FanFic.nl

Light me up!

ik hou van je....

Langzaam open ik mijn ogen. Ik lig met mijn hoofd midden op het bed, het enige teken dat hier ook iemand anders lag, is nu verdwenen. Waar is Melis? Die gedachte schiet gelijk door mijn hoofd. Ik sta langzaam op en kijk mijn kamer rond, dan zie ik een schim achter de badkamerdeur langslopen. Ik besluit maar daar te gaan kijken.
“Nee! Ze is niet mijn vriendin, ze is gewoon een vriendin. Ik ken haar pas net. Ik weet niet hoe haar hele naam is, ik weet niet hoe oud ze gisteren is geworden en het enige wat we hebben gedaan is een kus gegeven met doen, durf of de waarheid. Wat denk je nou wat er anders was dan?!”� hoor ik Melis zeggen. Mijn maag tolt om en ik voel mezelf misselijk worden, nooit verwacht dat dit zo hard aan kon komen. Ik ga voor de badkamerdeur staan, en leg mijn oor op de deur, zodat ik mee kan luisteren.
Ik hoor niet wat de persoon aan de andere kant van de lijn zegt, ik weet niet eens wie het is. “Gekust!”� hoor ik Melis dan half schreeuwend zeggen. Even later hoor ik haar iets mompelen. “Verdorie, waarom heb je toch altijd gelijk?”� zucht ze. Verward sta ik tegen de deur aan, voelt ze het dan toch? Dan vliegt plotseling de deur open. Ik probeer mezelf nog in evenwicht te houden, maar ben daar al te laat mee. Ik val voorover, bovenop Melis. Snel sta ik op, ik schaam me dood!
Schuldig steek ik mijn hand uit naar Melis, en help ik haar overeind. “Sorry, ik wilde je niet storen. Ik wilde net aankloppen toen jij de deur ineens open deed en,”� begin ik, maar voor ik mijn zin kan afmaken legt Melis plotseling haar vinger op mijn lippen. Ik ben spontaan stil. Verbaasd kijk ik haar aan. Ze begint te grijnzen. “Ik weet wel dat je stond te luisteren. Het licht wordt geblokkeerd als er iemand achter staat en ik dacht wel dat jij al een bewoonster hier dat wel zou moeten weten.”�
Geschrokken kijk ik haar aan. Kut, ze heeft me door! Nu schaam ik me pas echt dood. Ze laat haar vinger van mijn lippen afglijden en legt haar hand zachtjes op mijn wang. Ze gaat met haar vingertoppen langzaam over mijn huid heen. Mijn hele lijf rilt en de plek waar ze me aanraakt gloeit op. Ik hoop dat ze nooit meer ophoudt! Voordat ik iets kan doen of kan zeggen heeft Melis haar hand alweer weggehaald en loopt ze langs mij de badkamer uit.
Als ik ook mijn kamer weer inkom, heeft Melis zich al omgekleed en haar tas naast zich. “Melis? Wat ga je doen?”� vraag ik verbaasd. Als ze nu maar niet weg wil. “Ik ga naar huis,”� mompelt ze zacht. Nee hè! Ik heb haar afgeschrikt. Ik voel de tranen weer opkomen. Ik wil niet dat ze weggaat!
“Waarom?”� vraag ik zacht, de teleurstelling is duidelijk hoorbaar in mijn stem. Ze heft haar hand op en krabt over haar hoofd heen. Ze is aan het twijfelen. Oké het is nu of nooit! Ik loop naar haar toe en leg mijn ene hand op haar schouder. Mijn andere leg ik om haar middel heen. Ik heb een brok in mijn keel en hoop dat ze het accepteert. “Je hebt zeker gehoord wat ik zei toen jij met je hoofd op mijn schouder lag en toen ik in de badkamer stond te praten met Devin hè?”� zegt ze terwijl ze haar hand voorzichtig op de mijne legt. Ik weet niet wat ze bedoelt, maar het is nu wel duidelijk dat het hiermee te maken heeft. Ten minste dat hoop ik.
Ik ga dichter tegen Melis aanstaan, haal mijn hand dan van haar schouder af en leg die nu ook om haar middel. Ik geef haar zacht een kusje op haar nek en zij rilt als reactie hierop. Dan begin ik iets heftiger te zoenen en zachtjes te bijten. Melis kreunt. Ik grinnik als reactie hierop. Dan draai ik haar om richting mij. Ze kijkt me lief aan. Ik glimlach. Dan komt ze dichterbij.
Voordat ze iets kan doen druk ik mijn lippen op de hare. Ik geef haar zachte zoentjes op haar lippen, wang, nek. Om vervolgens weer terug te gaan naar haar lippen en haar een tongzoen te geven. Zachtjes legt ze haar hand op mijn wang en gaat weer voorzichtig met haar vingertoppen langs mijn huid waardoor ik weer begin te rillen. Dit voelt zo goed. Ik duw haar zachtjes achterover, op mijn bed. Ik zoen haar in haar nek, op haar wang, waarna ik zachtjes in haar oor blaas. En dan fluister ik: “Ik houd van jou!”�

Reacties: