Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen n schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » Naruto » Musician's Heart, Stolen By An S-Ranked Criminal Artist.. .:Deidara Love Story:. {Bezig} » Homecoming, Eh.

Musician's Heart, Stolen By An S-Ranked Criminal Artist.. .:Deidara Love Story:. {Bezig}

18 jan 2010 - 17:26

1131

3

304



Homecoming, Eh.

**Ja, inderdaad, je bent een echt goede Shinobi ja; intelligent zeker.** **Lees en laat alsjeblieft een berichtje achter ='3**

Met een krampachtig gevoel in je maag ga je terug je kamer in en kijk je op de klok. Half 12 Daar moest je dan maar gewend aan gaan raken. Je trekt een laatje open van je bureau en haalt er een potlood en een papier uit. Je maakt een korte brainstorm en schrijft alle namen op van ANBU leden die je kent en die jou kennen. Iedereen dus. Na een poosje heb je het hele blad vol geschreven. Je zucht diep en denkt na. Wie van deze zou je hebben kunnen gevolgd?
Het was niet moeilijk voor iemand om het door te hebben; intelligent was je zeker, want na nauwelijks twee minuten had je al meer dan tweederde van de lijst af kunnen strepen. Je bijt op je lip en bekijkt de laatste paar namen. Met een zucht weet je er nog een paar uit te krassen, net zolang tot er nog maar één over is
Je adem stokt in je keel als je ziet wie de ex-ANBU lid is die je heeft gevolgd. Trillend kijk je er nog even naar. Maar, hij is een ex-lid HOE kan hij je dan gevonden hebben? Beter, hoe kom jij van hem af? Je schudt je hoofd en draait je papier om terwijl je alle namen nog een keer opschrijft en opnieuw één voor één de namen uitkrast, net zolang tot je weer met één overblijft, weer diezelfde persoon. Je bijt op je lip uit zenuwen, net zolang tot je langzaam een druppel bloed uit je lip voelt lopen. Je ziet de druppel op het papier vallen, ironisch genoeg direct op de naam van die persoon. Snel lik je een druppel bloed van je lip en sta je op terwijl je het blad laat vallen; dit kon je niet alleen. Je had hulp nodig. Maar wie? Je zet je vingers tegen je hoofd en denkt even na; wie zou je kunnen helpen? Snel loop je even iedereen in je hoofd af tot je bij iemand eindigt. Oké, jullie waren geen vrienden, sterker nog, je kende hem nauwelijks, maar nu was hij toch wel handig. Met volle vaart ren je je kamer uit en ren je langs de deuren van iedereen, je blijft bij een deur staan en slaat er hard tegenaan.
Kisame-San! Open! Nu, eh! Roep je, je hoort wat geschuifel aan de andere kant van de deur, dan gaat die langzaam open. Kohaku? Wat moet je, het is verdomme midden in de nacht Klaagt Kisame, je tapt ongeduldig met je voet. Kisame-San ik had gehoopt dat dit niet hoefde, maar ik heb je hulp nodig, eh. Mompel je. Kisame peutert met zijn vinger in zijn oor. Wacht wacht wacht; dat kan ik niet goed gehoord hebben, herhaal wat je zei.
Je gromt wat en herhaalt wat je zei met extra pauzes tussen de woorden. Kisame glimlacht zelfvoldaan. Zo zo, de nieuwe ziet waar haar grenzen liggen? Oké, waar heb je me voor nodig. Zegt hij terwijl hij zijn scherpe tanden bloot lacht. Je bijt op je lip met een flinke deuk in je ego. . Ik moet een bepaalde ex-ANBU omleggen. Opdracht van Leider-Sama. Maar dat gaat me niet alleen lukken, ookal ken ik zijn technieken van binnen naar buiten, andersom en opzijnkop, eh. Zeg je, Kisame knikt begrijpend. En wie is dan die ex-ANBU van je? Vraagt hij, blijkbaar vol van zichzelf. Je glimlacht verbitterd.
. Hatake.. Kakashi Hatake.
