Hoofdcategorieën
Home » Jonas Brothers » is this really happening? » 5
is this really happening?
5
Eerder
Thuis aangekomen sluipen we voorzichtig naar mijn kamer. Snel pakken we mijn spullen. Ik was bijna mijn gitaar vergeten.
Net als we naar buiten willen sneaken horen we een stem praten. Iedereen staat meteen stil.
-Ja, ik zal ervoor zorgen dat ze het aan niemand verteld, dat van die nacht.
Horen we Jack in het engels zeggen. We kijken elkaar aan, wat bedoelt hij daarmee?
-Nee, natuurlijk niet...
-Ja, dat zal ik doen. Dag
We horen voetstappen richting de deur komen, snel sneaken we het huis uit.
''Waar moet ik eigenlijk slapen?'' Vraag ik als we in het hotel zijn. Kevin loopt naar de balie en praat met de receptioniste.''En?'' Vraag ik als hij terugkomt, Kevin schudt zijn hoofd.''Er is geen kamer meer vrij.'Dat betekent dat je bij 1 van ons op de kamer moet slapen. Wie biedt zich aan?'' ''Ze kan wel bij mij,'' Zegt Nick dan.''Ik heb toch de grootste kamer. Vind je dat goed?'' Nick kijkt me aan. ''Ja hoor,'' knik ik. Met z'n allen lopen we naar boven.
''Zo, dat was dat.'' Zegt Joe nadat we een bed voor mij hebben klaargemaakt.''Ik ga naar bed hoor. Tot morgen.'' ''Ik ook, weltrusten.'' Kevin en Joe lopen weg. Nick en ik praten nog een tijdje door totdat ik ook moe word.''Ik ga naar bed.'' Ik pak mijn spullen en loop naar de badkamer. Als ik klaar ben met omkleden zie ik dat Nick ook net omgekleed is. Ik stap in mijn bed, dat naast Nick zijn bed ligt.''Je rolt er vannacht toch niet uit he.'' Lach ik terwijl ik op mijn zij rol. Nick lacht.''Ik weet het niet, je merkt het vanzelf. Weltrusten.''
''Weltrusten.''
Ik draai me om en probeer te gaan slapen. Maar ik kan maar niet warm worden. Ik begin te klappertanden.''He, Jasmine wat is er?'' Vraagt Nick bezorgd. ''K-k-koud.'' Weet ik nog net uit te brengen. Nick stapt uit bed en gaat op zoek naar een deken. Ik heb mijn ogen dicht en lig te klappertanden en te huiveren van de kou. Dan voel ik ineens 2 warme handen die me optillen.''Hee! Wat doe je?!'' Vraag ik geschrokken aan Nick. Hij reageert niet maar legt me op zijn bed neer. Ik zucht, genietend van de warme dekens, door de warmte val ik al snel in slaap. Midden in de nacht word ik wakker, de dekens zijn koud. Voel ik, maar hoe komt het dan dat ik niet koud ben? Dan merk ik de 2 handen om mij heen op. Nick! wat lief. Hij is eigenlijk best wel leuk, nou ja heel leuk. Denk ik bij mijzelf. Mijn onmogelijke-beroemdheid-crush is omgeslagen in een normale crush! Besef ik dan. Daar denk ik dan nog even over na, maar na 2 minuten val ik weer in slaap.
Als ik weer wakker word kijk ik recht in het gezicht van Nick.''Goedemorgen slaapkop.'' Ik kijk op de wekker en zie dat het al half 11 is. Ik slaap normaal nooit zolang.''Lekker geslapen?'' Vraagt hij met een glimlach. Ik knik.''Heerlijk. Maar ik dacht dat jij op het logeerbed ging slapen?'' ''Ja, dat eerst ook de bedoeling maar toen je een half uurtje sliep begon je weer te huiveren. Toen ben ik maar naast je gaan liggen. Is dat erg?'' Ik schud mijn hoofd.''Nee hoor, als je het niet had gedaan dan was ik nu misschien wel een ijsblokje.''
We beginnen te lachen.''Een ijsblokje!'' Kan Nick nog net uitbrengen. Hij gooit me op het bed en begint me te kietelen.''Nick! Niet doen! Daar kan ik niet tegen!'' Ik begin steeds harder te lachen.
Dan vliegt de deur open. Kevin en Joe staan verbaasd naar ons te kijken wat ervoor zorgt dat Nick en ik alleen maar harder beginnen te lachen. Joe en Kevin beginnen mee te lachen. Ik kijk de kamer rond en zie een aantal kussens liggen binnen handbereik. Snel pak ik een kussen en gooi hem naar Joe. Het kussen knalt tegen zijn wang aan.''He!'' Roept Joe uit. Hij gooit hem terug. Het loopt uit op een kussengevecht.
Na een kwartier liggen we allemaal hijgend op de grond.''Het is lang geleden dat we dat hebben gedaan.'' Zegt Kevin als hij op adem is gekomen.
We lopen naar beneden, waar we gaan eten.''Wat gaan we doen vandaag?'' Vraag ik nieuwsgierig.''Ehm.. wat dacht je van winkelen?'' Stelt Joe voor.
''Ok, waar?'' ''Waar wil je heen?'' Nick kijkt me nieuwsgierig aan. Ik denk even na, ''Groningen'' Zeg ik dan.''Oke, dan gaan we daar heen.''
Als we eindelijk in Groningen zijn aangekomen lopen we lachend de trein uit. We moesten van mij perse met de trein, anders vind ik er geen lol aan.
We lopen rustig in de Herestraat.''Waar gaan we nu heen?'' Vraagt Kevin.
''AAAAAAAAAH!! HET ZIJN DE JONAS BROTHERS!!!''
Begint er iemand te gillen. O nee! We kijken elkaar aan. Dan pakt Nick mijn hand en we beginnen te rennen. Snel schieten we de blokker in.
Reacties:
Verder
Nicee =]
x