FanFic.nl

Georg lovestory

H5

De dagen gaan langzaam voorbij, maar gelukkig komt de vakantie er aan. Ook het concert van Tokio Hotel komt dichter bij... Bijna iedere dag denk je aan ze en probeer je wat goede woorden te vinden om te gaan zeggen. Je wil natuurlijk niet wanhopig overkomen én je wil orgineel zijn. Anders merkt hij je vast niet op. Hopenlijk denkt hij dan heel even aan jou. Alleen al die gedachte geeft je kippenvel. Snel probeer je je weer te concentreren. Je zit tenslotte weer bij monster en die heeft zijn naam natuurlijk niet voor niets.

Je ziet Iris klungelen met haar paralelschakeling en probeert haar te helpen. Je steld haar een paar vragen en al snel krijgt ze door hoe het werkt. ‘weetje?’, zegt Iris, ‘binnenkort staat de winnaar in de Hitkrant’ ‘Ja, vet spannend.’ Dit onderwerp bevalt je wel en gelijk slaan jullie weer aan het zwijmelen. ‘Ik kan niet wachten om Bill te zien’ begint Iris, terwijl ze toch nog wat van de les probeert op te steken. ‘Hij lijkt soms net een leeuwtje, maar dan echt heel aaibaar’. Je schiet bijna in de lach bij die gedachte, maar je kunt je gelukkig nog net inhouden. ‘Weet je Iris.. ik hoop gewoon dat ik met hem kan praten’ ‘praten?’ ‘Ja, praten. Misschien krijgt hij dan wel een oogje op me en dan is het veel makkelijker.’ Je word al misselijk bij het idee dat hij je niet zou zien staan of je voorbij zou lopen. Snel probeer je jezelf op andere gedachten te brengen. Hij zou toch ook gek zijn om jou te laten staan? ‘Iris? Wat zou Georg, mij leuk vinden staan denk je?’ ‘Jemig Wian, daar vraag je me wat.’ ‘toe nou Iris. Jij weet het beste wat me wel of niet leuk staat...Please..’ Je krijgt het gevoel alsof je bijna met je knieen op de grond zit. Nu moet ze wel voor je vallen! (vriendschappelijk dan hè?)

Het duurt even maar dan reageert ze toch.. ‘Ik zou denk ik gewoon één van je zwarte jeans doen met dat shirt wat wel iets van een jurkje weg heeft.’ Je denkt even na en zegt: ‘is dat niet te zwart?’ ‘Als je je haar gewoon los doet en verder niet te veel zwart draagt, moet het kunnen.’ ‘Ja.. ach ja waarom ook niet.’ Iris gaat verder: ‘Hij heeft toch ook een keer gezegt dat je je niet te veel voor hem hoeft uit te dossen?’ Ja daar had ze gelijk in. Dat had je laatst gelezen in een interview. Zo lang het meisje zich soms wel wil uit dossen vond hij het wel goed. Hij vond ook juist dat een meisje gewoon lekker comfortabele kleding moest dragen. Na de laatste les loop je met Iris naar de trein. Oei... pff was dat even schrikken. Het scheelde ook maar weinig. Bijna was je tegen een lantarenpaal aan gelopen. Je bent ook zo’n dromer.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.