Kisame valt stil, je kijkt hem aan. Hij kijkt wat gepuzzeld. Je zucht. Je weet toch wel wie dat is, eh? Vraag je, Kisame knikt langzaam. Maar, waarom moet je hem ineens omleggen? Vraagt Kisame twijfelend.
Nou, eens kijken hoe ik dit uit ga leggen, eh.. Mompel je, je denkt even na en begint met het uitleggen. Over hoe je gegijzeld zou zijn en dat hij de locatie van de basis wist.
Kisame mompelt wat en wrijft langs zijn kin, dan knikt hij. Oké, momentje, dan doe ik even mijn jas en dergelijke aan en pak ik Samehada.
Samehada, eh? Vraag je, Kisame zucht en knikt. Mijn zwaard. Legt hij uit, je maakt een oh en knikt als Kisame weer zijn kamer ingaat en de deur dichtdoet. Je wacht geduldig voor niet meer dan een minuut, dan komt Kisame weer uit zijn kamer. Hij kijkt je aan en knikt, je knikt terug. Dan kunnen we maar beter gaan, hm?
Je gromt wat en knikt, je draait je om en loopt door de gangen, met Kisame achter je aan. Je zet voorzichtig je voeten neer; je wilt niemand wakker maken, dan kan je nog eens in de problemen komen ook. Zodra je de basis uit bent kijk je even om je heen, dan naar Kisame. Hij knikt rustig jouw kant op, je knikt terug en draait je weer vooruit. Zonder enige aanleiding sprint je weg, je weet dat Kisame wel zal volgen; je weet het gewoon. Je voeten razen onder je lichaam, je handen achter je aan, je voeten lijken de grond niet eens te raken; je hoort je voetstappen nauwelijks. Die van Kisame kan je een eindje achter je horen; vind je het gek met dat gewicht, dan kan je je voeten niet licht bewegen. Je kijkt even over je schouder en vermindert je vaart. Kisame is misschien sterk, maar hij zeult wel overal dat zwaard mee naartoe. Tja, vissen zijn nou eenmaal niet zo flexibel en voordelig op land.
Kisame komt wat dichterbij omdat je wat langzamer bent gaan rennen. Je zucht kort; je wou er maar zo snel mogelijk zijn, het liefst nog voordat de zon op zou komen; stille moorden waren toch meer jouw pakkie aan. Kisame echter niet, hij had toch iets meer van ROOAOAAAARRR IK MAAK JE AF IK SCHEUR JE HOOFD ERAF RROOOAOAAAAARR GROOMMMMM VREES ME MWAHAHAHAHAHAH.
..
Dat beviel jou niet.
Je kijkt even naar de hemel, die kan je nog net tussen de bladeren door zien. De sterren waren helder; mooi, dan was de ochtend nog niet in aantocht. Je kijkt Kisame aan. Het is niet ver meer, eh. Zeg je, Kisame rolt zijn ogen. Dat had ik ook nog wel door.
Je stopt met rennen als je voor de poort van Konoha staat. Een koude rilling gaat door je ruggengraat, daarna overstroomt een raar warm gevoel je; je was thuis. ÃËcht thuis.
Je zucht en voelt het warme gevoel weer verdwijnen; dit was je thuis niet meer. Hier naar binnen gaan was eigenlijk net zoiets als je doodsvonnis tekenen.
Je kijkt over je schouder en probeert je gevoelens te verbergen; een Shinobi toont geen zwaktes. Kisame knikt jouw kant op en je loopt langzaam door de poort, datzelfde gevoel van toen je nog een kind waait je tegemoet; dat van de frisse avond, de geur van verse blaadjes in rondom je, en ookal frisjes buiten, toch nog prettig warm.
Hoe kon je dit ooit gedag hebben gezegd?


Reacties:


witch
witch zei op 19 jan 2010 - 17:28:

iedereen heeft tegenwoordig wat met kakashi of neit soms??
ik zal proberen vanavond nog mijn ges te maken.



MoLoveAnime
MoLoveAnime zei op 18 jan 2010 - 18:30:
Spannend!!! 8D Ikke wil, nee MOET verder lezen. 8D
Snel verder plz.? =D


DreadQueen
DreadQueen zei op 18 jan 2010 - 18:16:
ahhh...
waarom Kakashi?!
snel verder, wil namelijk weten hoe het afloopt!!
Xx.