FanFic.nl

Crush

29.

Zodra ik op mijn hotelkamer ben knapt er iets. De tranen stromen over mijn wangen. Waarom doet hij nou zoiets? Hij zei dat hij van me hield. Ik ben verdomme met hem naar bed geweest! Het lijkt wel een slechte soapserie. Was het dat maar. Ik haat hem. Ik haat hem omdat ik van hem hou. De rest van de dag breng ik door op mijn hotelkamer, liggend op bed, huilend. Bill stuurt me nog een sms’je en belt me zo’n acht keer, maar ik neem niet op. Ik wil hem niet spreken, ik kan het niet.

De volgende dag kom ik expres laat mijn bed uit, zodat ik de vrolijke verhalen van de rest van de crew niet hoef te horen. Ik kleed me aan, graai snel een broodje van het buffet beneden en loop dan naar buiten. “Sam! Hé Sam, wacht nou even!”� Franky komt me achterna gerend. Hè bah, daar heb ik dus geen zin in. “Hoe was je vrije dag?”� vraagt hij me. “Super,”� antwoord ik, hij hoeft niet te weten van mijn depressieve huildag. “Je hebt toch niet te veel last van het lawaai gehad?”� vraagt hij dan. Lawaai? Waar heeft hij het nou weer over? Opeens weet ik het weer, zijn feestje. “Oh nee hoor, nergens last van gehad,”� antwoord ik. Hij knikt.

Mijn scènes gaan die dag opvallend goed. Ik speel de scènes waarin ik ruzie heb met Franky dus kan ik lekker al mijn frustratie eruit gooien. Ik scheld, schreeuw en sla en Peter vind het geweldig. “Super, Sam! Waar haal je het toch weg?”� zegt hij meer dan dat hij het vraagt. Ik haal mijn schouders op. Opeens zie ik dat er iemand op me af komt lopen, iemand die ik niet wil zien. “Ik ben klaar toch?”� vraag ik Peter. Hij knikt dus ik pak snel mijn spullen en loop weg. Ik loop echter niet snel genoeg en na drie straten word ik ingehaald.

“Wacht nou even!”� roept Tom naar me. “Waarom?”� vraag ik hem. “Wat heb je in godsnaam met Bill gedaan?”� vraagt hij me terug. “Wat heb ik met hem gedaan? Rot toch op, Tom!”� roep ik net iets te hard. “Ssst!”� zegt hij, bang om herkend te worden. Ik zucht en loop weer door. “Sam, toe nou even! Hij mist je.”� Zegt Tom in een poging me te laten stoppen. “Dan gaat hij toch naar zijn andere vriendinnetje toe? Hij heeft me echt niet nodig,”� zeg ik terug. Deze keer stopt Tom met lopen. “Zijn andere vriendinnetje?”� vraagt hij. “Doe niet zo stom, ik heb jullie horen praten,”� antwoord ik boos. Hij kijkt even verbaasd maar zodra hij doorheeft waar ik het over heb worden zijn ogen groot als schoteltjes. “Nena is gewoon…”� begint hij. “Nena is gewoon wat?”� vraag ik kwaad als hij niet verder praat. “Nena is gewoon een trut, ze gebruikt hem.”� Zegt Tom. “Oh ja? En waarom is ze dan wel zijn vriendin?”� roep ik uit. “Omdat hij haar niet kan dumpen, ze dreigt naar de pers te stappen met details over zijn privéleven enzo,”� antwoord hij weer. “Dat is dan vervelend voor hem,”� zeg ik.

We zijn inmiddels bij mijn hotel aangekomen. Opgelucht stap ik de deur door, in de hoop dat Tom buiten blijft. Hij trekt zich er echter niets van aan en loopt doodleuk mee naar binnen, de trap op. Zelfs als ik mijn kamer binnen ga loopt hij achter me aan. Hij wil wel heel graag dat ik Bill vergeef. “Sam, toe nou, hij houdt echt van je,”� smeekt hij me bijna. “Yeah, right,”� antwoord ik.

Hoe kan ik hem nou geloven? Als hij echt van me hield had hij er echt niet nog een vriendinnetje bij gehad. Tom gaat op mijn bed zitten “Ik weet dat gewoon, ik voel het,”� antwoord hij. Ik kijk hem aan. Zijn ogen zijn hetzelfde als die van Bill. Ik zie dat hij het meent. Hij pakt mijn hand en trekt me naar zich toe. “Hoe kan het dan dat jij hier zit en hij niet?”� roep ik terwijl ik mijn hand losruk, de badkamer inloop en de deur hard dichtsla. Ik hoor hoe Tom zucht en vervolgens de deur uitloopt.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.