Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » Twilight » Just Him .. » 6

Just Him ..

18 jan 2010 - 17:12

1304

0

258



6

Ik had lekker gedoucht & k was op gewarmd.. Goed.. Wat kun je zondag avond doen als je alleen thuis bent.. Ik heb je verteld dat m’n moeder is overleden. Verder woon ik nog alleen met m’n vader, ik heb geen broers/ zussen, niet dat ik het erg vind, ofzo, ik denk dat ik wel tevreden met m’n leven ben.. Ik pakte m’n huiswerk, die ik zoals gewoonlijk tot op het laatste moment had uitgesteld, Zoals ik iedere zondagavond deed pakte ik m’n agenda en begon mijn naam met de achternaam van Jared te kliederen, maar wel klein, hij zit wel naast me, omg, stel je voor dat hij het zou zien, oo god, ik zou me kapot schamen, maar toch wilde ik het niet wegstrepen, ik liet het lekker staan. Toen keek ik wat voor toetsen ik had.. hmm.. maandag Spellingtoets ENG, dinsdag Economie overhoring, wiskunde, die mensen op die rotschool geven echt veel te veel op. Woensdag leestoets ENG. Donderdag BIO, en vrijdag, tekstverklaring Frans.. O god, ik zweer je hoe moet ik dit allemaal in m’n kop krijgen. Ik besloot eerst m’n leptop te pakken en te gaan msnen.

Strandtoe, nodig? PECH! ## Kiim (L) aangemeld.

Soofjee (L) zegt: Waar was je heel de dag, ik heb je wel 12 x gebelt.
O owja, ik had m’n mobiel thuis laten liggen.
Strandtoe, nodig? PECH! ## Kiim (L) zegt: Sorry, ik was met Sean naar het strand toe..
Soofjee (L) zegt: mag ik je wat vragen?
Kiim (L) zegt: natuurlijk , sinds wanneer vragen wij aanelkaar of we iets mogen vragen ?
Soofje (L) zegt: ja, weet ik, maar eerlijk zijn, heb jij iets met Sean?
Kiim (L) Zegt: Soof! Natuurlijk niet! Hij is gewoon een hele goede vriend, snapje?
Soofje (L) zegt: ja wacht, ik heb geen zin in hele verhaal te type ik bel je wel ff, zetje mobiel ff aan
Kiim (L) zegt : ké, k meld me ook af, ja? K spreek je zo

Kiim (L) afgemeld.

Ik pakte m’n mobiel onder m’n kussen en ging op mijn bed liggen. Ik zette m’n mobiel aan en hij begon al meteen te trillen. < hé, soof > zei ik, < hoi kimmie, dus je weet zkkr dat je niks met Sean hebt > vroeg ze, waarom in godsnaam zou ik liegen? < Ja, weet je nog dat je mijn beste vriendin bent, waarom zou ik het voor je verbergen? > vroeg ik met een boze ondertoon, en ik wist zeker dat ze die zou horen, dat deed ze waarschijnlijk ook, maar ze negeerde hem. < hee, k wilde je vandaag komen opzoeken bij het Lapush strand.. > zei ik en toen stopte ze omdat ik haar onderbrak. < soof, had dat dan gedaan! Het was echt heel leuk! > < wacht, kim, laat me uitpraten.. ik kwam ook, jullie zagen er eigenlijk heel erg verliefd uit.. iniedergeval hij wel..> Sean? Verliefd? Op mij? Natuurlijk niet! We waren gewoon hele goeie vrienden, meer niet. < Toen zag ik dat Serena en Jared daar ook ergens in de buurt waren, > WAT? Serena en Jared op de strand? OMG, wanneer? Hoe? Ik kreeg hele nare gedachtes, maar hield mijn mond. < maar ze hadden ruzie ofzo iets, en die zijn toen vertrokken, maarja, ik belde je niet om over Serena en Jared te kwaaien, k belde om te vragen of je wat met Sean had, en jij zegt nee, en dat was alles wat ik wilde weten. > zei ze. < Sofie, je bent serieus he? Geen grapjes ofzo? > vroeg ik < nee > zei ze geirriteert. < ach damn fok it, laat ook maar iztten, bedankt he soof > ik ga me gewoon van de domme houde, klaar. Lekker makkelijk. Ik hoop dat het lukt..
< Kom je zo bij me langs? > vroeg ze blijer nu. < nee sorry, we hebbe keii veel om te leren, ben jij al begonne ? > vroeg ik. <haha, je kent me tog, ik ken alles al > Sofie kennende kende ze dus niks. Ze zou alles laten liggen tot op het laatste moment, en dan zou ze pas beginnen met stressen. < haha, ja vast wel, nouja, doei he > <doei> antwoorde ze en hing op.

