FanFic.nl

Good Luck

Hoofdstuk 6

Wat is dit? Ik voel mezelf rood worden.
"Liefje, ik heb wat thee voor je!" roept mijn moeder terwijl ze mijn kamer binnen komt lopen. Ik laat van schrik het briefje vallen en draai me snel om.
Mijn moeder kijkt me verbaasd aan. Hopelijk ziet ze het briefje niet.
"Lieverd, wat ben je rood! Voel je je wel lekker?" zegt mama en zet een kop thee op mijn bureau. Ik knik snel en kijk naar buiten. "Kijk mam, het sneeuwt." zeg ik. Buiten dwarrelen grote witte vlokken rustig naar beneden. Mijn moeder glimlacht en gaat voor mijn raam staan. "Het is wel erg veel, ik zal op buienradar kijken wat er vannacht valt." zegt ze. Ik knik en zet mijn computer aan. Ik hoor mam weglopen, waarna de trap kraakt. Ik kijk naar het beeldscherm. "Welkom" zegt het. Ik zucht, en raap het briefje van de grond.
Zou dit van Willem zijn? Vast. Maar ik was op Kai, of ik vond hem leuk.
Ik heb hem ook een tijdje niet meer gezien. Ik open Msn en typ mijn wachtwoord in. Ondertussen neem ik een slok van mijn thee.
Hm, 5 online... En ik klik msn weer weg, ik heb momenteel geen zin in een praatje met iemand. Ik wil net internet openen als Willem een gesprek opent.

Willem.. zegt: Hee Mirjam, hoe ist?

Ik staar naar het scherm, en zie zijn schermafbeelding. Hem met een zonnebril. Hier zou ik over kunnen dromen. Okee, hoofd erbij Mirjam!
Ik sluit msn snel, ik wil niet met hem praten nu.
"Mirjam! Telefoon!" hoor ik mijn moeder roepen. Ik sla mezelf voor mijn hoofd. Zou dat Willem zijn? Of wacht, nee, hij heeft mijn nummer niet toch?
Ik ren snel naar beneden en neem de telefoon aan die mijn moeder vasthoudt.
"Mirjam?" zeg ik.
"Allootjes Mirrie!" schreeuwt Linda door de telefoon. Ik moet de telefoon gewoon een meter van mijn oor afhouden, ik kan wel doof worden.
"Wat moet je?" zeg ik zacht.
"Gewoon even bellen joh! Vrolijk je vast van op muts!" schreeuwt Linda.
"Muts? Maar jij bent zeker weer opgeknapt?" vraag ik.
"Jahoor, het gaat weer super! Maar moet weer gaan, doei!" schreeuwt ze en gooit op. Ik grijns en leg de telefoon terug. Mijn moeder staat lachend toe te kijken. Ik lach mee. Gekke Linda ook.
"Heb je je thee al op?" vraagt mijn moeder, nadat ze is bijgekomen.
"Nee, zal het even opdrinken." zeg ik lachend en loop naar boven.
Als ik weer aanschuif bij mijn computer zie ik op mijn mobiel dat ik een berichtje heb. Van Kai.
Hee Mirjam, heb je zin om morgenmiddag na school iets leuks te doen? Ik verveel me altijd op woensdagmiddag haha
Ik glimlach en stuur wat terug.
"Mirjammeke! Eten!" schreeuwt mama. Ik ren naar beneden en zie mijn broertje en mijn moeder al aan tafel zitten. Ik schuif snel aan en mijn moeder laat een gehaktbal op mijn bord ploffen. Mijn broertje krijgt er ook één, die meteen aanvalt. Ik pak de pot appelmoes en draai het open. Ondertussen denk ik steeds aan Willem. Nee Kai. Hm, aan wie? "Ho Mirjam, zo is het genoeg hoor!" lacht mijn moeder. Ik kijk en zie dat alle appelmoes uit de pot is. Ik lach een beetje mee, en dip een stukje gehakt in de appelmoes.
Kai is ook leuk, maar ik heb hem nog niet zo vaak gezien. Maar dat kan wel.
En Willem, die is leuk en knap. Maar na wat hij mij heeft aangedaan weet ik niet of ik hem leuk wil vinden. Ik zucht.
Kan het nog erger worden?

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.