FanFic.nl

Crush

28.

Bill duwt met zijn vinger mijn kin omhoog en geeft me een klein kusje. Ik open mijn mond en zijn tong speelt een spelletje met die van mij. De vlinders in mijn buik vliegen alle kanten op, hij is zo lief. Ik woel met mijn handen door zijn haar en hij streelt langzaam mijn rug. Na een tijdje houdt hij op. “Kleed je maar om, ik ga wel even kijken wat Tom aan het doen is,”� zegt hij. Ik glimlach en hij loopt de deur uit.

Snel trek ik mijn kleren aan. Zodra dat gebeurd is loop ik de gang over op zoek naar Tom zijn kamer. Die is niet moeilijk te vinden als ik me herinner dat ik hem gisteren uit de deur tegenover de kamer van Bill zag komen. Terwijl ik naar de deur toe loop hoor ik er inderdaad stemmen uit komen. Net als ik de deur open wil doen hoor ik mijn naam. “Wat wil je nou met Sam dan?”� hoor ik Tom vragen. “Hoezo?”� vraagt Bill op zijn beurt. “Nou, hoe zit dat dan met Nena?”� vraagt Tom weer. Een schok gaat door me heen. Nena? Wie is Nena in godsnaam? “Weet ik veel hoe het zit. Nena is super knap en leuk, maar Sam is gewoon geweldig.”� Antwoord hij. “Dus je maakt het uit met Nena?”� vraagt Tom. “Ja. Nee. Ik weet het niet, ik bedenk het nog wel.”� Zegt Bill. Ik voel me alsof ik dood ga. Hoe kan hij me dit aandoen? Eerst ga ik met hem naar bed en dan blijkt dat hij iemand anders heeft? Tranen stromen over mijn wangen en ik vlucht de badkamer in.

Langzaam zak ik op de koude stenen. Wat een eikel! Waarom doet hij me dit aan? Ik wist wel dat het te mooi was om waar te zijn. Ik wist wel dat ik niet goed genoeg voor hem was, maar ik wil gewoon weer niet naar mezelf luisteren. Ik krijg weer waanideeën. Hij zei dat hij van me hield. Gisteren, vannacht. Maar dat zal wel niet waar zijn. Hoe kan hij nou van iemand als ik houden? Zwarte strepen stromen over mijn gezicht en druipen op het donkerblauwe shirtje wat ik aanheb. Alle make-up die ik zorgvuldig opsmeerde is er binnen een paar minuten weer af.

Opeens bonkt er iemand op de badkamerdeur. “Sam, zit jij daarbinnen?”� hoor ik de stem van Bill. “Ja, ik ben even mijn make-up aan het bijwerken,”� antwoord ik zo normaal mogelijk. Gelukkig gelooft hij het meteen. “Oké, ik ben beneden, kom je zo?”� vraagt hij. Ik knik, maar realiseer me dan dat hij dat natuurlijk niet kan zien. “Ja, is goed. Tot zo,”� antwoord ik en ik hoor hoe hij langzaam de trap afloopt.

Wat nu? Ik kan moeilijk naar beneden gaan en doen alsof er niets aan de hand is. Dat kan ik gewoon niet, ik mag dan een soort van actrice zijn, maar dat gaat echt niet. Ik zeg wel dat ik net gebeld ben door Peter, en dat hij zei dat we vandaag toch een scène moeten opnemen. Ja, dat doe ik, dat geloofd hij vast. Snel haal ik de uitgelopen make-up van mijn gezicht af, doe ik nieuwe op en loop ik naar beneden.

Bill zit alweer te eten voor de tv, alsof er niets aan de hand is. Ergens ben ik gewoon heel erg boos en wil ik tegen hem gaan schreeuwen. Ik doe het niet. “Wil je ook wat?”� vraagt hij me. “Nee, dankje. Ik werd net gebeld door Peter en we moeten vandaag toch een scène doen, dus ik moet weg,”� antwoord ik. Hij kijkt me teleurgesteld aan. Is het echt of gespeeld? Waarschijnlijk is hij gewoon blij dat hij van me af is zodat hij naar dat Nena mens kan. “Sorry,”� zeg ik voor ik mijn jas pak en de deur uitloop zonder hem ook maar een klein kusje te geven.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.