FanFic.nl

Crush

23.

Het is stil in het huis. “Is iedereen weg ofzo?”� vraag ik. Bill schudt zijn hoofd. “Tom zit boven,”� zegt hij. Hij pakt mijn hand en trekt me mee naar de kamer. “Iets drinken?”� vraagt hij. Ik knik en vraag om een cola light. Niet veel later komt hij met twee glazen de kamer weer binnen lopen. “Die is van jou, ik hou niet van cola light.”� Legt hij uit. Ik grinnik en hij haalt zijn schouders op. “Kan ik er wat aan doen.”� Zegt hij. We ploffen op de bank en hij zet de tv aan. Er is een liedje op van Coldplay, wat ik verschrikkelijk vind en dat vertel ik hem ook. “Hoe kan dat nou, dat nummer is geweldig!”� roept hij verbaasd. “Kan ik er wat aan doen,”� zeg ik terwijl ik mijn schouders ophaal. Hij lach en slaat zijn arm om me heen. “Gek!”� zegt hij. Ik glimlach en zak tegen hem aan. Gek op hem, dat wel ja.

Opeens gaat de bel. Bill staat op om open te doen en komt terug met een meisje met lang bruin haar. “Ik haal Tom, wacht hier maar even,”� zegt hij verveelt, om daarna naar boven te verdwijnen. “Hey,”� zeg ik tegen het meisje dat een beetje onzeker om zich heen kijkt. Het is wel een mooi meisje. Ze is heel dun en heeft grote blauwe ogen. “Hoi,”� zegt ze terug. “Ben jij de vriendin van Bill?”� vraagt ze dan. Mijn wangen kleuren rood en ik schud mijn hoofd. “Nee, gewoon een vriendin,”� antwoord ik. Ze knikt en dan komt Bill weer binnen, met Tom achter zich aan deze keer.

“Hey Sam,”� zegt hij snel tegen mij, waarna hij een verleidelijk begint te kijken en zijn blik op het meisje naast me richt. Ik grinnik. Bill wenkt me en vraagt of ik mee naar boven ga. Ik kijk nog even naar Tom en het meisje en bedenk dan dat dat waarschijnlijk wel het beste is, voor ik dingen ga zien die ik niet wil zien. Bill lijkt te weten waar ik aan denk, ik zie zijn gezicht en we beginnen te gelijk te lachen. Ook Tom lijkt het door te hebben. “Ga nou maar dan!”� zegt hij een beetje geïrriteerd.

Bill trekt me aan mijn hand mee de trap op en blijft dan voor wat waarschijnlijk de deur van zijn kamer is, staan. “Nou ga je mijn kamer zien,”� zegt hij glunderend. “Spannend!”� Lach ik. Hij lacht ook en doet dan de deur open. Zijn kamer is kleiner dan ik had verwacht. De muren zijn wit, op een zwarte na en hij heeft een tweepersoonsbed. Verder staat er een bureau met allerlei papieren erop en een gigantische muziekinstallatie. Het valt me op dat de paar posters die hij aan de muur heeft hangen van dezelfde bands zijn die ik ook leuk vind. Hij ziet me kijken en vraagt of ik het leuk vind. Ik knik heftig. “Leuker dan mijn kamer,”� zeg ik. “Dan moet je hier maar blijven slapen,”� antwoord hij, gelijk krijgt hij blosjes op zijn wangen en kijkt hij weg. Ik giechel, wat is hij toch lief. “Misschien wel,”� antwoord ik. Zei ik dat nou echt? Zei ik dat ik hier wilde blijven slapen? Niet dat ik het niet wil, maar om dat nou zo tegen hem te zeggen, dat was niet echt te bedoeling.

“Ga zitten,”� zegt Bill terwijl hij een cd opzet. Ik kijk om me heen en vraag me af waar ik in hemelsnaam moet gaan zitten. Er staat een stoel in de hoek, maar daar liggen allemaal kleren op en het is ook zo suf om op zijn bureaustoel te gaan zitten. Het enige wat dan overblijft, is zijn bed. Een beetje zenuwachtig ga ik op zijn bed zitten, wat verassend zacht is. “Waarom was het zo saai?”� vraagt hij me dan. “Huh? Wat was saai?”� vraag ik, niet wetende wat hij bedoelt. “In het hotel. Toen ik je belde zei je dat je je verveelde,”� antwoord hij. Oh, dat bedoelt hij. Ik vertel hem over Franky en de rest. Dat ze zonder me weg zijn gegaan, dat er verder niets te doen was en dat ik eigenlijk niet alleen de stad in durfde. “Zo eng is Berlijn niet hoor,”� zegt Bill lief. “Wel voor een klein onschuldig meisje als mij,”� antwoord ik lachend. “Nou, volgens mij ben jij helemaal niet zo onschuldig,”� fluistert hij in mijn oor.

Ik word een beetje rood en kijk hem aan. “Oh nee?”� zeg ik meer dan dat ik het vraag. Hij schudt zijn hoofd waardoor zijn nog steeds overeind staande haren heen en weer wiebelen. Ik giechel even en Bill kijkt me verbaasd aan. “Sorry. Je haar, het beweegt zo leuk,”� leg ik uit. Nou lacht hij ook. “Ik ga het even anders doen,”� zegt hij en hij loopt zijn kamer uit, naar de badkamer.

Terwijl hij weg is kijk ik rond in zijn kamer. In de hoek staat een rek met honderden cd’s. Ik loop er naartoe en kijk wat er allemaal in staat. Een aantal bands ken ik niet, maar er zijn ook veel bij die ik helemaal te gek vind. Na de cd’s uitgebreid bekeken te hebben ga ik op bed liggen en blader ik even door de tijdschriften op de grond liggen. Tussen de tijdschriften ligt een ander schrift. Iets zegt me dat ik er niet in moet kijken, maar mijn nieuwsgierigheid wint het en ik sla het schrift open. Op de eerste paar bladzijdes staat niets, maar als ik doorblader kom ik tekst tegen. Net als ik wil beginnen met lezen gaat de deur open.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.