Welkom op FanFic.nl

De Nederlandse website waar je fanfiction kunt lezen én schrijven.

Nu on-line: (0)

Home » Cinema Bizarre » Cinema Bizarre - The search of his death » /8/ L

Cinema Bizarre - The search of his death

1 april 2010 - 17:17

1083

0

192



/8/ L

[b]Voorafgaand:[/b] Hij zou boos op zichzelf worden. Maar je kan niet alles weten. Er zijn andere mensen, die weer andere dingen weten, die hij niet weet. Het ligt eraan wat Strify iedereen heeft vertelt. Zijn er meer geheimen dan je denkt? Die nu misschien te water komen?

Zullen alle geheimen onthuld worden? Alle geheimen over Strify? Alle geheimen die hij hij heeft verteld aan de jongens? De geheimen die hij heeft verteld aan Yu, de geheimen die hij heeft verteld aan Kiro, de geheimen die hij heeft verteld aan Shin, de geheimen die hij heeft verteld aan Romeo? Zijn het dezelfde geheimen? Of zijn het andere? Misschien zijn het wel leugens? Had Strify eigenlijk wel geheimen? Geheimen voor z'n vrienden, voor z'n vriendje?

"Tijd voor de waarheid jongen. Geen leugens, de waarheid. Alles wat Strify aan je heeft verteld, alles wat niet doorverteld mocht worden, moet nu worden onthuld. Alles wat verdacht leek. Alles wat Strify de laatste dagen, weken, heeft gedaan" Yu slikte en kreeg het benauwd. Alle geheimen. Alles wat Strify heeft gedaan? Met het geheim dat hij van Strify weet zal hij mensen gaan kwetsen, als ze erachter komen. Hij moet zorgen dat Shin nergens achterkomt. Dan zal hij zich nog ongelukkiger voelen dan dat hij al is. Hij zeggen dat het tussen hem en de agenten moet blijven, alleen voor het onderzoek.
"Meneer. We hebben geen vingerafdrukken gevonden" zei een agent die net op de deur klopte.
"Dank je wel, Mike" Geen vingerafdrukken. Dat helpt niet echt mee. Betekent dat, dat het een professional is? Of hoeft dat geen betekenis te hebben? "Ik wacht" Yu knipperde even met z'n ogen en verstrengelde z'n vingers. "Dus..?" de agent keek Yu met grote ogen aan. Yu kende deze agent nog niet. Die andere vertrouwde hij nu wel een beetje, maar deze? "Vertel" de agent ging ervoor zitten en keek Yu nog steeds met grote ogen aan. Yu zuchtte even.
"Uhm. Waar moet ik beginnen?" vroeg Yu met een trilling in z'n stem en speelde met z'n ringen.
"Bij het begin" Makkelijk te zeggen, bij het begin. Welk begin?
"Strify is, was, gewoon een geweldige jongen, die z'n eigen keuzes maakte en deed wat hij wou. Hij was niet depressief, hij was vrolijk. Zeker de laatste weken, alles ging goed! Ik snap gewoon niet hoe dit heeft kunnen gebeuren! Die zwerver"
"Welke zwerver?"
"In het steegje, de laatste steeg voor het appartement van Strify en Shin. Daar liep een zwerver die tegen me zei dat ik beter niet daarheen moest gaan. Maar ik deed dat wel, en zag daar Strify liggen"
"Eerst daarvoor. Waarom ging je naar hun appartement?"
"Omdat. Nou, we gingen die avond uit, omdat het onze laatste avond vrij zou zijn. Kiro was met een meisje aan het dansen, Marlinde. Romeo ook met één of ander meisje en Shin en Strify samen. Ik verveelde me, en zat gewoon aan de bar. Ergens rond half 1 ging Strify weg en kwam Shin naast mij zitten. Dat hij zich eigenlijk ook verveelde en helemaal niet wou dansen maar dat hij ook niet naar huis wou, omdat hij een slecht voorgevoel had. Ik wou wel naar huis, uitrusten. Maar ik wou Shin niet met dat gevoel achterlaten, laten zitten, dus ging ik checken of alles goed was. En toen zag ik Strify dus liggen. Ik wou Shin geruststellen, maar" Yu schudde z'n hoofd en liet de tranen weer komen. "Dat is niet gelukt" De agent knikte en keek Yu bezorgd aan. "En wat ik nu ga vertellen. Kan dat misschien tussen ons, of in ieder geval de agenten blijven. Want ik wil niet dat iemand anders het weet" De agent knikte en schoof aan. "Strify. Hij. Strifyiseenkeervreemdgegaan" zei Yu heel snel en de agent keek hem onbegrijpelijk aan.
"Sorry, maar kan je dat herhalen alstublieft?"
"Strify. Is. Een. Keer. Vreemdgegaan. En Shin weet dat niet" Yu liet z'n hoofd hangen en beet hard op z'n lip. Hij had Strify's grootste geheim net verklapt. Het is nu geen geheim meer. Strify had het alleen Yu toevertrouwd.
"Weet je ook misschien de naam van diegene?"
"Kiro" zei Yu onzeker.

