Hoofdcategorieėn
Home » Tokio Hotel » Een appartement in Berlijn. » 12.
Een appartement in Berlijn.
12.
Nikki pov.“Dit was geweldig Bill, behalve met die fotograaf dan. Dat was minder.”¯ “Ja ik weet het. Ik maak t elke week mee, dus blijven we beter een tijdje binnen.”¯ “Ja, ik hou van je Bill.”¯ “ik ook van jou hoor. Zouden mijn broertje en jou vriendin al thuis zijn?”¯ vraagt Bill me terwijl ik de sleutel in t gat steek. “Denk het niet, het is 3 uur geleden dat k Carmen heb gesproken en toen waren ze nog in Magdeburg.”¯ Net op het moment dat ik Magdeburg zeg horen we de volgende lift opengaan. “Gutentag!”¯ hoor ik achter me, en word vast gepakt met 2 armen om mijn middel. “Hallo Carmen, je zou best die tv uit mijn handen mogen halen, het word best zwaar.”¯ “Ik doe het wel.”¯ Bill pakt de tv aan en laat hem bijna vallen. “JEZUS wat zwaar!”¯ “Valt best mee mietje.”¯ Zegt Carmen en pakt de televisie weer op en schuift hem verder onze huiskamer in. “Georg en Gustav komen zo, Gustav neemt zijn nieuwe vriendin mee, dus die kan ook mooi helpen.”¯ aldus Tom.
Tom pov.
“Hallo, we zijn niet meer in de vrouwenhandel hoor, jullie willen zo nodig verhuizen. Wij niet. Wij hadden ook alles zelf moeten tillen hoor meneer Kaulitz!”¯ zegt Carmen en Nikki te gelijk. “We voelen t aan hé chickie wat we beide willen zeggen!”¯ en Nikki geeft Carmen een boks. “Omygod! Een spin aaah!!”¯ “Waar?”¯ vraagt Nikki iets te droog. Voor ik t weet zit Bill in mijn armen. “Tom, Tom haal hem weg!”¯ “Ja daag! Doe het zelf!”¯ “Wat is der nou stelletje meiden.”¯ Zegt Nikki cooltjes “Lach maar!”¯ zegt Carmen vanaf de keukentafel. “ik pak hem wel.”¯ -DINGDONG!- “Daar zul je ze hebben.”¯ Lach ik en loop naar de deur. Ik doe de deur open en zie daar Chantal staan achter Gustav! “Wat? Jij hier?”¯ vraag ik moeilijk. “Ja, Gustav is mijn vriend. En ik was jullie makelaar dat klopt.”¯ Zegt Chantal rustig waardoor ik rood word. Ze lopen langs me heen, en ik houd Gustav tegen. “Leuke meid.”¯ “Rot toch op Kaulitz, houd jij t maar bij jou chickie’s.”¯ “Ja KAULITZ.”¯ Lach ik. Ik word rood en loop snel door naar mijn appartement. Ik doe hem open en schuif alles naar binnen en zet ze op een goede plek. Phoe wat is het warm. Dan komt mijn broertje binnen en begint me te helpen. “DEZE KAMER IS VAN MIJ!”¯ roept ie uit de grootste kamer. “Echt niet, wat word mijn kamer.”¯ We houden bijna een half uur discussie tot Carmen, Georg, Chantal en Nikki binnenkomen.
Reacties:
Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.