Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » Harry Potter » When a muggle meets a Weasley. » Hoofdstuk 5: Ik moet het haar vertellen

When a muggle meets a Weasley.

25 feb 2010 - 18:38

1208

0

347



Hoofdstuk 5: Ik moet het haar vertellen

Vrijdag 's middags stond ik bij mijn kluisje. Mmm geschiedenis, wiskunde, wat nog meer? 'Yes!' riep Gina uit. Van schrik liet ik mijn boeken vallen.
'Mens, wil je me niet zo laten schrikken.' Zei ik humeurig. 'Sorry hoor, brompot' zei Gina beledigd. Ik bleef maar denken aan Ginny. Er was iets met haar dat niet normaal was.
Niet menselijk.
'Ik heb morgen een date! Kan je het geloven, met Teun. Oh my god, heb je hem gezien hij is zo’n hottie!' Hottie? Sinds wanneer zegt zij dat? 'Ik heb kleren nodig voor morgen! Je moet mee! Please?' ze keek me met grote puppy ogen aan. 'Natuurlijk meid, geen date voordat ik je kleding heb goedgekeurd. Maar, euh, mag Ginny mee?' 'Of course mag ze mee! Hoe meer mensen, hoe meer ze me kunnen helpen een mooie jurk te kopen.' Dat was dus een deal.
Zo kon ik Ginny goed in de gaten houden.
De avond was echt geslaagd. Gina had een prachtige jurk, Ginny een mooi topje en ik een leuke muts en een sjaal. Tja, het was althans al bijna herfst.
Toen Ginny en ik Gina thuis hadden afgezet, reden we door naar mijn huis. Ze had nog steeds geen fiets, dus zat ze bij mij achter op.
'Hé, hoe ga jij eigenlijk naar huis?' Vroeg ik toen ik mijn fiets afstapte. 'Mijn ouders komen me zo ophalen.' 'Oh, oké. Wil je nog even binnen komen?' 'ja graag.' zei Ginny.
Toen we in de gang stonden vloog mijn broertje me aan. 'Heb je gezoend?' 'Nee, ei, ik was aan het shoppen met mijn vriendinnen.' 'o, jammer.' En hij rende weer naar zijn kamer.
'Sorry hoor, die broertjes ook van tegenwoordig.' zei ik verontschuldigend. 'Geeft niks, ik heb ook broers.'
'Dag Ginny' Zeiden mijn ouders tegelijk. 'Dag mevrouw, meneer' Zei ze beleeft terug. 'Leuke avond gehad?' vroeg mijn moeder. Ze was altijd net teveel betrokken. 'Ja, we gaan naar boven.' Zei ik gauw.
'Leuke kamer.' Zei Ginny. 'Thanks, zo tijd om te roddelen. Vertel heb jij een crush?' Vroeg ik en ik liet me op mijn bed ploffen. Ik had best een gezellige kamer, al zeg ik het zelf.
Het was licht roze met een mooi hemelbed. Een mini kroonluchter hing aan het plafond.
'Ja, eigenlijk wel. En jij?' Het viel me op dat we samen steeds closer werden. Niks was raar of gíªnant bij Ginny. Ik kon haar alles vertellen.
'Ik nog niet, maar vertel wie is het' vroeg ik nieuwsgierig. Ze begon over ene Harry te praten. Na een uur hoorden we iemand op de deur kloppen. Wie klopt er nou op de deur, als je een bel hebt? Mijn broertje, Rick, spurtte de trap af en trok als een bezetene de deur open.
Zijn mond viel even open toen hij de ouders van Ginny in de deuropening zag staan.
'Dag meneer en mevrouw Weasley!' Zei ik. Rick rende zonder een woord te zeggen weer de trap op. Voor het eerst in mijn leven was hij een paar minuten stil.
Mijn ouders waren gezellig aan het kletsen met de ouders van Ginny.
Ginny en ik gingen maar naar boven, het onderwerp was namelijk nogal boring voor tieners.
'Hé, wat is dat eigenlijk?' Ik pakte een stokje uit Ginny's tas. Ze griste het gelijk uit mijn handen. 'Ik ga.' Zei ze abrupt. 'Gin, wacht! Sorry, ik bedoelde niet.' Verder kwam ik niet.
Op de trap barste Ginny in tranen uit. 'Ik kan het niet langer meer, Veer. Ik wil het je zo graag vertellen! Echt waar, maar ik kan het niet. Ik mag het niet.' Huilend keek ze me aan.
'Ik wil je niet verliezen. Je bent me vriendin, een van de beste die ik heb.'
Even was ik in shock. Vriendin, dat is waar. Ik was haar vriendin. 'Shh, kom maar.' Zei ik troostend. Zo zaten we samen op de trap, met Ginny huilden naast me.
Ik wreef zachtjes over haar rug en haalde haar haren uit haar gezicht.
Toen kwamen onze ouders de gang binnen. 'Wat is hier aan de hand?' Vroeg mijn vader verbaasd. 'Pap, mam,' begon Ginny en ze ging staan. 'Ik kan dit niet meer, Vera is mijn vriendin. Ik kan niet eeuwig tegen haar blijven liegen. Ik wil het haar vertellen.'
'Schat, je weet dat het niet gaat' zei haar moeder.
'WAAROM NIET, IK VERTEL HET HAAR, OF JE HET NOU WILT OF NIET!' schreeuwde Ginny uit. Dat was raar, Ginny had altijd een lieve glimlach op haar gezicht.
Nu was ze een en al woede. Waarom? Geen idee. Het had ieder geval met dat stokje te maken. Toverstok, schoot er in mijn hoofd. Nee, dat is onzin. Ik had nooit zoveel Disney-films moeten kijken. Tovenarij bestaat niet. 'Sorry,' stamelde ik, 'ik hoef het niet te weten. Het is mijn schuld. Ik pakte dat stokje en-' 'Wat? Heb je het haar laten zien?' Vroeg meneer Weasley woedend. 'Nee, ze pakte het zelf. Het zat in mijn tas.' zei Ginny
'Het spijt me zo.' Zei ik. Ik wist mezelf geen houding te geven.
'Kom we gaan Ginny.' Zei meneer Weasley. 'Sorry lieverd, ooit zul je het begrijpen.' Zei mevrouw Weasley tegen mij. 'Nee, ik ga niet mee, niet voordat ze het weet.' Zei Ginny koppig. 'GINNY WEASLEY!' schreeuwde meneer Weasley 'Je bent niet voor niks naar een dreuzelschool gestuurd. Het is te gevaarlijk, als ze het weet. Je weet wat voor waarschuwingen het ministerie geeft!' Weer dat woord. Dreuzels. Wat was dat? Mijn school? Dreuzelschool? Meneer Weasley trok Ginny mee.
'Sorry' verontschuldigde mevrouw Weasley zich. Ginny en haar ouders verdwenen
door de deurpost.
Ik rende naar mijn kamer en liet me huilend op bed vallen.
Stommerd, zei ik tegen mezelf. Eindelijk een nieuwe vriendin en dan jaag je haar weg! Ik wilde Gina bellen, maar ze was in gesprek. Zeker met een van haar nieuwe populaire vriendinnetjes. Barbiepoppen, dat waren het. Een steek ging door me heen. Dit was het dan. Vera is nu officieel vriendloos.
Ik miste Gina verschrikkelijk. Net alsof ze dood was, de oude Gina dan.
De nieuwe Gina was zo'n meisje, waar ik een hekel aan had. Roddelen was een van haar grootste hobby's geworden. Oké, ik roddelde ook, maar met mate. Ze ging nu vaak uit, naar de disco. De oude Gina hield niet van disco's, nu danst ze daar elk weekend. Tot ongeveer 4 uur 's avonds. Ik vroeg pas nog of ik mee mocht, maar ze zei dat dat misschien te heftig voor me was. Tss te heftig, net alsof ik een kleuter was.
Ik schrok van mezelf. Nog nooit had ik lelijk over Gina gedacht. Was ik jaloers? Nee, onmogelijk. Niet op haar. Niet op een Barbie. Ja, ze was veranderd in een Barbie.
Ze was niet meer de oude Gina.
Niet de Gina van samen lachen om niets. Nu moest ze lachen om jongens en stomme grapjes van de opper-Barbie. Niet meer de Gina van samen een comedy kijken.
Nu moest ze naar romantische films kijken, naar films met veel seks erin.
Zou ze met Teun ook... Niet aan denken Veer. Wie was die Teun eigenlijk? Weer zoiets, vroeger vertelde ze me alles. Nu wist ik niet eens met wie ze een date had.
Na het avond eten kroop ik gelijk in bed.
Huilend viel ik in slaap.


Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.