Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » Cinema Bizarre » Cinema Bizarre - The search of his death » /5/ P

Cinema Bizarre - The search of his death

1 april 2010 - 17:15

938

0

208



/5/ P

[b]Voorafgaand:[/b] Shin zat gewoon verveeld nog aan de bar met een drankje in z'n handen. Zonder te weten dat het echt iets serieus was, dat hij gelijk had dat hij beter niet naar huis kon gaan. Hij had gewoon gelijk dat er iets mis was, dat hij het niet zou willen weten. Maar er zal een tijd zijn dat hij het toch wel te weten komt.

Erger dan dit kon het niet worden voor Shin. Hij heeft z'n meest dierbaaste in de wereld verloren, zonder hem kan hij niet leven. Niet dat hij het al wist, hij had nog geen idee wat er aan de hand was. Hoe kon hij het weten, weten wat er precies aan de hand was? Hoe kon hij het weten dat Strify vermoord was? En was verdwenen nadat Yu hem had gevonden?

"Yu? Wat is er nou?" vroeg Shin ongeduldig en zuchtte diep. Bellen met iemand die niet tegen je terug praat is nog erger dan vervelen... "Anders hand ik gewoon op hoor, als je niks te melden hebt"
"Nee, wacht! Niet opehangen, wacht! Ben je nog steeds in de club?" Shin hoorde een trilling in Yu's stem en ging op het puntje van de barkruk zitten.
"Uhm ja? Dat hoor je toch wel aan de muziek?"
"Ja, sorry. Maar ik weet niet of ik je dit wel over de telefoon kan vertellen. Je hebt iemand nodig, iemand die bij je is als ik je dit vertel" Wat is er nou aan de hand? dacht Shin en stond verbaasd op.
"Yu, vertel me nou maar gewoon wat er aan de hand is. Zo erg kan het toch niet zijn?"
"Kom alsjeblieft naar de laatste steeg voor jullie appartement. Nu, alsjeblieft, Shin" Shin trok zachtjes aan z'n haren en schudde verward z'n hoofd. Wat wilde Yu nou? Hij wilde dat hij naar de laatste steeg ging, maar waarom?
"Vertel me eerst nou maar wat er aan de hand is?" zei Shin ongeduldig terwijl hij naar de uitgang liep.
"Shin, laat het me alsjeblieft niet over de telefoon vertellen. Kom zo snel mogelijk naar het steegje" Shin luisterde verward naar Yu.

Yu drukte op het rode telefoontje en liet z'n armen hangen, met nog steeds z'n mobiel in z'n hand. Dit is het beste, hij kan het Shin gewoon echt niet over de telefoon vertellen. Hij heeft iemand nodig die hem steun gaat geven. Yu kon het echt gewoon niet verdragen. Hij liet zich tegen de muur aan naar beneden zakken en en trok z'n knieën op.
"Gaat het?" vroeg een agent en ging voor Yu staan. Yu keek de agent met betraande ogen aan en schudde z'n hoofd. Tuurlijk gaat het niet. Hoe zal hij zich voelen als één van z'n beste vriend word vermoord en daarna is verdwenen? "Kunnen we wat voor je doen?" Opnieuw schudde Yu z'n hoofd en snoof z'n neus.
"Ik weet alleen niet hoe ik het Shin moet gaan vertellen"
"Shin"
"Ja, zijn vriendje. Ik heb hem net gebeld, maar. Maar ik kan het hem niet over de telefoon zeggen. Ik heb gevraagd of hij zo daar naar het steegje komt" zei Yu met trillende stem en keek naar de schoenen van de agent, alsof ze heel erg interessant waren. De agent knikte en ging op z'n hurken zitten.
"Het spijt me man. We zullen er alles aan doen hem te vinden. Maar daar hebben we wel jouw hulp, Shins hulp voor nodig. Ten eerste hebben we een foto nodig" Yu knikte en snikkend pakte hij z'n mobiel uit z'n zak. Terwijl hij zocht naar een foto van Stify haalde de agent een kladblok uit z'n zak.
"Ik moet zo wel naar het steegje" zei Yu en snoof z'n neus opnieuw. De agent knikte maar een beetje. Yu had het idee dat die agent het helemaal niet begreep. Hoe moeilijk dit wel niet is. "Dit is hem" zei Yu en liet de agent een foto van Strify zien. De agent knikte en wees even naar het scherm.
"DIe moeten we ook op het bureau hebben. Maar dat zien we zometeen nog wel even" Yu knikte en keek naar de foto. Hij zal z'n vriend missen, z'n vriend die altijd voor hem klaar stond. Voor wat dan ook, hij was er altijd.
"Oké. Uhm. Dus z'n naam is Strify? Achternaam? Familieleden? Leeftijd, alles"
"Eigenlijk heet hij Andreas Hudec, maar, ja. Andreas Hudec. Vader, moeder en broertje. Ik heb hun mobiele nummer of zo alleen niet en heb ook geen idee waar ze wonen. Dat zou ik Shi-in moeten vragen. Hij is 21" snikte Yu en schudde erbij z'n hoofd.

Ondertussen liep Shin met z'n handen in z'n broekzakken op weg naar huis. Soms keek hij even naar de lucht waar de sterren vel schenen, net als de maan. Het was volle maan. Shin zuchtte even en liep de één na laatste straat in. Waarom deed Yu nou zou raar? Zo erg kan het toch allemaal niet zijn? En waarom eigenlijk het steegje? Niet thuis, of voor de deur. En wat zou Yu hier doen? Hij woont hier niet, en komt hier liever niet eens. Shin schudde verward z'n hoofd en liep de steeg in waar hij Yu zag wachten.

Yu stond tegen de muur aan geleund en keek met betraande ogen vooruit. Shin kon hier elk moment zijn en dan moest hij het hem gaan vertellen. Hij had het idee dat hij zometeen niks aan z'n mond zou krijgen. Maar hij moest zich sterk houden, voor Shin én voor zichzelf.
"Hey Yu" Yu zag Shin naast hem staan en keek voorzichtig op. Shin schrok zich dood en ging geschrokken voor Yu staan. "Wat is er gebeurd?" vroeg Shin en keek Yu van top tot teen aan. Er was niks te zien aan wat Yu aanhad, alleen aan wat hij had gedaan, gehuild. Yu liet z'n hoofd verslagen hangen en sloeg z'n armen over elkaar heen. "Wat doe je hier en waarom huil je?" Yu slikte even en keek Shin aan terwijl hij hard op z'n lip beet. Hij kneep z'n ogen even dicht.
"Shin, het is Strify"


Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.