FanFic.nl

Crush

27.

“Goedemorgen,”� hoor ik zachtjes in mijn oor. Ik kreun even, open dan mijn ogen en kom erachter dat ik niet op mijn hotelkamer lig. Versuft kijk ik om me heen, opeens weet ik het weer, ik ben bij Bill! Een glimlach komt op mijn gezicht bij die gedachte. “Lekker geslapen?”� vraagt hij me. Ik zie en enorme bos zwart haar en twee mooie bruine ogen. Ik grinnik. “Ja hoor, jij ook?”� antwoord ik. “Heerlijk,”� zegt hij vrolijk. “Hoelang heb ik wel niet geslapen?”� vraag ik dan. Hij kijkt op de klok. “Eigenlijk wel lang, het is al 1 uur, heb ik je uitgeput?”� lacht hij. Ik geef hem een duw. “Moet je weg?”� vraag ik dan. “Ja, zo. We hebben een interview,”� antwoord hij. Ik zet een zielig gezicht op en gelijk kruipt hij weer bij me in bed. “Maar je mag hier wel blijven hoor, het duurt maar een uurtje,”� stelt hij voor.

Ik denk even na. Vandaag ben ik vrij, ze filmen niet de scènes waar ik in zit. “Oké,”� zeg ik. “Dan blijf ik nog wel een uurtje slapen.”� Ik ben echt onwijs moe, misschien heeft Bill me toch wel uitgeput. Vrolijk kijkt hij me aan. “Is goed hoor. Dan zie ik je straks. Welterusten!”� zegt hij terwijl hij me een kusje geeft, waardoor de helft van het woord een soort gemompel is. Hard begin ik te lachen. “Lach me niet uit!”� roept Bill beledigd. “Sorry hoor, maar het klonk zo lief,”� antwoord ik. Hij haalt zijn schouders op en begint me te zoenen. “Ga nou maar weg, straks kom je te laat,”� zeg ik, onze zoen onderbrekend. “Nou, oké dan, als je me zo graag weg wilt hebben. Doeg!”� zegt hij nog voor hij vrolijk de deur uitwandelt.

Als ik even later weer wakker word zie ik dat ik nog maar een half uurtje geslapen heb. Hm, wat moet ik nu gaan doen? Ik rol op mijn rug en kijk naar het plafond, wit. Dan rol ik op mijn buik en snuif ik de geur van de kussens op. Ze ruiken naar Bill, het ruikt heerlijk. Na nog even zo te hebben gelegen besluit ik op te staan en mijn make-up te gaan doen. Die kleren komen later wel, Bill zijn boxer en shirt zitten wel lekker.

Zijn make-up ligt op dezelfde plek als de avond ervoor. Ik gooi een plens water in mijn gezicht en begin oogpotlood, oogschaduw en mascara op te smeren. Daarna ga ik opzoek naar de foundation om na een tijdje tot de schokkende ontdekking te komen dat hij die niet heeft. Shit, wat nu? Zonder foundation zie ik er echt niet uit. Mijn huid is bleek en vertoont af en toe rode vlekjes. Ik twijfel even, maar trek dan de kastdeurtjes open. Mijn blik glijdt over de make-up spullen van zijn moeder, neem ik aan, en godzijdank zie ik een potje foundation staan. Ik smeer een heel dun laagje op mijn gezicht zodat ze het hopelijk niet door heeft. Tevreden kijk ik in de spiegel, kan er mee door.

Ik loop weer terug naar de kamer van Bill en ga op het bed zitten. En nu? Ik begin weer in zijn tijdschriften te bladeren maar na een paar minuten ben ik dat ook wel zat. Zuchtend sta ik op en loop ik naar zijn kledingkast. Als ik de deuren open doe krijg ik de schrik van mijn leven. Zoveel kleren heb ik volgens mij nog nooit bij elkaar gezien! En dan zeggen ze dat ik shopverslaafd ben en te veel kleren heb. “Is het leuk?”� hoor ik dan achter me. Mijn hart maakt een sprongetje, het is Bill! “Hey, jij bent snel terug!”� zeg ik vrolijk. “Ja, het duurde niet zo lang,”� antwoord hij. “Maar wat doe jij in mijn kledingkast?”� vraagt hij dan. Ik grinnik.

“Ehm… Kijken?”� zeg ik voorzichtig. “Oh, heb je zelf geen kleren ofzo?”� zegt hij wijzend op dat wat ik aanheb. Ik kijk naar beneden en zie dat ik nog steeds in Bill zijn spullen rondloop. “Oh ja, ik kleed me wel even om,”� zeg ik. Ik wacht tot hij weg gaat, maar hij vertrekt geen spier. “Bill!”� roep ik. “Ja?”� vraagt hij onschuldig. “Laat mij me eens even omkleden,”� zeg ik liefjes. “Mag ik dat niet zien ofzo?”� vraagt hij. Ik schud mijn hoofd. “Waarom niet? Ik heb het toch al gezien?”� gaat hij verder. Mijn wangen worden rood. Hij loopt naar me toe en pakt me bij mijn heupen. “En het was mooi…”� zegt hij.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.