"I-ik. Ik weet h-het nie-iet" snikte Shin en sloeg z'n hande voor z'n ogen. De agent vroeg hem moeilijke vragen op wie hij het antwoord nu niet wist. Hij weet ze wel, maar kan ze, ze niet meer herinneren. Alsof alle herinneringen samen met Strify zomaar uit z'n hoofd zijn gerukt. Het is leeg in Shin zijn hoofd. Alsof niets meer bestaat.
"Vandaag kunnen we niks met hem" de agent was naar de deur gelopen en praatte tegen één van de andere agenten. Shin kneep z'n ogen dicht terwijl hij merkte dat hij van z'n stoel op werd getilt aan z'n arm. Hij schudde z'n hoofd en liet 'm verslagen hangen. "We zien morgen wel verder" zei de agent nog snel tegen die anderen en nam Shin mee terug naar de wachtkamer waar Romeo en Kiro nog zaten.
"Meneer. Ik denk dat we misschien met iedereen beter morgen verder kunnen gaan. Het is immers al laat en iedereen heeft zijn rust nodig"
"Is goed Mike. Ik zal het ze zeggen" Shin onderlip trilde en Kiro sloeg huilend z'n armen om die van Shin heen. De agent liet Shin los en streek nog even medelevend over z'n rug.
"Waarom zou iemand Strify dit willen aandoen? Ons dit willen aandoen?" Snikte Kiro.

Romeo daarbij, die had nog geen traan gelaten. Hij keek overal maar met grote ogen en open mond naar. Alsof hij het nog steeds niet kon geloven. Alsof hij de waarheid niet onder ogen wou komen. Hij stond daar maar naast Shin en Kiro die hun armen om elkaar heen hadden geslagen. Uit het niets haalde hij z'n mobiel uit z'n zak en typte iemands nummer in.
"Wat?!" klonk er aan de andere lijn en Romeo hield z'n adem in. Hij had haar wakker gebeld, dat was zeker. "Hallo?!"
"Oh. Romeo hier. Ik wou vragen of. Of je me op kan komen halen" zei Romeo onzeker en wachtte op een reactie.
"Het is midden in de nacht. Ik heb toch wel wat beter te doen?"
"Alsjeblieft, Sandra? Ik doe wat voor je terug, ik beloof het je" Sandra zuchtte even.
"Vooruit" Romeo kon wel een vreugdedansje doen. Als er iets was waar hij geen zin in had, was het om naar huis te gaan.
"Mag ik dan ook bij jou blijven. Slapen?" vroeg Romeo en hoorde Sandra even lachen.
"Oké dan. Maar waar moet ik heen dan?"
"Naar het politiebureau?"
"Oh ja. Oké. Tot zo" Sandra hing op en Romeo stopte zwijgens z'n mobiel weer terug. Inmiddels was Yu ook weer terug en had z'n armen om Kiro en Shin heengeslagen. De tijd zal voor Romeo nog wel komen, dat hij alles eindelijk begrijpt. Wat er nou allemaal aan de hand is. Het zal tot hem doorkomen. Zijn tijd komt nog.


Reacties:

Er zijn nog geen reacties op dit verhaal.