FanFic.nl

~The world around us won't stop turning tonight~

The world around us won't stop turning tonight ~12~

Het is al 3 uur geweest als ik weer op mn mobiel kijk, t lukt me maar niet om in slaap te komen, hoe moe ik ook ben. En het gesnurk van Gustav wil ook niet echt helpen. Er gaan allemaal teksten door mn hoofd voor nieuwe nummers, eigenlijk zou ik ze moeten opschrijven, maar ik ben te moe om pen en papier te pakken. Ik pak mn ipod en zoek wat rustige muziek ui, misschien dat t dan wel lukt om te slapen, en langzaam vallen mn ogen weer dicht. Lang slaap ik niet want na een kwartier word ik weer wakker, en nog steeds spoken de teksten door mn hoofd. Met moeite stap ik uit bed, zo voorzichtig mogelijk om de anderen niet wakker te maken. Als ik wat heb om te schrijven duik ik snel het bed weer in en begon de teksten op te schrijven, echte teksten voor nummers zijn het niet, het zijn meer lange gedachtes. Maar in de hoop dat ik zo dadelijk wel kan slapen schrijf ik ze toch maar op. Ik heb nog maar net de laatste woorden op papier gezet of ik val al in slaap.

Bill
Ik word langzaam wakker van een warm gevoel op mn wang, als ik mn ogen open zie ik dat het gordijn nog open is en dat de zon al heerlijk schijnt. Ik kijk om me heen maar zie dat de anderen al opgestaan zijn. Snel stap ik uit bed en kleed me aan, als ik naar het bed van Isis kijk zie ik dat ze nog slaapt, ze rilt een beetje, wat ook niet zo gek is want ze ligt boven op de dekens. Ik probeer haar zo goed mogelijk onder de dekens te krijgen als mn oog op een paar papieren vallen, uit nieuwsgierigheid pak ik ze op en lees ze door. Ik schrik als ik ze uit heb en snel loop ik naar de anderen toe. Als ik de trap af kom is Tom de eerste die me opmerkt. “Wat is er met jou aan de hand? Je kijkt alsof je een spook gezien hebt”� komt er een beetje bezorgd uit. “Ik was bij Isis en deed de dekens weer goed over haar heen en toen lag dit in haar bed”� en ik hou de blaadjes vast zodat iedereen ze kan zien. “ga je me nou vertellen dat je nog nooit eerder papier gezien hebt?”� Vraagt Gustav terwijl hij me droog aan kijk. “T gaat erom wat er opstaat”� en snel ga ik bij de anderen zitten. “Wat staat er op dan?”� vraagt tom, die toch wel nieuwsgierig geworden is. “Allemaal teksten over haar gevoelens. “Maar waarom zouden wij dat gaan lezen? Ooit gehoord van privecy?”� bromt Georg. “Tuurlijk weet ik dat, maar we dachten allemaal dat t goed ging met haar toch? Dat ze t naar dr zin had bij ons en dat ze t gedoe rond Arjan vergeten was. Toch, dat dachten we toch? Gil ik bijna. “Is dat niet dan?”� Vraagt Georg verbaasd? “Blijkbaar niet nee”�piep ik. “Lees eens voor wat er staat dan.”� Beveelt Tom. En langzaam ik te lezen, wat soms moeilijk gaat door de tranen die de inkt heeft doen uitlopen.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.