Hoofdcategorieėn
Home » Tokio Hotel » Woordloze relatie [afgelopen] » 4.
Woordloze relatie [afgelopen]
4.
Tom trok de kasten open. Hij moest nodig eens gaan boodschappen doen vond hij. Maar hij had er geen zin voor. Hij wenste dat iemand zijn boodschappen kwam brengen. Natuurlijk ging dat niet dus trok Tom zijn schoenen aan en nog een trui. Hij schoof nog een zonnebril op zijn neus. Mensen herkende hem niet meer. Tja twas ook al 3 jaar geleden dat hij nog had opgetreden. Ergens vond Tom het vreselijk. Maar hij wilde niet terug gaan optreden met Bill. Nooit. Maar hij miste het gitaar spelen zo. De kick van het geschreeuw van de meisjes. Hij veegde de gedachtes weg en liep verder naar de supermarkt. Tom nam alles wat hij nodig had en ging weer naar huis. Hij schopte wat tegen een steen. Hij schopte er 1 keer hard tegen. De steen vloog wel een paar meter verder. Tom had al zijn agressie er op uitgewerkt. Eens thuis zette hij al zijn boodschappen weg in de kasten. Toen dat moment ging de bel. Tom ging even kijken. Hij zag dat het Georg en Gustav waren dus liet hij ze binnen. Dat waren zowat de enigste mensen die op bezoek kwamen. Zelfs zijn ouders kwamen niet. Ze zeiden dat ze nog eens kwamen als de ruzie tussen Bill en Tom was opgelost. Beide waren koppig en wilde het niet oplossen. Dit was niet te vergeven, vond Tom. “Ga maar zitten, willen jullie wat drinken?”¯ vroeg Tom. “Cola”¯ zeiden ze in koor. Tom ging de keuken in. Hij werd nagekeken door Georg en Gustav. Tom wist wel wat ze dachten. ‘Wat ziet hij er toch weer slecht uit vandaag’ of ‘hij gaat toch serieus achteruit’. Tom kon zo hun gedachten raden. Even was er een stilte maar al snel begon Gustav zijn woord te doen. Ze probeerde Tom weer over te halen om naar Bill toe te gaan om het goed te maken. Tom sloeg zijn armen over elkaar. “In je dromen”¯ zei hij. Hij keek weg. Georg zuchtte even. “Nooit geweten dat er zo koppige mensen bestonden”¯ mompelde hij zacht. Weer viel er een korte stilte. “Ik ga nu niet, morgen niet en nooit niet meer naar die gast”¯ zei Tom. Nu keek hij de jongens weer aan. “Ik kan het gewoon niet uit mijn hoofd zetten”¯ zei Tom nu iets rustiger. “Misschien juist daarom dat je met hem moet gaan praten”¯ zei Gustav wijs. “Inderdaad”¯ zei Georg. Tom trok een wenkbrauw op. “Nee”¯ antwoordde hij kort. “En kunnen we het nu over wat anders hebben?”¯ “Oké, heb je die aflevering over die race auto’s gezien?”¯ vroeg Gustav. “Ja, die was wel gaaf, die auto’s waren echt cool”¯ zei Tom. “Ik heb het ook gezien, echt cool”¯ zei Georg.
Na zeker een uur over auto’s te hebben gepraat gingen Georg en Gustav weer naar huis. Weer een leeg gevoel bekroop Tom. Hij was zo…alleen. Hij miste Bill zijn aanwezigheid en zijn drukke gepraat. Tom miste het echt. Hij voelde de stilte op zich kruipen en besloot tv te kijken. Om wat afleiding te zoeken. Maar hij bleef dat nare gevoel in zijn buik hebben. Tom duwde de tv uit. Het was al laat en Tom had nog niets gegeten. Hij besloot maar wat te gaan eten. Verhongeren was nu ook weer niet de bedoeling. Hij nam het pak cornflakes en een doos melk. ‘Tokio Hotel verassing binnenin, verzamel ze allemaal.’ las Tom af. Hij trok zijn wenkbrauw op en keek er in. Hij had het nu pas gezien. Een plastic beeldje van Bill vond hij in de cornflakes. Waarom hoorde en zag hij toch telkens weer dingen van Tokio Hotel? Hij smeet het plastic ding door de keuken. Hij had geen zin om het te zien. Tom was bang van de herinneringen. Hij had schrik om er weer aan te denken. Waren al deze dingen tekens ofzo?
Reacties:
Een plastic beeldje van Bill vond hij in de cornflakes.
Woosh hoe toevallig :=)
Muahha goed dat je je schrijfstop hebt vervroegd
Snel verder ^^
Oeh, hoe kan het dat ze al drie jaar 'onberoemd' zijn. Maar nog altijd th liedjes en spulletjes tegenkomen?XD
Zelfs nu ze zo beroemd zijn, hoor ik ze niet vaak 8D
Maar ik vind het super!<33
Ik vereer jou vervroegde schrijfstop!!!!
Ow, ik vind het echt zo erg voor hen, allebei zijn ze zo koppig, maar missen ze elkaar ook zo hard
Echt goed bedacht!!
Snel verder!!!
mooi beschreven. niet te overdreven maar wel met de juiste hoeveelheden.
ik ben even uit de schrijfmood door nog 3 verslagen die verwachten dat ze voor maandag getypt worden, dus ff korte reactie.
no problem voor vroegtijdige schrijfstop.
mr wel een kleine "liefteren?^.^"
Awh, ik vind het zo zielig dat ze elke keer weer aan hun verleden worden 'herinnerd'. Best gemeen eigenlijk. o_o
Hahha. Me likes
Verder <3