De volgende dag was ik vroeg op, en koud dat ik het had! Ik twijfelde er niet aan, ik zou mijn dikste coltrui aandoen. Ik deed m’n coltrui aan, trok een spijkerbroek, beetje mascara, eyeliner, en ging naar beneden. Mijn vader was nog niet op, en ik besloot een ontbijt voor hem klaar te maken. Ik zette alles klaar, en ik maakte hem wat vroeger wakker dan normaal. Hij stond meteen op, godzijdank, ik had geen zin in chagrijnige gezeur. <Waar heb ik dit aan te danken ? > Vroeg hij. < Moet er persee iets zijn?> vroeg ik. < haha, nee, maar je weet maar nooit, he. >

Toen we op school kwamen was Jared nergens te bekennen. Hij was er waarschijnlijk niet.. Dus dit werd een vredige dag, ik wou datik zo kon denken, maar het ging niet, ik vroeg me af waar hij was. Ik ging les in les uit, tot einde van schooldag, maar hij kwam niet. < Damn, wat een kutdag > zei ik terwijl ik met Sean en Soof van het schoolplein af fietste. < Dat is hettoch ook als hij op school is ?> zei soof en ik moest lachen, omdat ik wist dat ze gelijk had. < Serena zegt dat ze niet weet waar hij is, en dat het haar ook niet boeit >zei Sean. Mijn ogen sperde zich open. < Is het uiit? > vroeg ik < Ik denk het, maar k weet het niet zeker. > m’n dag kon niet meer stuk. Owjeah, ik kreeg zomaar opeens een goed humeur. En toen zei Sean ineens: < Dat het uit is tussen Jared en Serena wil niet betekenen dat hij jou nu opeens leuk vind kim, Als hij je leuk had gevonden had Serena hem waarschijnljk niet tegengehouden. > en m’n goede humeur verdween als sneeuw voor de zon. Ik zei niks, want ik wist dat hij gelijk had, ik kreeg een pest humeur en zei heel de weg niks meer.

De dagen vlogen, dag in dag uit, we gingen een nieuwe week in, en weer uit, maar Jared kwam niet opdagen. Hij was nu ongeveer 2 weken ziek gemeld. En ik zag hem ook nergens. Toen, opeendag, gingen Sean en ik naar Port Angels, Ik moest gaan, en Sean vroeg op hij mee mocht komen, het boeide me niet, ik ging alleen maar leesboeken kopen. Sean zei niet veel en ik ook niet, daarom was het een rustige reis, we spraken af waar we elkaar zouden terug zien en gingen uitelkaar. En opdat moment, weet ik niet wat er gebeurde, of m’n hart maakte een té grote sprong, of het stopte met kloppen. Maar daar in de verte zag ik hem. Hij was veranderd, maar het was ongetwijfeld hem. Ik zag dat z’n schouders, z’n nek breder was geworden. Zijn haar dat eerst wat langer was, was nu heel kort en lag met inktachtige glans als zwart satijn over zijn hoofd. Zijn gezicht was ook harder geworden, het leek op toen een keer dat hij heel boos naar mij keek, en ik er een beetje bang van werd. Hij zag mij gelukkig niet. Hij zag er eigenlijk heel erg gezond uit, niet ziek ofzo. Kut, dit betekend dat hij morgen gewoon op school zou zijn. O kutt!, ik wilde morgen niet naar school.

De volgende ochtend moest ik wel naar school, want m’n vader was thuis. Dus ik kon me niet ziekmelden. Ik was heel de ochtend aan het piekeren. Jared was nergens op het schoolplein te bekennen, dus misschien was hij toch gewoon ziek. Ik ging de leslokaal binnen en meneer bazermon (ons wiskundeleraal) zei dat ik de deur achter me dicht moest doen, ik deed de deur dus dicht en ik zat net toen de deur weer open ging. Het was Jared, Hij wilde waarschijnlijk alleen ff kijken of ik er was, maar toen hij een blik op me wierp, verstrakte hij, en ik ook.


Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.