Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » Twilight » When I fall in love with a wrong kind of Monster. » ``16

When I fall in love with a wrong kind of Monster.

24 feb 2010 - 19:30

1134

0

199



``16

Sam rolde met zijn ogen en keek me aan. < je bent hier altijd welkom, dat weet je Paige. > ik knikte. < en natuurlijk verplichten we jou niet om hier te blijven > ik glimlachte. < maar we verbieden het je wel om met Aiden om te gaan> mijn glimlach verdween en ik vocht tegen de drang mijn middelvinger naar hem toe uit te steken. < sorry,> zei ik. < maar daar trek ik me niks van aan. > ik stond op en maakte me uit de voeten. Mijn vader kwam me acherna, ik ging buiten in het zand zitten terwijl ik begon met nadenken. Mijn vader kwam naast me zitten en keek me een paar volle minuten aan.< Paige > zei hij. < je blijft uit hun buurt, en dat is de laatste wat ik erover zeg> vervolgens stond hij op en liep weg. < mocht je willen> fluisterde ik terwijl ik zuchtte. We zouden zien..



Ik verkocht mijn wekker een harde stomp en draaide me weer terug om. Ik wilde niet opstaan. Pfft. Ik dacht terug aan gisteren avond, Dean zou naar het reservaat gaan en ik mocht van mam gewoon op de Forks Highschool blijven. Mijn moeder vond dat mijn vader het wel goed bedoelde, maar overdreef. Kreunend stond ik op. Ik had Aiden gister niet hoeven zien, maar vandaag wel. Ik deed alles wat ik moest doen en uiteindelijk deed ik de deur open toen Emma aanbelde. < hé > zei ze. < waar was je gisteren ?> Ik beet op mijn onderlip. < sorry > zei ik. < ik was gister misselijk > ze knikte. < en dean ?> ik glimlachte. < die zit vanaf gister hier op de reservaat op school > Emma trok een vies gezicht maar knikte toen. < goed dan > zei ze. We kwamen al snel aanrijden op school en meteen zag ik mijn droomwagen al staan. Ik beet op mijn onderlip en trok mijn blik snel weg. Er zou niks gebeuren. < Hé> zei Emma, toen ze op het elektrische bord keek. < Beeldende kunst valt uit > ik trok een raar gezicht. < verdomme > zei ik. < ik heb het 3e uur pas beeldende kunst. > Emma rolde met haar ogen. < ik ga even de stad in dan, ik moest zo zie zo na schooltijd, dus dit komt wel goed uit > Ik knikte. < is goed dan> zei ik en zwaaide naar haar, vervolgens liep ik naar mijn kluis. Ik liep de gang in, en op dat moment liep Aiden de gang uit, ik zag hem een blik naar me toe werpen en ik kroop dieper weg in mijn sjaal, en deed alsof hij lucht was. Ik pakte mijn spullen en liep de aula in. Ik naar de hoek van de aula en ik zag dat Richard, Becky, Sam en Brandon er al waren. Ik ging naast Richard zitten en hij glimlachte naar me. <ik hoor dat je rug vanaf nu onbeschermd is, zal ik hem vanaf nu beschermen > ik trok mijn wenkbrauwen op. < nee dank je wel, liever niet > hij haalde zijn schouders op en grijnsde < dan niet > ik rolde met mijn ogen en keek rond in de aula. Toevallig kruiste mijn blik met die van Aiden en ik zag hem met grote ogen naar mijn kaak kijken. O Kut, daar had ik niet op gerekend. Ik rukte mijn blik los en richtte me op het gesprek. Ik praatte eventjes mee, en voelde me ongemakkelijk omdat Aiden nog steeds naar me staarde. Op dat moment rilde mijn telefoon. Ik zag dat het Dean was en nam op.< He Paige > zei hij vriendelijk. < bel je om te controleren of ik met uhum ben ?> Eventjes was het stil. < nee > zei hij daarna onzeker. < ik bel je om te vragen of jij mijn rekenmachine nog hebt ?> Ik beet op mijn onderlip. < die zit volgens mij nog in mijn kluis, heb je hem nodig ?> Hij grinnikte. < ik kom hem zo halen, ga eventjes naar de achterkant van de school > ik zuchtte en haalde diep adem. < Dat je zo snel bent, betekend niet dat je je hoeft uit te sloven > hij grinnikte. < weet ik > zei hij. < maar ik doe het toch > ik rolde met mijn ogen. < ik kom eraan > zei ik hij grinnikte. < goed, want ik ben er al bijna > ik rolde met mijn ogen. Ik voelde de blik van Aiden me volgen maar toen ik zijn kant op keek wendde hij snel zijn blik af. Ik schudde mijn hoofd en pakte snel mijn rekenmachine uit mijn kluis en liet naar de achterkant van school. Dean stond er al te wachten. < weet je > zei hij toen hij zijn rekenmachine had. < ik zou als ik jou was nog steeds uit de buurt van Richard blijven> ik fronste. < waarom ?> hij rolde met zijn ogen. < Ik zal maar zeggen.. uhum, misschien wil hij nog wraak van dat corvee gedoe > ik rolde met mijn ogen. < natuurlijk niet > Dean keek bloedserieus. < ik zeg alleen maar; let op> ik zuchtte en hoorde de bel gaan. < je moet opschieten wil je op tijd komen > hij rolde met zijn ogen. < no problem > zei hij en vloog weg. Ik schudde met mijn hoofd terwijl ik me omdraaide en tegelijkertijd mijn agenda pakte. Hmm, aardrijkskunde, dus naast Aiden. Ik slikte, maar Dean was weg, dus misschien kon ik naast Richard gaan zitten. Ik liep naar de klaslokaal, en Aiden keek niet eens op of om toen ik de lokaal binnenkwam. Richard zat met een chagerijnig gezicht helemaal achterin. < Richard! > riep ik vrolijk toen ik zag dat Prutten er niet was. Ik zag dat aiden heel lichtjes zijn hoofd draaide, en daarna weer terug. Richard begon te grijnzen. < kijk eens wie we daar hebben > ik grijnsde en slenterde naar hem toe. ik gooide mijn tas op de vrije tafel naast hem en schoof aan. < vind je het erg als ik je nieuwe buurvrouw wordt ?> Richard rolde met z'n ogen, < nee hoor, helemaal niet > Ik grijnsde toen ik zag dat de handen van Aiden tot vuisten vormden. < zit er misschien toch een goeie kant aan dat Dean weg is > ik fronste grijnzend. < hoezo dat> vroeg ik, hij gooide zijn arm over mijn schouder en trok me naar hem toe. < gewoon > zei hij vrolijk. Hij schudde me los en zuchtend pakte ik mijn tas, en op dat gingen de boxen in de klas af. : Leerlingen in lokaal A110, aardrijkskunde, De heer Prutten is helaas afwezig, jullie kunnen naar de Aula. Ik grijnsde en schoof mijn stoel achteruit en stond op. En op dat moment gebeurde er iets vreemds, mijn armen begonnen zomaar uit het niks te tintellen. Ik klampte me vast en de tafel terwijl ik weer normaal probeerde te kijken, en met normaal bedoel ik; zonder dat alles draait. Ook mijn benen begonnen te tintellen en het gevoel spreidde zich over heel mijn lichaam. Ik zag nog dat Aiden me bezorgd aankeek, en vervolgens zag ik de plafond, ik was gevallen, en toch ging het getintel door. Wat gebeurde er ?


Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.