Hoofdcategorieėn
Home » Tokio Hotel » Verhuisd (TC) » 2. Kopje thee?
Verhuisd (TC)
2. Kopje thee?
“Koffie of thee?”¯
“Thee, graag.”¯
Ik zet de fluitketel met water op het vuur en ga naar de woonkamer. Simone staat voor een paar fotolijstjes te kijken.
“Is dit heel je familie?”¯ vraagt ze, wijzend op een foto van mijn broers, mijn zus en ik. Ik knik.
“Dat zinj mijn broers, deze twee gewone broers en de andere drie halfbroers, en dit is mijn halfzus.”¯
“Mijn vader had eerst een andere vrouw.”¯ Zeg ik, als ze me niet begrijpend aankijkt.
“Een grote familie dus, hoe oud is de oudste?”¯
“Dat is die,”¯ zeg ik, terwijl ik wijs naar een van mijn halfbroers,”¯ die is nu 35 geloof ik.”¯ “Ik kan toch niet alle geboortedata onthouden!”¯ voeg ik er verontschuldigend aan toe als ik haar zie kijken. De fluitketel fluit, en snel ren ik naar de keuken om dat stomme ding uit te zetten.
Als ik terug kom met twee kopjes thee, zie ik Simone vertederd naar de foto van het zoontje van mijn halfbroer kijken.
“Dat is de zoon van mijn oudste broer, - halfbroer.”¯
Ze kijkt op “Hij doet me denken aan mijn eigen jongens toen ze zo klein waren.”¯
“Heeft u zoons?”¯ vraag ik, ietwat verbaasd.
Lachend geeft ze antwoord “Ja, een tweeling, van ongeveer jouw leeftijd. Is dat zo raar dan?”¯
“Nee, natuurlijk niet. Ik dacht alleen -…”¯”¯Dat ze me zouden helpen of op z’n minst aanwezig zouden zijn bij de verhuizing? Ja, ze hebben het op dit moment erg druk, maar ze zullen morgen komen. Ze moeten immers wel gewoon naar school.”¯
“Welke school gaan ze heen dan? En in welke klas?”¯
“Ik geloof dat de school net nieuw is gebouwd, en het is zo’n 10 km hier vandaan. Ik ben de naam even vergeten. De klas waar ze in zullen zitten is 5V3 volgens mij.”¯
“Daar zit ik ook in, inderdaad nieuwbouw sinds vorig jaar. Het fietsen was wel even wennen maar-…”¯
“Fietsen? Doen jullie dat echt zoveel hier in Nederland? Ik dacht altijd dat ze dat zo overdreven.”¯ Zegt ze verbaasd. Ik grinnik.
“Ja, zo komen wij op school. Het is gratis en sneller dan lopen. Ze kunnen wel met mij mee fietsen maandag, dan weten ze waar ze langs moeten.”¯ Stel ik voor.
“Nee dank je, ik moet eerst nog wat regelen met de schoolleiding dus ik breng ze de eerste dag liever met de auto. Wat me eraan herinnert dat mijn auto nog steeds in puin ligt en ik thuis nog geen slaapplek heb gemaakt, dus ik ga maar weer eens denk ik. Het was gezellig, dank je.”¯ Zegt ze, en abrupt staat ze op als teken dat ze nu écht weg wil.
Ik leid Simone naar de deur en neem afscheid. Ik voel me vreemd, normaal gesproken zou ik nooit zo’n gezellig en gemakkelijk gesprek houden met een onbekende, ik ben altijd zo verlegen. Het voelde zo vertrouwd.
Reacties:
Aaah wat coool
. Ik ben benieuwd hoe ze reageert als ze door heeft wie haar zoons wel niet zijn!Ga je snel verder?
.
Oeh, geweldig. Me likes, meer