Hoofdcategorieën
Home » Tokio Hotel » Angel, don't you cry » Hoofdstuk 3
Angel, don't you cry
Hoofdstuk 3
Moon en ik zeggen allebei niets, we zijn sprakeloos. Ik wil wel iets zeggen, maar er komt gewoon geen geluid uit mijn mond die ondertussen al open hangt.
‘jij bent dat meisje van … ‘ zegt Bill als hij naar mij wijst maar zijn zin niet afmaakt van verbazing.
‘Bill, wat scheelt er?’ vraagt Tom.
Er valt even een stilte.
‘Hallo, ik ben Moon en dit is mijn vriendin Angel.’ zegt Moon opeens.
De jongens begroeten ons. ‘Hallo’
‘Wat doen jullie hier backstage? En hoe zijn jullie hier eigenlijk geraakt in de eerste plaats?’ vraagt Tom.
‘We wilden jullie graag eens ontmoeten.’ Zeg ik terwijl ik besef dat iedere fan dat eigenlijk wel wil.
Tot onze grote verbazing staan de jongens nog altijd voor ons, en zijn ze niet al weggehaald door hun bodyguards of zelf weggegaan. ‘En nu staan jullie hier voor ons. Wow, ik wist zo goed wat ik ging zeggen, maar nu ben ik alles vergeten.’ Probeer ik op een grappige manier te zeggen om de ongemakkelijke sfeer die er tussen ons hangt weg te krijgen.
‘Ja, dat komt natuurlijk omdat je mij ziet en dat ik nog veel beter ben in het echt’ zegt Tom lachend.
We beginnen allemaal te lachen. Ik voel Bill zijn ogen op mij gericht staan, af en toe wegkijkend naar Tom. ‘Kom anders even mee naar onze kleedkamer?’ vraagt Bill.
Natuurlijk gaan we mee en we lopen door de gang naar de deur die Bill openhoud en iedereen binnenlaat. In de kamer stonden een paar rekken waar kleding ophing, voor de rest stond er een grote zetel en een salontafeltje. ‘Ga maar zitten’ zegt Tom terwijl de rest al zit, en ik en Moon alleen nog rechtstaan. Ik en Moon zette ons in een zetel waar nog niemand in zit. ‘Het is hier best gezellig’ zeg ik als ik rondkijk. Bill lacht een beetje in zijn eigen. Ik kijk hem aan en lach.
‘Wil iemand iets drinken?’ vraagt Georg
‘Geef ons maar een cola’ Zegt Moon vriendelijk. Ze weet dat dat mijn lievelingsdrank is.
Georg schenkt ons een cola in en zet de glazen op het tafeltje. Voor Bill, Tom, Gustav en zichzelf schenkt hij ook iets in. Moon en ik zijn helemaal gefascineerd door het feit dat we bij Tokio Hotel zitten als Tom en Bill iets aan het vertellen zijn wat ze hebben meegemaakt bij het vorige concert. Ineens word er op de deur geklopt en direct erna gaat hij open.
‘Hier zijn jullie, ik ben jullie al de hele tijd aan het zoeken. Jullie gingen toch naar de tourbus?’ zegt een man die nog steeds in de deuropening staat. Hij ziet mij en Moon zitten en stelt zich snel even voor. ‘Hallo, ik ben de manager van deze jongens, David Jost. En jullie zijn?’
‘Angel en Moon’ antwoord ik.
‘Zo, ik zal even de security roepen om jullie buiten te laten’ Hij wil zijn telefoon nemen als Bill recht schiet. ‘Neen!’
Zowel David Jost als ik en Moon kijken Bill verbaasd aan. Waarom is hij ineens zo heftig?
Tom, Georg en Gustav kijken ook op.
Bill staat nog altijd recht. ‘ze moeten nog hier blijven’ hapert hij. Het is even stil. Hij denkt na. ‘Ik moet…’ hij stopt een seconde. Ik zie dat hij het ter plekke verzint. ‘Ik moet hun de tourbus laten zien, ik heb juist beloofd dat ik hun zou rondleiden in de tourbus.’ David Jost kijkt naar ons.
‘Okee, ik zie jullie dan wel in de tourbus. Tot zo.’ En hij loopt de deur uit en gooit die achter hem dicht met een zachte klap.
We staan allemaal recht en volgen de jongens richting de tourbus. We komen voorbij dezelfde deuren als waar ik en Moon eerder al doorkwamen. Ik loop als laatste, Moon loopt een beetje voor me. Ze is al helemaal aan het flirten met Tom, haar kennende. Bill komt langs me lopen. Wat is hij groot! Hij lacht zachtjes. Dan doet hij iets wat ik niet had verwacht dat hij zou doen bij een meisje dat hij eigenlijk nog maar een half uurtje kent. Hij pakt mijn hand vast en trekt me mee de eerstvolgende kamer in. Ik weet niet wat me overkomt, waarom hij het doet. We staan nu redelijk dicht tegen elkaar. Ik tegen de deur, Bill voor me. Ik voel me een beetje ongemakkelijk omdat we in deze positie staan en ik hem eigenlijk helemaal niet ken, realiseer ik me nu.
‘Ik kan soms rebels zijn, hopelijk vind je dat niet erg’ zegt hij sexy met zijn hoofd niet verder dan 10 centimeter van het mijne vandaan.
‘Ik ook’ zeg ik een beetje verlegen terug.
Ik bijt op mijn lip, niet om hem te versieren, maar ik deed het gewoon zonder ik het echt besefte. Hij lachte opnieuw.
‘Jij weet wel hoe je indruk moet maken’ Ik kijk hem vragend aan.
‘Je zocht oogcontact tijdens een concert en knipoogde, je dringt de backstage binnen en dan bijt je ook nog op je lip.’ Zegt hij plagend, maar op een lachende toon. Nu heb ik pas door dat ik op mijn lip beet. Ik verschiet lichtjes van het gedacht dat ik dat daadwerkelijk deed en loop langs hem door meer de kamer in. Er staat een tafeltje, twee stoelen en een zetel. Ik zet me in de zetel. Bill kijkt om en loopt naar me toe. Hij komt naast me zitten.
‘Weet je, in 4 jaar heb ik geen relatie gehad en ben ik niet verliefd geweest. In interviews zeg ik altijd dat liefde moet komen als het komt, en dat het dan liefde op het eerste zicht moet zijn. Dat is zo, daar geloof ik in. En ik wil van iemand houden, en zeker weten dat die persoon evenveel van mij houd. En toen ik jou daar zag staan in het publiek, wist ik het. Dat was liefde op het eerste zicht bij mij. Ik weet niet of jij hetzelfde voelt, maar ik voel me onbegrijpelijk goed als ik bij jou ben. Ik weet dat ik je eigenlijk helemaal nog niet ken, maar ik kan niet negeren hoe ik me voel. Dit heb ik in geen jaren meer gevoeld.’
Zo een liefdesverklaring heb ik nog nooit gehad. Wow. Bill kijkt me nog steeds aan met hetzelfde lieve gezichtje als zojuist. De spanning stijgt. Mijn hart begint sneller te kloppen. Hij komt dichter naar me toe. Onze hoofden zijn nu maar 5 centimeter van elkaar verwijderd. Ik voel zijn adem. Ik sluit mijn ogen. Een paar seconden later voel ik zijn tongpiercing over mijn tong glijden.
Reacties:
Go, Bill, go, Bill!
He strikes! En dan ook nog eens voor Tom :']
Dat hij een rebel is moest ik echt hard om lachen..
Geen idee of dat de bedoeling was.
<3
dit is echt een mooie liefdesverklaring,
het is zo lief,
xx