FanFic.nl

Journey through the Mono region {tijdelijke stop}

Episode Five - "I told you I'm not scared!" part 1

Het was 's middags en het schoot niet echt op met de reis van Thomas en Noa. Om de vijf minuten moesten ze stoppen, omdat Noa een pokémon zag die ze wilde vangen, maar het mislukte de hele tijd. Ze had al met vijf pokémon een gevecht gehad! Met een Starly, Wurmple, Zigzagoon, Aipom en een Sentret. Maar alle pokémon waren gevlucht of hadden Vulpix verslagen. Noa was het ondertussen zat geworden en Thomas al helemaal.
'Je kunt echt nooit een topco-ordinator worden als je zo door gaat!' momperde Thomas.
'Wat weet jij daar nou van?' zei Noa kwaad terug. 'Trouwens, dit is pas mijn eerste officiële dag als pokémontrainer, dus je moet niet boos op me worden!'
'Ik ben pas een week trainer en ik heb al twee pokémon!' zei Thomas.
'Oh, wat ben je toch goed!' zei Noa sarcastisch.
'Toevallig wel ja, en mijn Eevee is zelfs al geevolueerd naar Umbreon!'
'Gewoon dom geluk', zei Noa.
'Jaja! Weet je niet hoe moeilijk is om een Umbreon te krijgen?'
'Training en maanlicht', zei Noa. 'Volgensmij is hij geevolueerd vlak voor ik je ontmoette, nietwaar?'
'Klopt', snauwde Thomas. 'Ik wilde dat ik je nooit ontmoet had! Ik had je gewoon moeten laten staan bij die stomme Ursaring!'
'Dan heb je ook een hart van steen!' riep Noa.
'Dan heb ik dat maar, beter dan last van jou hebben!' riep Thomas terug.
'Dan zoek je het maar zelf uit!'
Noa draaide zich om en keerde Thomas de rug toe. Thomas deed precies hetzelfde. Maar opeens sprong Vulpix uit zijn pokéball.
'Vulpix!' riep Noa verbaasd. 'Wat doe je nou?'
'Pix! Vulpix!' riep Vulpix en hij keek boos.
'Ja hoor eens, hij begon!' antwoordde Noa.
'Pix!' riep Vulpix en hij rende naar Thomas toe.
'Pix, Vulpix, Pix, Pix!'
'Ik denk er niet over', snauwde Thomas.
Maar toen sprong ook Umbreon uit zijn pokéball en even later Starly.
'Starrr, Starlyy!'
'Umbre, Umbreon!'
Even draaide Noa zich om en keek naar Thomas. Daarna keek ze naar Starly, Vulpix en Umbreon. Het was dan moeilijk te beseffen, maar zonder Thomas was het veel slechter met haar afgelopen. Dan had de Ursaring haar waarschijnlijk verwondt of misschien wel vermoord... Ze staarde naar Thomas rug, maar hij zag er niet uit alsof hij zich bedacht had.
Maar toch was dat wel zo, al wist Noa dat niet.
'Noa...' zei Thomas en hij draaide zich om. 'Sorry, ik had niet zo moeten reageren. Ik begrijp dat je alle pokémon wilt vangen die je tegenkomt, dat heeft iedereen als beginnende trainer.
'En ik had niet zo stom moeten doen over Umbreon', zei Noa. 'Want Umbreon is een geweldige Umbreon, nietwaar Umbreon?'
Ze bukte zich en aaide Umbreon over zijn vacht.
'Umbreon!' zei Umbreon vrolijk.
'Pix, Vulpix!'
'Starrr, Starly!'
Thomas en Noa lachten en namen de pokémon terug in hun pokéballs.
'Als we hen toch niet hadden...' zei Thomas.
'... dan zou alles fout gaan', zei Noa.
Ze liepen verder en even later sprong er een Seedot uit een boom.
'Seedooot!' riep de Seedot.
'Woaaah!' zei Noa en ze deinsde achteruit.
'Dat is maar een Seedot', lachte Thomas.
'Lach jij maar', zei Noa gefrustreerd. 'Ik heb nog nooit in zo'n bos gelopen en ik denk de hele tijd dat er een Ursaring achter ons staat.'
Thomas lachte en ging achter haar lopen.
