FanFic.nl

When I fall in love with a wrong kind of Monster.

``6

Ik slenterde naar mijn kluis en pakte en smeet mijn spullen erin. Vervolgens pakte ik mijn jas en deed mijn kluis dicht, ik wilde net weglopen toen Aiden kwam aanlopen de kluis naast de mijne opende; Fijn, hij had de kluis naast me. Ik liep door en keek hem niet aan. Ik stopte mijn oordopjes in mijn oren en besloot maar vast te gaan lopen. Als ik niet meer kon zou ik m’n moeder of m’n vader wel bellen. Ik zette mijn muziek op en begon te lopen. Ik was net voorbij de bushalte toen er een auto naast me reed. Mijn adem stokte in mijn keel. Het was een Audi R8. Een raam aan mijn kant ging open en de hoofd van Aiden verscheen. ‘Paige?’ vroeg hij. Ik had hem nog nooit mijn naam horen uitspreken. Uit zijn mond leek het een naam voor een god of engel of zo. Ik keek hem vragend aan. ‘Ja?’ vroeg ik. ‘ben je lopens?’ vroeg hij, en ik beet op mijn lip. ‘Eigenlijk met bus.’ Zei ik. ‘maar?’ vroeg hij. God, hij was zo knap. Zo onmenselijk knap. ‘maar bus komt wat later aan, dus besloot ik maar te gaan lopen.’ Hij knikte. ‘moet je een lift,’ ik slikte maar schudde mijn hoofd. ‘nee dank je wel, ga jij maar,’ hij rolde met zijn ogen. ‘ik eet je heus niet op hoor,’ mompelde hij en ik grinnikte. ‘Nee serieus, ga jij maar, ik loop wel,’ hij haalde zijn schouders op. ‘Klim er nou maar in.’ Ik zuchtte. ‘ik woon niet hier in de buurt, dus ga jij maar naar je huis,’ zei ik en wilde mijn oordopjes al weer in mijn oren stoppen. ‘Nou goed dan,’ zei hij en gaf plank gas. Ik slikte en keek hem na. Dromend liep ik verder.

Want jij bent m’n nummer 1 en ik laat je niet meer gaan, samen zijn we 1.

Voel wat ik zeg en ik laat je zien; dat ik alles voor je op geef

Want ik ben van jou, jij bent van mij en ik laat je niet meer gaan,

wij zij aan zij, wij zij aan zij, wij zij aan zij, wij zij aan zij.

Toen ik de hoek om ging zag ik dezelfde Audi R8 staan. Ik zuchtte en zonder nog eens naar die wagen te kijken liep ik verder.

Ik was op de helft toen mijn voeten niet meer verder konden. Verdomme, waarom moest ik zo nodig vandaag die laarzen met hakken aandoen? Het erge, ik was aan het rand van een bos. Je weet wel, zo een lange weg, midden in de bos, die weg is het snelste naar huis toe, dus die had ik maar genomen. Nu had ik er spijt van. Ik zag in de verte een rots staan en ging er snel naartoe. Ik haalde mijn mobiel uit mijn zak maar ik had geen bereik. Ik bleef er vijf minutjes zitten en stond toen op. Ik zou er niks mee bereiken hier te blijven zitten. Ik zette een paar stappen toen er een auto naast me reed. Ik draaide mijn hoofd om te kijken waarom hij niet doorreed, maar waarom hij naast me reed. Helaas, het waren donkere glazen. Ik kreunde toen ik zag wat voor auto het was. Nog nooit, nog nooit in heel me leven had ik ooit een Audi R8 in het echt gezien hier in Forks, of in het Lapush Reservaat. Waarom zag ik er vandaag 3, of 3 dezelfde. Hoe dan ook zijn raampje ging omlaag en ik zag en grijnzende Aiden. ‘Dat van in de les was maar als een grapje bedoeld. Maar ik begin echt te twijfelen aan de vraag; Stalk je me of zo?’ hij grinnikte. ‘Stap in,’ beviel hij. Ik keek hem raar aan. ‘pardon?’ vroeg ik. ‘Stap in,’ beviel hij nog eens. ‘Sorry hoor,’ zei ik. ‘Ik stap niet in bij vreemden,’ hij rolde met zijn ogen. ‘of jij stapt in, of ik klim de auto uit en dwing je in te stappen,’ Ik keek hem raar aan. ‘Nee,’ zei ik. Hij deed zijn deur open en zette en voet op de grond. ‘oke oke,’ zei ik snel en klom de auto in. Wooow, dacht ik. Ik zit in een Audi R8. Hij sloot zijn deur en deed mijn raam dicht. ‘Weet je het zeker?’ vroeg hij. ‘Straks ontvoerd deze vreemde je nog,’ ik rolde met mijn ogen. ‘Dwing jij mensen altijd iets te doen,’ vroeg ik en hij haalde zijn schouders op. ‘Wel als ik zie dat ze eigenlijk wel willen.’ Ik voelde me betrapt, maar ontkende toch. ‘Wa..?!’ hij onderbrak me grinnikend. ‘Doe niet zo schijnheilig,’ zei hij. Ik draaide mijn hoofd weg en keek uit de raam. ‘Waar woon je eigenlijk?’ vroeg hij. Ik haalde mijn schouders op. ‘Reservaat,’ zei ik en hij begreep het. ‘heb je buiten de biologie boek ook de atlas verslonden?’ hij grinnikte. ‘En wiskunde, geschiedenis, maatschappijleer, Duits en Frans,’ ik rolde met mijn ogen. ‘vast wel,’ De weg scheidde zich, de ene kant ging naar Lapush en de andere port Angels. ‘waar woon jij eigenlijk?’ vroeg ik. Hij haalde zijn schouders op. ‘Hier halfuurtje vandaan,’ zei ie. Ik haalde mijn schouders op en keek weer uit het raam. ‘Aiden,’ zei ik toen we er bijna waren. ‘vanaf hier kan ik wel lopen,’ hij rolde met zijn ogen. ‘Dat kan je ja, maar dat hoeft niet,’ ik ontspande en keek wat in de auto. ‘Wat?’ vroeg hij. ‘Is dit jou auto?’ vroeg ik en hij gniffelde. ‘Ja,’ zei hij. Ik vroeg niks meer verder, maar bewonderde hem stilletjes. Ik leed hem de goeie straat in en bedankte heb vervolgens. ‘Graag gedaan,’ zei hij met een glimlach en gaf toen plank gas. Zuchtend keek ik hem na. Eventjes kwam ik tot mezelf; waar was ik mee bezig? Wat was ik aan het doen? De deur ging open en mijn moeder verscheen in de deuropening. ‘Wie wad dat?’ vroeg ze ik glimlachte. ‘Een vriend,’ zei ik, en ging het huis in.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.