FanFic.nl

Sneeuwwitje op het verkeerde pad

De oude vrouw

Er was eens in een land hier heel ver vandaan een president die samen met zijn dochter, Sneeuwwitje en zijn negende vrouw in een kasteel woonde. Zijn dochter was de mooiste van het land, ze had lippen zo roze als zalm, haren zo zwart al de nieuwe zwarte stereo van de president en een huid zo bruin als de melkchocolade uit de Delhaize. De president was net getrouwd met zijn negende vrouw, Maria en hij waren samen zeer gelukkig. Voor een tijdje toch, Maria wilde proberen om een goeie moeder zijn en al snel werden Maria en Sneeuwwitje onafscheidelijk. Op een dag klopte een oude vrouw aan bij het kasteel, de president liet haar bij zich komen en vroeg wat hij kon doen voor haar.
“Wel, meneer de president,”� zei het vrouwtje bibberend, “Ik zou het even willen hebben over u dochter.”�
“Wat is er met mijn dochter?”� vroeg hij ongerust.
“Kijk eens in mijn ogen”�, vroeg het vrouwtje.
“Waarom?”� vroeg de president.
“Doe het gewoon en dan zeg ik het je”�, zei de vrouw. De president keek in haar ogen en het vrouwtje zei met een hypnotiserende stem: “Je dochter is de mooiste van het land … en je wil een beste voor haar… want je bent haar vader… Je neemt mij in dienst als je raadvrouw… als ik in je ogen kijk, doe je wat ik zeg dat je moet doen… begrepen?”�
“Begrepen”�, antwoordde de president in trance. De dagen erna bleef het oude vrouwtje dus als raadsvrouw voor de president en ze deed haar werk goed, zodat Sneeuwwitje en Maria geen argwaan kregen. Op een dag riep de president zijn dochter bij zich en zei: “Mijn lieve dochter, ik heb iets voor je.”�
Wat is het, wat is het?”� vroeg ze. Haar vader glimlachte en gaf haar een jurk.
“Hier, trek deze eens aan”�, zei hij. Blij liep Sneeuwwitje naar de badkamer en trok de jurk aan. Ze vond hem prachtig en bekeek hem op haar gemak in de spiegel.
“Er is iets tekort”�, dacht ze bij zichzelf en opeens wist ze wat. Ze trok haar kast open en nam er een legging uit. Haar jurk was rood van kleur en dus besloot ze om er een zwarte legging op aan te doen. Ze haalde ook een paar sieraden uit en liep toen vlug terug naar haar vader.
“Hoe vind je me?”� vroeg ze hoopvol.
“Je bent beeldschoon”�, zei hij. Opeens kwam het oude vrouwtje naar hem toe, ze keek hem in de ogen en fluisterde: “Vertel haar dat ze alle smerige klusjes in het kasteel moet doen.”�De president knikte en zei: ”� Maar die sieraden heb je niet nodig om te werken”�, zei hij en hij trok haar ketting van haar hals. Verward deed Sneeuwwitje ook haar armbanden en oorbellen uit. Ze legde ze op de tafel en vroeg: “Wat voor werk?”�Haar vader nam zijn gsm en belde naar de klusjesman. Even later stapte die naar binnen en vroeg waarom hij moest komen.
“Wel, mijn dochter zou u graag willen helpen met alle smerige klusjes”�, antwoordde de president. De klusjesman keek zijn baas onbegrijpend aan en Sneeuwwitje staarde haar vader geschokt aan.
“Jaja, je hebt het goed gehoord en nu voortmaken,”� zei de president haastig. “Maar, waarom … ?”� vroeg Sneeuwwitje.
“Ik duld geen tegenspraak!”� antwoordde hij. Zwijgend liepen Sneeuwwitje en de klusjesman naar buiten en opeens riep de president: “Oh ja, Sneeuwwitje, zorg dat je geen vlekken maakt op de jurk. Maria zou daar niet blij mee zijn, de jurk heeft een fortuin gekost.”� Sneeuwwitje knikte en liep achter de klusjesman aan.
“Ik vind het vreemd om te zeggen tegen de dochter van een president, maar zou je water uit de put willen halen en er de planten mee besproeien? Ze staan een beetje droog.”�

Reacties: