Hoofdcategorieën
Home » Jonas Brothers » Because I love you, [Jonas Brothers] » Chapter 3
Because I love you, [Jonas Brothers]
Geschreven door:
Onderdeel van:
Laatst bijgewerkt:
23 maart 2010 - 8:00
Aantal woorden:
749
Aantal reacties:
0
Aantal keer gelezen:
221
Chapter 3
Kate's Point of View
'Gelukkig dat je hier bent. Je was bijna betrapt'. 'Je leert wel wat als je in superster bent met hysterische fans,' zegt Nick en hij begint te grinniken. 'Ik heb slecht en goed nieuws. Wat wil je eerst horen?'. 'Uuuh, het goede'. Ik merkte dat in zijn stem een aarzeling was.
'Okee, nou hij is weg'. Ik merkte dat Nick was opgelucht. 'm-maar.. ik heb hem maar een beetje woedend gemaakt. Oja en hij zei zelf ' Ik blijf de rest van mijn leven als het moet', zei ik en ik moest grinniken. Het idee al. Zometeen zijn we 80 en als hij een foto wilt maken. Valt zo zijn kunstgebit eruit.
'Nou, dan zal ik hier moeten slapen. Ik hoop dat je het goed vind?, zegt Nick. Ik merkte dat hij niet zo erg vind en ik...
Nou ik vind het geweldig!
'Tuurlijk, ik ga het regelen.', zeg ik opgewekt..
'Okee, nou hij is weg'. Ik merkte dat Nick was opgelucht. 'm-maar.. ik heb hem maar een beetje woedend gemaakt. Oja en hij zei zelf ' Ik blijf de rest van mijn leven als het moet', zei ik en ik moest grinniken. Het idee al. Zometeen zijn we 80 en als hij een foto wilt maken. Valt zo zijn kunstgebit eruit.
'Nou, dan zal ik hier moeten slapen. Ik hoop dat je het goed vind?, zegt Nick. Ik merkte dat hij niet zo erg vind en ik...
Nou ik vind het geweldig!
'Tuurlijk, ik ga het regelen.', zeg ik opgewekt..
Nick's Point of View
Ze liep snel de kamer binnen. Ooo, shit! Ik moet haar nog bedanken. Helemaal vergeten. Ik loop snel naar de deur, waar ze net weg was gegaan. Ik doe de deur open en met een klap gooide in hem dicht. Ik voelde me helemaal rood worden. Ze stond in de kamer in haar bh. Ze was zeker aan het uitkleden.
Ik voelde me al verward, maar door dit. Ik ben nu compleet buitenzinnen. Ik raakte verward door dat ik haar net aanraakte. Ik voelde overal tintelingen, maar wat is dit. Ik heb dit nooit ieder gevoeld in mijn hele leven. Ik ken haar pas een paar minuten en we hebben niet eens een echt gesprek gehad. En toch heeft ze iets met mij gedaan...
De deur ging zachtjes open en ik draaide me snel om. Ik zie Kate, gelukkig deze keer wel aangekleed. 'Je bed is klaar. Ik slaap in de kamer hier naast. Je kan naar me toekomen als je iets nodig hebt. Ze liep snel naar de kamer. Voordat ze de kamer binnen gaat zeg ik snel: 'Dankjewel Kate voor alles'. Ze draaide me om en lachte. Ze verdween snel in de kamer...
Ik ging gelijk naar mijn bed. Ik was zo moe. Ik lig in bed en viel al snel in slaap....
Ik voelde een zonnestraal om gezicht. Ik rekte me uit en stapte uit bed. Toen ik eindelijk mijn ogen open doe. Zie ik dat ik nog steeds in de slaapkamer van Kate ben. Ik heb gisteren helemaal niet opgemerkt hoe alles hier nodig aan een opknapbeurt nodig is. Er waren overal gaten in de vloer. En het behang was uit de jaren 40 van de vorig eeuw...
Ze had het geld hard kunnen gebruiken, maar toch wees ze het geld af. Ik moet echt vragen waarom? Ik stapte de slaapkamer uit en zie dat niemand in de kamer was. Ik nam een kopje thee en ging aan in een stoel zitten...
Ineens gind de deur open en zag ik Kate in een pyjama binnen lopen. Je kan zie aan haar gezicht dat ze nog niet echt wakker is. 'Hello slaapkoppie. Met een ruk kijkt ze me aan. Ze gilt; 'Droom ik!' Ik knikte van nee. Ik zag haar geschrokken gezicht. 'Leuke pyjama. Ze kijk snel naar haar Sesamstraat pyjama en rende zo snel als ze kon naar de kamer.
Ik kon niks anders doen dan lachen. Ik moest zo lachen dat ik buikpijn kreeg. Het was niet meer normaal.
