FanFic.nl

Crush

38.

Twee handen sluiten zich om mijn middel zodra ik de deur van de zogenoemde studiowoning achter me dichttrek. Ik had uiteindelijk toegegeven aan mijn behoeftes en Bill gewoon gebeld. Dus nu ben ik hier. “Je bent er!”� klinkt het enthousiast. Ik draai me om en kijk recht in de mooie ogen van Bill. “Hey!”� Meer tijd om iets te zeggen heb ik niet, want hij drukt meteen zijn lippen op de mijne. Hij likt over mijn lippen waarna ik gewillig mijn mond open. Onze tongen beginnen een gevecht en al snel glijden zijn handen onder mijn shirtje. “Bill,”� probeer ik te zeggen, maar doordat mijn tong zich nog steeds in zijn mond bevind gaat het een beetje moeilijk. “Ja?”� vraagt hij, de zoen onderbrekend. “We staan in de gang,”� zeg ik. Hij kijkt even om zich heen, knikt dan en zoent me weer. Ik leg mijn handen op zijn borst en duw hem van me af. “Wat is er?”� vraagt hij. “We staan in de gang,”� zeg ik weer. “Nou en?”� vraagt hij schouderophalend. Hij wil me weer vastpakken maar ik duw hem lachend weg. “Ik ga geen sex met je hebben in de gang,”� antwoord ik. “Wel ergens anders?”� vraagt hij meteen. Deze keer haal ik mijn schouders op. “Misschien wel,”� Ik schenk hem een mysterieuze glimlach en loop dan voor hem uit.

Twee stappen later voel ik weer die handen, deze keer iets dwingender. “Kom dan,”� hijgt Bill in mijn oor, hij heeft zin. “Waarheen?”� vraag ik expres onverschillig. Er komt geen antwoord. Wel word ik vooruit geduwd. Na een paar meter laat hij me los om vervolgens een deur te openen en mij naar binnen te duwen. Het is aardedonker in de ruimte, maar toch weet Bill me weer te vinden. Of beter gezegd, weten de lippen van Bill me weer te vinden. Onze tongen vinden elkaar weer en het duurt niet lang voor zijn handen ook mijn shirtje weer gevonden hebben. In één beweging trekt hij het over mijn hoofd, waardoor onze zoen even verbroken wordt. Mijn ogen zijn inmiddels redelijk gewend aan het donker en ik kijk geïnteresseerd om me heen.

Het is een kleine ruimte, die waarschijnlijk niet gebruikt wordt. Er staan grote stellingen aan een wand, maar er staat niets op. Naast dat is de ruimte leeg. “Waar zijn we?”� vraag ik terwijl Bill met de sluiting van mijn bh bezig is. “Maakt dat wat uit?”� kleine zoentjes belanden op mijn buik en mijn bh beland op de grond. “Vraag het me gewoon af,”� antwoord ik. Hij grinnikt even en verteld dan dat we in een soort opslagkamertje staan. Het kamertje wordt al jaren niet meer gebruikt, wat ik al dacht. “Oké,”� zeg ik, waarna ik mijn handen in zijn nek leg en hem naar me toe trek. Zijn shirt is inmiddels ook uit en ik begin aan zijn riem te frunniken. Gelukkig zit deze niet al te ingewikkeld in elkaar en het duurt dan ook niet lang voor zijn broek op de grond beland.

Een glimlach komt op mijn gezicht bij het zien van zijn strakgespannen boxer. Plagerig streel ik erover heen wat er in resulteert dat hij als een bezetene mijn broek naar beneden trekt en een condoom uit zijn broekzak vist terwijl ik zijn boxer uit doe. Dan verdwijnt ook mijn string en duwt hij me hardhandig tegen de muur. Een harde kreun komt uit zijn mond zodra hij bij me binnen dringt. Ik vouw mijn benen om zijn rug zodat hij nog dieper gaat, wat er voor zorgt dat ook ik mijn gekreun niet binnen kan houden.

Ik heb mijn handen om Bill zijn bovenlichaam gevouwen en hij streelt met zijn vingers door mijn haar. Als we na een tijdje genoeg gekalmeerd zijn besluiten we ons aan te kleden en naar de ‘woonkamer’ van de studiowoning te gaan. “Voor ze me té erg gaan missen,”� zegt Bill serieus. Zijn overdreven arrogante toontje zorgt bij mij voor een lachbui, maar hij trekt zich er niets van aan, pakt mijn hand en neemt me mee naar de gang. Het duurt niet lang voor we de rest van de band gevonden hebben. Luid gelach kondigt hun aanwezigheid in de kamer aan. Gelach wat meteen stilvalt zodra wij binnenkomen. “Wat was er zo grappig?”� vraagt Bill nadat ik iedereen begroet heb. “Oh, dat is niet voor meisjesoren bedoeld,”� antwoord Tom. “Nou ja zeg,”� ik maak een verontwaardigd geluid en plof dan op de bank. Bill haalt zijn schouders op, hij weet dat het toch geen zin heeft om tegen zijn wederhelft in te gaan. “Drinken?”� vraagt hij dan. Ik knik en niet veel later komt hij terug met twee glazen cola waarna hij naast me op de bank komt zitten. Dankbaar neem ik een slok en nestel ik me tegen hem aan.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.