Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » Cinema Bizarre » Cogito Ergo Sum » Hoofdstuk 4.4

Cogito Ergo Sum

5 feb 2010 - 11:32

757

0

192



Hoofdstuk 4.4

Shin trok zijn knieën nog dichter naar zich toe en wenste dat hij het gewoon had laten gebeuren. Het was Strify, het kon nooit verschrikkelijk zijn geweest. Maar het is niet gebeurd en nu was Strify weg. De blondine was niet eens achter hem aangerend. Alles wat hij had gedaan was zijn naam roepen. En nu was het te laat om nog achter hem aan te gaan. Het was over. Hij had het verpest. Een klop op de deur liet Shin opkijken en hij glimlachte zwakjes toen Hikaru zijn hoofd om de deur stak. “Mag ik binnenkomen?”¯ fluisterde hij zachtjes. Shin knikte en schoof zo mogelijk nog verder in het hoekje van de kamer. Hikaru sloot de deur achter zich en kwam naast Shin op het bed zitten. Hij vouwde zijn benen onder zich, in kleermakers zit, en draaide zich naar de blondine.

“Hoe gaat het?”¯ vroeg de zwart-harige jongen zacht. Shin haalde zijn schouders op. “Het gaat wel. Ik kom er ooit wel overheen,”¯ zei Shin met een zwak glimlachje. Hikaru trok een mondhoek op en keek Shin medelijdend aan. Eigenlijk vond Shin dat een beetje vervelend, maar hij had geen zin om er wat van te zeggen. “Ik ehm.. Shin? Ik kan altijd met je praten, toch? En dan zal je het tegen niemand zeggen, ook niet tegen Haru?”¯ mompelde Hikaru en hij keek de blondine hoopvol aan. Shin ging rechtop zitten en keek Hikaru raar aan. “Ja, je kan me alles zeggen. En nee, ik zal het niet doorvertellen,”¯ zei hij langzaam. Hikaru zuchtte diep en speelde wat met Shin’s dekbed. "Nou ehm..," begon Hikaru mompelend. Ikhebeenvriendje," flapte hij er ineens uit en de jongen keek met grote ogen op naar Shin. Shin liet alles even op zich inwerken en keek Hikaru toen niet begrijpend aan. "En dat is erg, omdat?" vroeg hij langzaam. De zwart-harige jongen keek Shin zuchtend aan. "Misschien moet ik je wat over hem vertellen," zei hij zacht. De blondine knikte en keek Hikaru geduldig aan.

"Hij werkt in een club. Ik weet niet precies welke, maar het kan best dezelfde zijn als waar Strify werkt. En hij.. hij is niet een danser ofzo, maar meer iemand die de dansers leidt en zegt wat ze moeten doen. Een soort.. manager? Denk ik zo. Anyway, hij is dus niet echt een goede jongen, een beetje zo'n jongen die je een slechte invloed noemt. Daarentegen heet hij, best ironisch, Romeo en is hij voor mij wel heel lief. Maar hij is echt een slechte invloed. Ik weet niet wat ik moet doen, Shin. Hij is zo lief voor me, en ik ben ontzettend verliefd, maar ik weet dat het fout zal gaan," legde Hikaru uit en de tranen stonden in zijn ogen tegen de tijd dat hij klaar was. Shin keek zijn beste vriend medelijdend aan en sloeg zijn armen om het trillende lichaam. "Het komt wel goed, Hikaru," suste Shin zachtjes. Hikaru snikte zacht. "Wat zou jij doen?" Shin leunde weer iets naar achter en keek Hikaru bedenkelijk aan. "Ik weet niet, hangt er vanaf wat hij mij wil laten doen. Als hij me in de club wil hebben zou ik zeker weten weggaan, maar als hij me niks opdringt zou ik hem vergeven voor wat hij als werk doet," mompelde Shin vaag en hij beet zacht op zijn lip. "Een beetje wat je met Strify zou doen?" merkte Hikaru op.

Shin keek op naar zijn Japanse vriend. Waarom wist Hikaru altijd hoe hij zich voelde? Hoe kwam het dat de jongen zo goed door zijn muur van bescherming heen kon kijken? Langzaam knikte Shin en hij wendde zijn blik af. "Maar dat doet er niet toe, ik heb het verpest," mompelde de blondine en hij wreef vermoeid in zijn ogen. "Dat weet je niet. Als het voorbestemd is, komt alles weer bij elkaar. Als mensen voorbestemd zijn om elkaar te kennen, zullen ze elkaar leren kennen," zei Hikaru geruststellend. "Hoe doe je dat toch?" zei Shin, half grinnikend. "Hoe doe ik wat?" vroeg de zwartharige jongen niet-begrijpend. "Zo vaag zijn, maar toch zo wijs. En je hebt bijna altijd gelijk," legde Shin grijnzend uit. Hikaru stompte hem speels tegen zijn schouder. "Bijna?" De blondine grinnikte. "Bijna." De twee jongens begonnen te lachen en Shin ging op het bed liggen. Niet veel later kwam Hikaru naast hem liggen en de blondine sloeg beschermend zijn armen om de andere jongen heen. Shin drukte een kus op Hikaru's zwarte haren en sloot zuchtend zijn ogen. "Laten we hopen dat je nu ook gelijk hebt."


Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.