FanFic.nl

Crush

41.

We liggen een tijdje op zijn bed. Zoenend, knuffelend en luisterend naar zijn muziek. Opeens staat hij op en pakt hij een kladblok van zijn nachtkastje. Driftig begint hij te schrijven, maar als ik wil kijken wat hij precies schrijft trekt hij het weg. “Wat is het?”� vraag ik dan maar. “Mijn songteksten, ik bedacht me opeens wat,”� antwoord hij snel, voor hij verder schrijft. Ik glimlach en ga weer op zijn borst liggen, wachten tot hij klaar is. Gelukkig schrijft Bill snel en het duurt dan ook niet lang voor ik zijn lippen weer op die van mij voel.

“Kom, we gaan even naar beneden, kijken wat de rest uitspookt,”� stelt hij na een tijdje voor terwijl hij me aan mijn hand omhoog trekt. De rest is echter niet erg interessant bezig, merken we zodra we de kamer instappen. Drie jongens liggen onderuitgezakt op de bank naar een film te kijken. “Dode boel hier,”� mompelt Bill, net hard genoeg zodat ze het verstaan. “Ach, moe,”� antwoord Georg. De andere twee knikken en focussen zich dan weer op het scherm. Opeens komt er een man binnenlopen die ik niet ken. Hij heeft een petje op en kleed zich redelijk jong, hoewel zijn gezicht verraad dat hij dat niet meer is. Bill lijkt van hem te schrikken, maar hersteld zich snel. “Kom, we gaan weer naar boven, niets te doen hier,”� zegt hij waarna hij me aan mijn hand weer mee de trap op neemt.

Bill zijn mond raakt de mijne, hij likt over mijn lippen en ik open mijn mond om zijn tong naar binnen te laten. Samen wankelen we naar het bed. Ik laat me erop vallen en voel de zachte lakens onder me. De handen van Bill glijden onder mijn shirtje, er loopt een rilling over mijn rug. Ik glimlach, hij onderbreekt onze zoen om mijn shirtje over mijn hoofd uit te trekken. Bewonderend kijkt hij me aan. “Kijk niet zo.”� Zeg ik. “Kan ik niks aan doen, je bent mooi.”� Antwoord hij. Ik bloos en trek hem weer naar me toe. Mijn handen glijden over zijn rug, onder zijn shirt. Hij tilt zijn handen op zodat ik het shirt uit kan trekken. Ik voel zijn naakte huid op die van mij en draai me bovenop hem. Zijn handen strelen mijn schouders en gaan omlaag naar de sluiting van mijn bh. Dan stopt hij opeens. Verbaasd kijk ik hem aan.

“Tom, wat doe jij in godsnaam hier?”� roept hij boos. Ik draai me om en zie Tom in de opening van de deur staan. Snel schiet ik onder de dekens, hij hoeft me niet in mijn bh te zien. “Ik… Ehm… Sorry, maar David wil je spreken.”� Stamelt hij. “En dan blijf je daar zo staan kijken? Heb je ooit van kloppen gehoord?”� raast Bill door terwijl hij snel zijn shirt weer aantrekt. “Jezus, stel je niet zo aan, ik zeg toch sorry?”� zegt Tom nu. “Het zal wel.”� Zegt Bill voor hij zich weer op mij richt. “Ik ben zo terug.”� Zegt hij. Hij geeft me een kusje op mijn wang, werpt nog een laatste boze blik op Tom en loopt dan de deur door.

Dan kijkt Tom weer naar mij. “Sorry,”� zegt hij. Ik haal mijn schouders op, hij kon er ook niets aan doen toch? “Kan je me mijn shirtje even geven?”� vraag ik hem. Een ondeugende grijns komt op zijn gezicht. “Tom! Geef me mijn shirtje!”� roep ik. “Waarom?”� vraagt hij. “Omdat ik niet in mijn bh wil blijven zitten,”� antwoord ik. “Waarom niet?”� vraagt hij dan. “Omdat ik het dan koud krijg,”� zeg ik chagrijnig. “Daar had je net anders geen last van,”� lach hij. Ik bloos en werp hem een boze blik toe. “Nu wel dus geef mijn shirtje!”� roep ik. “Ik wil je wel warm komen houden hoor, heb toch niets beters te doen,”� zegt hij schouderophalend. “Tom! Doe normaal!”� zeg ik geschokt. Hij lacht en gooit mijn zwarte shirtje naar me toe. “Dan niet,”� zegt hij. Snel trek ik mijn shirtje aan en stap ik onder de dekens weg.

Als ik achter Bill aan naar beneden wil lopen houdt Tom me tegen, verbaasd kijk ik hem aan. “Ik zou daar nu niet heen gaan,”� zegt hij, mijn blik beantwoordend. “Waarom niet?”� vraag ik meteen. “Hij praat met David en die was niet zo vrolijk,”� antwoord hij. “Wat is er dan?”� zucht ik. “Geen idee, Bill zal zo wel weer boven komen,”� zegt Tom terwijl hij weer zijn schouders ophaalt. Opnieuw zuchtend laat ik me weer achterover op het bed vallen waarna Tom naast me komt liggen. “Je houdt van hem hè?”� vraagt hij me. Verbaasd kijk ik hem aan, waarom vraagt hij dat? “Rustig maar, hij houdt ook van jou, zie ik aan hem,”� gaat hij verder. “Hoe kan je dat nou zien?”� vraag ik, opnieuw verbaasd. “Tweeling,”� is het enige wat hij zegt voordat hij wel naar beneden loopt. Ik besluit zijn advies op te volgens en blijf boven wachten tot Bill terugkomt. Nadenkend op het grote bed.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.