'Wat doe je?' vroeg Noa.
'Boeeeeee!' riep Thomas. 'Ik ben een Ursaring en ik ga je op eten!!!'
'Ha-ha', zei Noa sarcastisch. 'Zo snel ben ik nu ook weer niet bang te maken.'
Maar toen ze een stap naar voren zette, viel ze opeens door een gat naar beneden.
'Woaaaaaaaaaaaaaaah!' schreeuwde ze en na een enorme val naar beneden, kwam ze terecht in een ondergrondse tunnel.
'Noa!' riep Thomas van boven. 'Alles oké?'
'Prima!' riep Noa terug. 'Kom ook naar beneden! Dit is een ondergrondse tunnel!'
'Pas op, ik kom eraan!' riep Thomas en Noa deed snel een stap opzij.
Thomas kwam naast haar neer.
'Wauw', zei hij gefascineerd. 'Wat voor pokémon zouden hier leven?'
Hij pakte zijn pokédex maar deze keer wist Noa het beter.
'Deze grot staat echt niet op de pokédex, sukkel', zei ze. 'We zijn waarschijnlijk de eerste die hem ontdekken.'
'Des te beter!' zei Thomas vrolijk. 'Waar wachten we nog op, we gaan deze grot verkennen!'
'Er is hier geen licht', antwoordde Noa. 'Alleen het licht hier van boven.'
Ze wees naar het gat boven hen.
'Oh, maar daar weet ik wel iets op', zei Thomas. 'Umbreon, kom eruit!'
'Umbreon.'
Umbreon kwam uit zijn pokébal en de ringen op zijn uit begonnen op te lichten.
'Umbreon is onze zaklamp', zei Thomas lachend.
'Umbreon!' zei Umbreon vrolijk.
'Ohja!' zei Noa die Umbreon nog eens opzocht op haar pokédex.
Umbreon is een Pokémon die van maanlicht houdt. Als een Eevee genoeg training heeft gehad en aan het maanlicht wordt blootgesteld evolueert hij in een Umbreon. In staat van opwinding scheidt zijn huid een gif af om zichzelf te beschermen tegen de vijand. Als het donker wordt beginnen de ringen op zijn lichaam op te lichten om iedereen in de buurt schrik aan te jagen.
'Dus als het donker wordt gaan zijn ringen oplichten?'
'Ja, dat zie je hè?' zei Thomas.
Noa stopte haar pokédex terug in haar rugzak en pakte Vulpix' pokéball.
'In dat geval wil ik Vulpix ook uit mijn pokédex, kom maar Vulpix!'
'Pix!'
'Waar was dat voor nodig?' vroeg Thomas.
'Een beetje gezelschap', zei Noa.
'Ben ik niet gezellig dan?' vroeg Thomas beledigd.
'Niet echt', lachte Noa.
Ze liepen verder de grot in.
'Baaaaaaaaaaaat, Zubaaaaaaat!'
Noa schrok en pakte in een reflex Thomas' hand. Toen ze elkaar aankeken liet Noa zijn hand snel los.
'Ben je bang?' vroeg Thomas, maar zijn stem klonk plagerig, terwijl hij het eigenlijk serieus bedoelde.
'Nee', zei Noa snel. 'Ik ben niet zo snel bang te maken.'
'Jaja', zei Thomas lachend. 'Dat is maar een Zubat hoor!'
'Wist ik wel, hoor!' snauwde Noa.
Maar ze voelde zich niet echt op haar gemak in deze donkere grot. En he tleek even net alsof er vanalles uit het verleden naar boven kwam, al snapte ze niet waarom.
'Wacht, wach even!'
'We moeten hier snel weg, lieverd, snel!'
'Maar ik kan niet harder, wacht even!'
'Ze komen ons achterna, je moet rennen, je móét!'
Wat was dat?
Noa bleef plotseling stilstaan. Wat was dat, wat ze net hoorde? Twee stemmen?
'Wat is er?' vroeg Thomas.
'Hoorde jij dat ook?' fluisterde Noa.
'Wat?'
'Die stemmen...'
'Stemmen? Ik hoorde geen stemmen.'
Thomas keek haar bezorgd aan.
'Misschien verbeelde ik het me', zei Noa en ze liep verder.
Thomas bleef nog even staan, maar liep daarna snel achter haar aan.
'Wacht op mij!'

Reacties: