FanFic.nl

Crush

24.

Ik probeer het schriftje nog snel weg te leggen, maar het is te laat. “Wat doe je?”� vraagt Bill me. Zijn haren zijn plat en zijn make-up is weg. Ik kan niet goed aan hem zien wat hij voelt. Is hij boos op me? “Ik… Het spijt me, ik zag het liggen en vroeg me af wat erin stond en toen… Maar ik heb niets gelezen hoor!”� zeg ik, zo snel dat Bill volgens mij de helft niet verstaat. Hij komt op me aflopen en gaat naast me zitten. Als hij het schriftje uit mijn handen pakt raakt zijn hand vluchtig die van mij. Hij heeft koude handen. “Hier schrijf ik al mijn teksten en ideeën in op, voor nieuwe nummers. Het is alles wat ik voel en denk,”� begint hij te vertellen. “Het spijt me heel erg dat ik het wilde lezen,”� zeg ik. “Het geeft niet,”� antwoord Bill. Hij buigt naar me toe en zoent me. Ik lik over zijn lippen en hij opent zijn mond. We raken verwikkeld in een hevige tongzoen en Bill duwt me achterover op bed. Een tijdje liggen we zo, tot mijn telefoon gaat.

“Franky, wat is er?”� vraag ik als ik een ongelofelijke hoeveelheid lawaai op de achtergrond hoor. “Nou, ik heb een paar mensen uitgenodigd op mijn kamer en we hebben muziek aan staan enzo. Dus het kan een beetje lawaaiig zijn, dat je het even weet!”� schreeuwt hij door de telefoon. Ik hou de telefoon een stukje van mijn hoofd af en Bill kijk me verbaasd aan. “Dus ik moet slapen in die herrie?”� vraag ik Franky. Het is even stil en dan geeft Franky een bevestigend antwoord. “Ik hoop dat je het niet erg vind, zie je morgen!”� roept hij en dan hangt hij op. Wat ik het ook een eikel! Waarschijnlijk vind hij het al heel aardig van zichzelf dat hij mij heeft laten weten dat hij me de hele nacht wakker gaat houden.

Bill kijkt me even bezorgd aan. Ik zie er zeker erg kwaad uit. “Is alles goed?”� vraagt hij. “Ja hoor,”� knik ik sarcastisch. “Zo kijk je anders niet,”� lacht hij. “Ach, de jongen die de kamer naast mij in het hotel heeft, heeft besloten een feestje te houden vanavond en het is een behoorlijk kabaal,”� leg ik uit. “Dan slaap je toch hier!”� zegt hij enthousiast. Hij kijkt me aan met een lachend gezicht. “Vinden je ouders dat wel goed?”� vraag ik. “Mijn moeder en haar vriend zijn en niet en Tom vind het vast niet erg,”� antwoord hij opgewekt. “Oké,”� zeg ik dan terwijl ik mijn schouders ophaal. Als ik niet veel later naast hem op bed lig dringt het tot me door wat ik net gezegd heb. Oh mijn god, ik ga hier slapen. Ik ga bij Bill slapen. Mijn hart begint heftig te kloppen en de vlinders in mijn buik fladderen alle kanten op. Bill’s handen strelen door mijn haar. Ik kijk omhoog, naar hem. Hij is zo mooi. Ik zucht en vouw mijn lichaam tegen dat van hem aan terwijl hij zijn armen om me heen slaat.

Bill geeft mij kusjes op mijn wang. Langzaam open ik mijn ogen, ik was in slaap gevallen. “Hey,”� zegt hij. Ik glimlach. “Wil je ook wat eten?”� vraagt hij. Ik knik en loop achter hem aan naar beneden. In de gang hangt een spiegel, ik kijk er even snel in en schrik van wat ik zie. Mijn make-up zit overal! Nou ja, overal, het zwart onder mijn ogen is uitgelekt en het lijkt nu net of ik gigantische wallen heb. “Kon je niet even zeggen dat ik er zo uitzag!”� roep ik naar Bill. Snel haal ik het weg. “Ach, wat maakt het uit, ik vind het wel sexy,”� zegt hij lachend. Ik geef hem een duw en we lopen naar de kamer.

In de kamer aangekomen merken we dat Tom nergens te bekennen is, ook de keuken is leeg. “Ik bel hem wel even,”� zegt Bill en hij toetst het nummer van Tom in op zijn mobiel. “Waar zit je?”� hoor ik hem zeggen. “Oh, kom je wel eten dan?”� Hij rolt even met zijn ogen. “Oké, doei!”� zegt hij nog voor hij ophangt. “Of we even een pizza voor hem in de oven willen gooien. Wil jij ook?”� vraagt Bill, nu tegen mij. Ik lach. “Eten jullie altijd pizza ofzo?”� vraag ik hem. Hij denkt even na. “Als we alleen thuis zijn wel ja,”� antwoord hij. Ik haal mijn schouders op. “Doe mij ook maar dan,”� zeg ik. Bill loopt naar de vriezer en haalt er drie pizza’s uit. “Ik eet dat wat jij niet opkan wel op,”� zegt Bill as ik mijn mond open doe om te zeggen dat ik geen hele pizza opkan. “Oké,”� zeg ik lachend.

Net als de pizza’s klaar zijn komt Tom binnenwandelen. “Wat een timing! Ik heb honger,”� zegt hij. “Je mag hem zelf snijden,”� zegt Bill tegen hem, onze pizza’s zijn al gesneden. “Nou ja zeg, kan jij dat niet even doen. Ik heb een hele vermoeide middag achter de rug,”� protesteert Tom. “Hoezo dat nou weer?”� vraagt Bill. Hij komt gelijk op die vraag terug als Tom met zijn wenkbrauwen begint te wiebelen. “Laat maar. Kom Sam, voedsel,”� zegt hij en we lopen samen naar de kamer. Eenmaal op de bank geploft begint Bill hongerig zijn pizza naar binnen te werken. Lachend kijk ik naar hem. “Wat? Ik heb ook honger,”� zegt hij zonder ook maar even te stoppen met eten.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.