'Nou, dankjewel voor het waarschuwen', zegt ze met een geirriteerde gezicht. 'Het is mij een genoegen'. 'Het was wel grappig, hé' Ik knikte en samen gingen we verder met lachen. Na een tijdje hadden we genoeg van.
Ik merk pas nu dat ze echt heel mooi is. Nog mooier dan gisteren.
'Kate, mag ik je iets vragen?' Ze knikte. 'Waarom heb je me niet verlinkt voor het geld'. 'Nou, je hebt iets menselijks en monsterlijks. En ik wil graag een mens blijven en die helpen mensen en ze verlinken niet. Ook hebben ze het geld nodig. Alleen eigenlijk wil ik ook wel een monster zijn. Een koekjesmonster!' en ze glimlachte. Nu weet ik het zeker. Ik was verliefd. Eigenlijk smoorverliefd.
Snel trok ik aan haar arm en zette de muziek aan. 'Kom, we gaan dansen'. 'Neeee, ik kan niet dansen!'. 'Nou dan ga ik je het leren!' en ik begon te dansen. Ze zei dat ze niet kon, maar dat kon ze wel. Als ze serieus was..
Toen het liedje was afgelopen. Kwamen onze hoofden bijelkaar en snel drukte ik mijn lippen om de hare....
Ik voelde me al verward, maar door dit. Ik ben nu compleet buitenzinnen. Ik raakte verward door dat ik haar net aanraakte. Ik voelde overal tintelingen, maar wat is dit. Ik heb dit nooit ieder gevoeld in mijn hele leven. Ik ken haar pas een paar minuten en we hebben niet eens een echt gesprek gehad. En toch heeft ze iets met mij gedaan...
De deur ging zachtjes open en ik draaide me snel om. Ik zie Kate, gelukkig deze keer wel aangekleed. 'Je bed is klaar. Ik slaap in de kamer hier naast. Je kan naar me toekomen als je iets nodig hebt. Ze liep snel naar de kamer. Voordat ze de kamer binnen gaat zeg ik snel: 'Dankjewel Kate voor alles'. Ze draaide me om en lachte. Ze verdween snel in de kamer...
Ik ging gelijk naar mijn bed. Ik was zo moe. Ik lig in bed en viel al snel in slaap....
Ik voelde een zonnestraal om gezicht. Ik rekte me uit en stapte uit bed. Toen ik eindelijk mijn ogen open doe. Zie ik dat ik nog steeds in de slaapkamer van Kate ben. Ik heb gisteren helemaal niet opgemerkt hoe alles hier nodig aan een opknapbeurt nodig is. Er waren overal gaten in de vloer. En het behang was uit de jaren 40 van de vorig eeuw...
Ze had het geld hard kunnen gebruiken, maar toch wees ze het geld af. Ik moet echt vragen waarom? Ik stapte de slaapkamer uit en zie dat niemand in de kamer was. Ik nam een kopje thee en ging aan in een stoel zitten...
Ineens gind de deur open en zag ik Kate in een pyjama binnen lopen. Je kan zie aan haar gezicht dat ze nog niet echt wakker is. 'Hello slaapkoppie. Met een ruk kijkt ze me aan. Ze gilt; 'Droom ik!' Ik knikte van nee. Ik zag haar geschrokken gezicht. 'Leuke pyjama. Ze kijk snel naar haar Sesamstraat pyjama en rende zo snel als ze kon naar de kamer.
Ik kon niks anders doen dan lachen. Ik moest zo lachen dat ik buikpijn kreeg. Het was niet meer normaal.
'Nou, dankjewel voor het waarschuwen', zegt ze met een geirriteerde gezicht. 'Het is mij een genoegen'. 'Het was wel grappig, hé' Ik knikte en samen gingen we verder met lachen. Na een tijdje hadden we genoeg van.
Ik merk pas nu dat ze echt heel mooi is. Nog mooier dan gisteren.
'Kate, mag ik je iets vragen?' Ze knikte. 'Waarom heb je me niet verlinkt voor het geld'. 'Nou, je hebt iets menselijks en monsterlijks. En ik wil graag een mens blijven en die helpen mensen en ze verlinken niet. Ook hebben ze het geld nodig. Alleen eigenlijk wil ik ook wel een monster zijn. Een koekjesmonster!' en ze glimlachte. Nu weet ik het zeker. Ik was verliefd. Eigenlijk smoorverliefd.
Snel trok ik aan haar arm en zette de muziek aan. 'Kom, we gaan dansen'. 'Neeee, ik kan niet dansen!'. 'Nou dan ga ik je het leren!' en ik begon te dansen. Ze zei dat ze niet kon, maar dat kon ze wel. Als ze serieus was..
Toen het liedje was afgelopen. Kwamen onze hoofden bijelkaar en snel drukte ik mijn lippen om de hare....
Reacties:
Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.