FanFic.nl

Woordloze relatie [afgelopen]

3.

Bill stond voor de spiegel en poetste zijn tanden. Hij probeerde niet in de spiegel te kijken. Hij had schrik voor het beeld dat hij zag. Zijn evenbeeld. De persoon die hij haatte. De persoon die hij wel kon vermoorden. De persoon die hij nu zo verschrikkelijk miste. Maar hij wilde er niet aan toegeven. Nee. Hij was hun ruzies van 3 jaar geleden zeker nog niet vergeten. Hij voelde alles nog alsof het gisteren gebeurt was. Hij droomde er ’s nachts over. Hij haatte die nachtmerries. Hij wilde niet toegeven dat hij zijn evenbeeld miste. Helemaal niet. Als Georg of Gustav eens langskwamen bij hem vroegen ze hem altijd het zelfde. “Haat je Tom nog steeds?”� en het antwoord bleef altijd “Nee!”� Hij zei dat, dat ook zo zou blijven. Ook Georg en Gustav zagen dat Bill achteruit ging. Ze wisten gewoon dat Bill niet zonder Tom kan leven. Maar ze vinden dat Bill te koppig is om dat toe te geven. Ze gaan ook vaak bij Tom langs. Hij zegt juist het zelfde als Bill zegt.

Het was muisstil in het appartement van Bill. Hij begon die stilte te haten. Hij werd er gek van. En toch genoot hij van die rust en kalmte. Maar hij miste het gepraat van zijn broer. Hoewel hij die gene was die de hele dag door zijn mond niet kon houden. Bill ging in de zetel zitten en keek tv. Hij staarde naar het beeld op tv. Pas toen de videoclip halverwege was had hij pas door dat er een liedje van hem speelde. Hij zette het om. Hij had geen zin in herinneringen. Hoewel hij de band miste en het zingen miste hij ook. Hij had al tijden niet meer gezongen. Even had Bill schrik dat hij niet meer kon zingen. Hij schraapte even zijn keel en vanzelf kwamen de woorden van ‘Rette Mich’ er uit. Hij ging liggen en keek naar het plafond. Dat zag er ook zo leuk uit. Niet echt dus. Bill sloot zijn ogen en dacht weer terug aan 3 jaar geleden. Hoe hun ruzies ontstonden. Hij kon het zich niet meer goed herinneren. Alles was vervaagd in zijn geheugen. Hij kon het niet goed meer plaatsen.

Bill zijn maag begon weer te rammelen. Het was ondertussen al middag. Bill trok de koelkast open. Die was bijna leeg. Hij besloot dan maar even naar de winkel te gaan. Hij trok een paar nike’s aan en een trui. Niet dat het zo koud was. Hij schoof ook een zonnebril op zijn neus. Met wat geld op zak ging hij naar de winkel 3 straten verder. Het was niet ver dus ging hij te voet. De mensen op straat herkende hem wel. Maar spraken hem niet meer aan. Heel af en toe vroeg nog eens een meisje een handtekening. Maar ook dat werd zo goed als verleden tijd. Bill leek dieper in een leegte te zakken erdoor. Hij miste het zingen en optreden. Diep in gedachten verzonken ging hij de supermarkt in. Hij nam een kar en vulde die met dingen die hij kon eten. Bill betaalde alles en nam het mee naar huis. Hij was niet bang om Tom tegen te komen. Hij wist van Georg en Gustav dat Tom helemaal aan de andere kant van Duitsland woonde. Maar waar precies, wilde hij niet weten. Bill zette alles weg en nam een banaan om op te eten. Starend naar de vloer at hij die op. Hij was diep in gedachten. Bill zette de radio even aan. Om de stilte weg te drijven. Maar toen begonnen de eerste noten van ‘Monsoon’. Meteen werd de radio uitgedaan. Hij zuchtte en ging tv kijken.
Die nacht lag Bill naar het plafond te staren. Hij kon de slaap niet echt vatten. Hij dacht weer aan 3 jaar geleden. Hij en Tom kregen ruzie omdat volgens Tom Bill anders deed. Of dat zei Tom toch tegen hem. Hij wist niet zeker als dat wel de oorzaak was. Bill had nooit dat ene wat hij verlangde mogen zeggen. Hij had het nooit moeten doen. Door dat kregen ze steeds meer ruzies over andere dingen en konden ze elkaar niet meer vertrouwen. Ze kregen ruzie over de kleinste dingen. Ze waren beide prikkelbaar. Bill wist zeker dat Tom hem verafschuwde. Hem niet meer wilde als broertje. Nou hij heeft zijn zin dacht Bill. Met die gedachten zonk Bill in een diepe slaap.

Reacties:

1 2

KaulitzFreak zei op 12 jan 2010 - 21:28:
ow, ik vind het zo jammer dat je een break neemt, maar soms is dat nodig

Ik hoop dat je in je break genoeg inspiratie opdoet om hier weer verder aan te schrijven want dit is echt een goed verhaal!!

adelain zei op 12 jan 2010 - 20:05:
mooi geschreven. tis prima om een break te nemen. even nieuwe situaties zien om hiermee aan de slag weer te kunnen. I'll respect that

mr evengoed zet ik het volgende woordje er neer. It doesn't matter how long it takes.

liefteren