasper. ''En, hoeveel uur hebben jullie nog?'' vroeg Emmet aan me. ''Nog een, en daarna zijn we uit'' zei ik met een grijns. ''Wat! Nu kunnen we niet naar de stad'' zei Alice verontwaardigd. ''Sorry'' zei ik schijnheilig. ''We gaan wel een andere keer'' zei Alice toen. De bel ging en Edward en ik gingen naar onze laatste les. Engels was erg makkelijk. Ookal had ik deze leerstof nog niet gehad. ''Jade, let je even op?'' hoorde ik de lerares vragen. Ik knikte. ''Dan mag je ook antwoordt geven op de laatst gestelde vraag. Als ik rood kon worden, was ik nu tomatig. Ik hoorde Edwards stem in mijn hoofd. ''Ik had'' Ik keek in mijn schrift. ''Will you give me my book, please?'' zei ik hardop. De lerares keek me doordringend aan. ''Dat is goed'' zei ze zuur. Ik grijnsde. ''Dankje'' fluisterde ik naar Edward. ''Graag gedaan'' zei hij. De rest van de les hield ik mijn gedachten maar bij Engels. Toen het uur was afgelopen liepen Edward en ik naar ons kluisje, pakten onze jas eruit en toen ik met hem naar buiten wou gaan hoorde ik mijn naam. ''Jade was het toch?'' hoorde ik een lage stem. Ik draaide me om en daar stond Jason. Ik slikte. ''Ja, wat is er?'' vroeg ik geïriteerd. ''Mag ik je wat vragen?'' vroeg hij. Ik keek naar Edward, deze knikte. ''Ja.'' ''Ken jij Haiden McLee?'' Ik schudde mijn hoofd. ''Hoezo? Wie is dat dan?'' vroeg ik hem. ''Laat maar, ik dacht even dat je haar tweelingzus was ofzo'' zei hij, waarna hij wegliep. ''Rare jongen'' zei Edward tegen me, waarna we samen naar buiten liepen. ''Inderdaad'' zei ik. We stapten in Edwards volvo en reden naar huis toe.


Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.