FanFic.nl

Cinema Bizarre - The search of his death

/3/ N

Strify liep met z'n handen diep in z'n broekzakken gestoken over straat heen. Met gebogen hoofd neuriede hij wat liedjes en schopte een steentje voor zich uit. Hij had toch net in de club gelijk? Morgen weer werken, daar hoort toch vroeg naar bed bij? Uit het niets haalde hij z'n schouders op en haalde z'n handen in z'n zakken. Het was koud, wat logisch is voor een winterdag. Strify sloeg z'n armen om zich heen en liep rustig verder. Hij was er bijna. Eerst merkte hij het geluid achter zich niet eens op, vaag hoorde hij wel iets, maar besteedde er geen aandacht aan. 'Vast een zwerfkat' dacht hij en liep gewoon verder. Hij ging links de steeg in en pakte de sleutel alvast uit z'n broekzak. Alleen dit steegje nog uit en hij zou er zijn. Voor de deur bleef hij staan, hij keek even om zich heen. Het geluid van daarnet bleef hem achtervolgen. Hij schudde verward z'n hoofd en stak z'n sleutel in het gat. Rustig draaide hij de sleutel om en deed de deur open. Geschrokken draaide hij zich om, toen hij nog een keer geritsel hoorde en zag een donkere schaduw in de verte staan. Who the fuck! De persoon kwam dichter bij en Strify deinsde achteruit. Ja, hij was bang. Wie volgt hem nou weer, midden in de nacht?

Blood, sex, 'n rock 'n roll ging er door Yu's hoofd. Maar hij zou het te erg vinden om voor één keertje sex te hebben. Hij zag hoe ze daarnet al twijfelde, over het dansen. Dan kan hij haar dat ook niet aandoen. Hij durfe d'r niet te vragen wat er was, hij zag wel dat ze verlegen was. Nog een reden.
"Oh, sorry" zei Yu geschrokken toen Skye z'n hand wegsloeg van d'r heup. "Ik" Skye schudde d'r hoofd en zuchtte diep.
"Het ligt niet aan jou. Het ligt aan mij" snikte ze en Yu kreeg grote ogen. Had hij d'r nou aan het huilen gemaakt? Hij keek rustig naar rechts, waar Maisy aan de bar zat te kijken naar hun. Skye sloeg rustig een beetje met d'r armen op en neer en Yu keek snel terug. Ze begon sneller te snikken en Yu pakte snel d'r polsen beet.
"Shhh. Rustig maar. Ik doe je niks" Yu wou dat hij nooit naar d'r toe had gegaan. Nooit naar Shin had geluisterd. Hij had gewoon naar huis moeten gaan. Maar Skye bleef maar huilen en Yu zag de tranen over d'r wangen stromen. Ze probeerde zich los te rukken maar Yu trok d'r snel tegen zich aan. Hij sloeg d'r armen om d'r heen en probeerde d'r stil te maken. Langzaam gaf ze zich over aan Yu en liet d'r hoofd tegen z'n borst aanvallen. Hij streek voorzichtig door d'r haren heen, alsof hij haar al jaren kende.
"Wat is er?" Yu keek naar rechts en zag Maisy bezorgd naast ze staan. Skye's ademhaling werd langzaamaan rustiger en ze drukte zich nog steviger tegen Yu aan. Yu haalde z'n schouders op en keek voorzichtig naar beneden, naar Skye.
"Ik uhm. Ik denk dat ik ga, moet morgen vroeg op" Skye keek met natte ogen omhoog en knikte voorzichtig. Skye liet Yu los en keek naar Maisy die d'r arm om d'r heen sloeg. Nu sloeg Skye haar armen om die van Maisy heen en Maisy keek Yu even aan, met een kleine glimlach.
"Mag ik uhm. Misschien je telefoonnummer? Ik bel je" zei Maisy en Yu dacht na. Het kon toch geen kwaad z'n telefoonnummer te geven? Hij knikte en haalde toen z'n schouders op.
"Heb jij een pen dan?" Maisy knikte en gaf Yu een pen. Ze stak d'r hand uit en Yu schreef z'n nummer op d'r hand. "Hoop dat het niet wegvaagt" Maisy knikte en glimlachte nog even voodat Yu terugliep naar de bar. Shin zat er nog en keek met grote ogen naar Yu die weer op hem af kwam lopen.
"Ging het niet goed?" Yu haalde z'n schouders op en bleef bij Shin staan. Z'n plan was om ook maar eens naar huis te gaan.
"Ik ga maar eens naar huis" zei Yu en legde z'n hand op de barkruk. Shin keek hem met saaie blik aan en haalde z'n schouders op. "Iedereen is al weg. Waarom ben jij er eigenlijk nog? Als je ook eigenlijk geen zin had?" vroeg Yu verbaasd en ging toen nog maar even op de kruk zitten. Z'n vriend zuchtte even en draaide zich om.
"Ik heb gewoon niet echt veel zin om weer terug te gaan naar het appartement. Iets zegt me dat ik dat gewoon niet wil. Ik weet niet wat het is.." zei de blondine en bestelde nog een drankje.
"Het zal niks zijn" vervolgde Yu en keek Shin aan die dankbaar z'n drankje aannam. Z'n vriend haalde z'n schouders op en zuchtte nogmaals diep.

Shin had het op de één of andere manier al door. Hij wist het al, zonder het te weten. Hij wist dat er iets mis was, waardoor hij niet terug naar huis wou. Misschien had hij dat beter wel kunnen doen, of misschien beter niet. Had het beter geweest als Shin Strify had gevonden? Of toch niet? Leuk kan het niet zijn om je vriendje daar op de grond te zien liggen, dood.

Yu stond rustig op en keek naar Shin die zachtjes op z'n lip beet.
"Tot morgen" zei hij rsutig en Shin knikte maar wat. Rustig liep Yu naar de uitgang en pakte z'n jas. Op weg om de kou weer in te gaan lopen. Hij was al blij dat er geen sneeuw lag. Snel deed hij z'n jas aan en liep de kou in. Z'n adem kwam als wolkes naar buiten en snel stopte hij z'n handen diep in z'n broekzakken. Hij bedacht zich dat hij misschien z'n vriend gerust kon stellen, door bij Strify langs te gaan en te kijken. Dan zou Shin gewoon rustig naar huis kunnen, zodat hij toch nog een beetje uitgerust is voor morgen. Hij keek even of er auto aankwam en stak toen over.

Het was rustig op de weg, té rustig. Alsof er geen mens meer wakker was in de vroege nacht. Alsof iedereen door had dat er iets stond te gebeuren want niemand ooit had kunnen denken. Op de vlucht voor de waarheid.

Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.